20141221
Σχόλιο ΓΑ: Οι γιορτές των Χριστουγέννων πλησιάζουν και στέλνουμε σε όλες και όλους τους φίλους μας στο Σκαμνό τις εγκάρδιες ευχές μας για καλά Χριστούγεννα και καλή χρονιά. Δεν διαφεύγει της προσοχής μας, ότι οι μέρες αυτές συνοδεύονται από έντονο προβληματισμό, καθώς η βαθιά και πολύπλευρη κρίση που μαστίζει την πατρίδα μας, έσπρωξε στην έσχατη ένδεια μεγάλα τμήματα του λαού μας. Αντί της εξομάλυνσης της κατάστασης διάχυτη είναι η εντύπωση ότι ο κόμπος της κρίσης και των βαρύτατων συνεπειών της που στοιχειοθετούν ένα μείζον ανθρωπιστικό πρόβλημα, έχει φτάσει το χτένι, κορυφώνοντας την αγωνία για το αύριο. Καλούμαστε, πρωτίστως τα μέλη του ιστορικού Πολιτιστικού Συλλόγου μας που στην μικρή κοινωνία του Σκαμνού έχουν προσφέρει αξιολογότατο έργο σε κοινωφελείς δράσεις, να εστιάσουν, όσο γίνεται περισσότερο, την προσοχή τους στην φιλαλληλία και τον αλτρουισμό προς τους πιο αδύναμους συγχωριανούς, μέλη της μικρής μας κοινωνίας, χωρίς να ερευνούν αν είναι ή δεν είναι μέλη του Συλλόγου μας, αν κατέβαλαν ή δεν κατέβαλαν τη συνδρομή τους..
Αντί άλλων ευχών παραθέτουμε μία αφήγηση με συμβολισμό και διαχρονικό μήνυμα, που ακούσαμε, καθώς κρούει τις χορδές της ευαισθησίας μας.
***
Ένας απλός Ιερέας σε ενορία σχετικά εύπορων πιστών αστικής περιοχής, όπου συρρέουν οι πλούσιοι, αντί παραινέσεων και των συνηθισμένων φράσεων κλισέ, απευθύνθηκε στο εκκλησίασμα αφηγούμενος την μεταξύ ύπνου και ξύπνου εμπειρία μίας ενορίτισσας κυρίας.
Η εν λόγω κυρία αρκετά εύπορη, ήταν εντόνως θρησκευόμενη και ενώ πλησίαζαν τα Χριστούγεννα είδε στον ύπνο της το Χριστό ευπροσήγορο και καταδεχτικό. Έσπευσε να τον προσκαλέσει σε γεύμα που φάνηκε να αποδέχτηκε. Ξεκίνησε, λοιπόν, από νωρίς το πρωί και επιδόθηκε σε μία εντατική προετοιμασία για να στρώσει μέχρι το μεσημέρι ένα εντυπωσιακό τραπέζι με τα πιο πολυτελή σερβίτσια, από πολύτιμο ασήμι, κρύσταλλα και πορσελάνες. Χτυπάει σε κάποια στιγμή το κουδούνι. Σπεύδει να ανοίξει την πόρτα και προβάλει ένας υπερήλικας δύστυχος και ρακένδυτος ζητώντας ελεημοσύνη. Εκείνη τον απέπεμψε χωρίς πολλά λόγια και επέστρεψε στο τραπέζι για να ελέγξει τυχόν εκκρεμότητες για την υποδοχή του Μεγάλου Καλεσμένου. Νά σου, όμως, σε λίγο χτυπάει και πάλι το κουδούνι της εξώθυρας και σπεύδει να ανοίξει, αλλά στην πόρτα στέκονταν μία δύστυχη γυναίκα με το μωρό στην αγκαλιά της παρακαλώντας για μία βοήθεια Εκνευρισμένη η οικοδέσποινα, της έκλεισε με νεύρα την πόρτα, αφού της εξήγησε ότι είχε με άλλα πιο σοβαρά πράγματα να ασχοληθεί και δεν της περίσσευε καν χρόνος. Γυρνώντας στο χώρο της τραπεζαρίας ασχολήθηκε με κάποια διακοσμητικά συμπληρώματα, καθώς σκεφτόταν, ότι όπου νά ‘ναι θα έρθει ο Χριστός που αποδέχτηκε την πρόσκλησή της. Σίγουρη για τη μεγάλη στιγμή σπεύδει τη εξώπορτα, καθώς και πάλι ακούει να χτυπά το κουδούνι. Ανοίγει βιαστικά και βλέπει μπροστά της ένα εμφανώς πάμπτωχο και υποσιτισμένο παιδί που της ζήτησε λίγο, οτιδήποτε φαγώσιμο, αφού ήταν πλήρως εξαντλημένο. Αγανακτησμένη η κυρία απήντησε στο παιδί, ότι δεν ήταν κατάλληλη η ώρα, καθώς είχε με άλλα επείγοντα και σοβαρά πράγματα να ασχοληθεί και ευθύς αμέσως έκλεισε την πόρτα.
Προσπάθησε να αποδιώξει έναν κάποιο εκνευρισμό που της προκάλεσαν οι ανεπιθύμητες επισκέψεις και βάλθηκε να επιθεωρεί την ετοιμασία του πλούσιου γεύματος και των λοιπών συνοδευτικών εδεσμάτων και ποτών. Πάντα είχε το νου της στο κουδούνι της εξώθυρας με την ελπίδα να υποδεχτεί τον Μέγιστο Επισκέπτη. Τούτο όμως δεν συνέβει. Η ώρα περνούσε και έφθασε το βράδυ. Στον ύπνο της την επισκέφθηκε ο Χριστός και βρήκε την ευκαιρία να ρωτήσει το λόγο που δεν προσήλθε στο γεύμα. Η απάντηση του Κυρίου ήταν σαφής και καταλυτική.
-Τρεις φορές σου χτύπησα την πόρτα και με απέπεμψες!