Τι είπαν οι Αρχαίοι για το κάλλος

20150516

Γεώργιος Πούλιος. Δικηγόρος

Παιδί στο χωριό, στην ωραία Μάρπησσα της Πάρου άκουγα.

Μπρός τα κάλλη τι είναι ο πόνος.
Παν τα νιάτα, παν τα κάλλη.
Τα πάχη μου τα κάλλη μου.

Βεβαίως όλα αυτά τότε, από το ένα αυτή μπαίνανε και από το άλλο βγαίνανε.

Η ωριμότητα μου άλλαξε πολλά. Οι δεσποινιδούλες έγιναν κοπέλες. Έγιναν ωραίες και πολλές καλλονές. Το κάλλος δημιούργησε την επιθυμία και τον έρωτα, προς το ωραίο. Ο έρωτας δημιούργησε την έλξη, προς το κάλλος και το κάλλος δημιούργησε τον έρωτα. Η ποιο ωραία εμπλοκή. Πάνω σ’ αυτή την εμπλοκή μίλησαν οι πρόγονοι μας. Δεν άφησαν τίποτα για εμάς.

Έτσι οι μεταγενέστεροι βρήκαν την ευκαιρία και τους κατηγόρησαν. Αποκορύφωμα αυτής της κατηγορίας είναι το θρυλικό ποίημα του Γερμανού ποιητή, Φρειδερίκου ΣΙΛΛΕΡ, για τους Έλληνες, με τον τίτλο «ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΕ ΕΛΛΗΝΑ».,

Για το κάλλος μίλησαν και υπέρ και κατά.

Μεγάλο το μπλέξιμο μου. Που να βρω άκρη. Ενδεικτικά θα γράψω τα πιο κάτω.

Όπως οι λύκοι αγαπούν τα αρνάκια, έτσι και οι εραστές αγαπούν τις ερωμένες τους (Πλάτων).

Οι άνθρωποι ονόμασαν τον έρωτα φτερωτόν, γιατί έχει φτερά. Οι Θεοί όμως τον ονόμασαν έτσι, επειδή έχει τη δύναμη να δίνει φτερά (Πλάτων).

Το κάλλος είναι η καλύτερη συστατική επιστολή (Αριστοτέλης).

Η καλλονή είναι θαυμαστό δώρο της φύσεως (Όμηρος).

Το κάλλος είναι τυραννία που κρατάει λίγο καιρό (Σωκράτης ).

Το κάλλος το ψυχικό είναι πολύ ανώτερο από το σωματικό (Αίσωπος).

Το κάλλος είναι χειρότερο από το κρασί. Μεθάει κι αυτόν που το έχει και αυτόν που το βλέπει.

Κάθε άνθρωπος γίνεται ποιητής, όταν έρθει σ’ επαφή με τον έρωτα κι’ αν ακόμα, πρώτα δεν αγαπούσε τις Μούσες (Πλάτων).

Ο έρωτας είναι μίγμα από μέλι και χολή. Μερικές φορές είναι γλυκός, αλλά τις πιο πολλές φαρμάκι (Πλάτων).

Έρωτα ονομάζουμε μια δυνατή επιθυμία (Σωκράτης).

Πάντα με φθάνει ο έρωτας, όσο πολύ κι’ αν τρέχω γιατ’ είναι κείνος φτερωτός, κι’ εγώ φτερά δεν έχω (ΔΡΟΣΙΝΗΣ)

Δίδυμοι είναι αδελφοί
και τέκνα του αιθέρος
ο κεραυνός, ο έρως (ΠΑΡΑΣΧΟΣ).

Έρως ανίκατε μάχαν (ΣΟΦΟΚΛΗΣ).

Η γυναίκα είναι σύγχρονα ο παράδεισος και η κόλαση των ανδρών (ΠΑΡΟΙΜΙΑ)

Από τα μάτια πιάνεται, στα χείλη κατεβαίνει και από τα χείλη, στην καρδιά ριζώνει και δεν βγαίνει (Ελληνικός Στίχος)

Οποιος θέλει ν’ αγαπήσει θέλει να χασομερήσει

Θέλει κι άσπρα να ξοδιάσει και να μη τα λογαριάσει (Ελληνική παροιμία).

Σοβαρό κακό είναι να τολμάς να κάνεις το σοφό. Γιατί αν δεν είσαι, μόνο ζημιά και κακό θα φέρεις (Εύηνος ο Πάριος).

Πολλές φορές η οργή μας παίρνει το νου και έτσι δεν διαφέρει από την τρέλα (Εύηνος ο Πάριος). (Περισσότερα βλέπε το βιβλίο των σοφών-γνωμικά-αποφθέγματα, ρητά, παροιμίες και Θησαυρός 10.000 Γνωμικών και αποφθεγμάτων) και ΗΛΙΟΣ, Τόμ. ΙΑ, σελ. 216).

Και συμπληρώνω εγώ ο υπογράφων. Το ωραιότερο δώρο που έδωσε ο Θεός η φύση στον άνδρα είναι μια ωραία και καλή γυναίκα.

ΚΑΛΛΙΘΕΑ, 14.05.2015

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *