20130108
Γεωργίου Πούλιου, Δικηγόρου
Πρόσφατα, για λογαριασμό εκλεκτού μου φίλου πήγα στη Σαλαμίνα, για μια φορά ακόμη, «για πολλοστή φορά».
Το νησί αυτό μου αρέσει. Με συγκινεί η ιστορία του. Ίσως υπερβάλω. Αισθάνομαι μια ευγνωμοσύνη. Στη δύσκολη στιγμή του Ελληνισμού. Στη δύσκολη στιγμή των Αθηναίων φιλοξένησε και τους δυο. Ήταν η εποχή των Περσικών Πολέμων. Βρισκόμαστε, στο έτος 480 π.Χ. Ποιό συγκεκριμένα είναι 29 Σεπτεμβρίου 480 π.Χ.
Θα συγκρουσθεί ο Έλληνας με τον Πέρση. Ο Δαυίδ, με τον Γολιάθ. Ο πολιτισμός, με τη βαρβαρότητα. Ο άνθρωπος, με το κτήνος. Η νύχτα, με τη μέρα. Η Ευρώπη, με την Ανατολή.
Μια και έφθασα, στα «Παλούκια» έκανα τη σκέψη να πάω, μέχρι τον «ΤΥΜΒΟ ΤΩΝ ΣΑΛΑΜΙΝΟΜΑΧΩΝ». Σκέφθηκα να πάω να προσκυνήσω, στο μνήμα αυτών που έχασαν τη ζωή τους, για χάρη των άλλων. Να ΓΡΑIΚΥΛΟΙ, για χάρη μας.
Η εγκατάλειψη της περιοχής βγάζει μάτι. Πριν εξήντα χρόνια πήγα, μάλλον πρωτοπήγα. Αντίκρισα μια εγκαταλελειμμένη περιοχή, στην οποία πηγαίνανε και αφήνανε, ότι μπορείτε να φαντασθείτε. Σήμερα υπάρχει βελτίωση; Απογοήτευση με κατέλαβε. Ούτε το δρόμο που πάει επάνω, στο άγαλμα, του «ΑΙΑΝΤΑ ΤΟΥ ΤΕΛΑΜΩΝΙΟΥ» δεν έχουν ασφαλτοστρώσει. Ο δρόμος είναι χώμα και νεροφαγώματα.
Επιστρέφοντας με το «ΚΑΡΑΒΑΚΙ» Άγιος Λαυρέντιος, στο οποίο πλήρωσα για το αυτοκίνητο 6 ευρώ και για τον οδηγό 0.45 του ευρώ και έκανε 15 λεπτά, Παλούκια – Πέραμα, με βασάνισαν διάφορες σκέψεις, όχι και τόσο επιπόλαιες, ίσως να ήταν και «ΑΜΠΕΛΟΦΙΛΟΣΟΦΙΕΣ». ΤΟ ταξίδι τέλειωσε, εγώ όμως ήμουν ανήσυχος. Το μυαλό μου στριφογύριζε στη Ναυμαχία, Γι’ αυτή τη Ναυμαχία έχουν λεχθεί και γραφτεί πολλά. Δικαιολογημένα; Οι ένδοξοι πρόγονοί μας κατετρόπωσαν μια ολόκληρη αυτοκρατορία με τα περιτρίμματα της Ανατολής. Ιστορικός δεν είμαι. Ούτε μελετητής της ιστορίας. Είμαι φιλίστορας αυτής. Με απλά λόγια θα σας πω τη γνώμη μου και τα συμπεράσματά μου.
Οι Αθηναίοι ήταν τυχεροί. Είχαν Αρχηγό τους τον Θεμιστοκλή. Ο Θεμιστοκλής ήταν ικανός Στρατηγός. Ήταν παμπόνηρος στρατηγός. Και πάνω απ’ όλα ήταν ΕΛΛΗΝΑΣ. Αγαπούσε την Πατρίδα του. Δεν ήταν ΓΡΑΙΚΥΛΟΣ (δουλοπρεπής).
Τον διέκρινε διορατικότητα. Έβλεπε μακριά. Ο Θεμιστοκλής εγκαίρως αναβάθμισε την Αθήνα σε ναυτική δύναμη και έκτισε τον Αθηναϊκό στόλο «ΤΗΝ ΤΡΙΗΡΗ». Με τις τριήρεις κατετρόπωσε τους βαρβάρους. Δεν έκλεψε τα χρήματα των συμπολιτών του. Δεν κατασπατάλησε άσκοπα τις οικονομίες των Αθηναίων, όπως οι σημερινοί πολιτικοί μας, που πουλάνε τα υποβρύχια μας, για να σώσουν τα ναυπηγεία μας. Ο Θεμιστοκλής εισηγήθηκε τον Νόμο περί θαλασσίου εξοπλισμού. Χάρις σ’ αυτό το Νόμο χτιστήκανε οι 200 τριήρεις. Ο Θεμιστοκλής κατάφερε και παρέσυρε τους Πέρσες να αντιμετωπίσουν τους Έλληνες, στο «οικόπεδο» τους, στη Σαλαμίνα. Ένα δείγμα της πονηρίας του Θεμιστοκλέους είναι οι δύο επιστολές που έστειλε, στον Ξέρξη και οι λανθασμένες οδηγίες που του έδιδε.
Στη μεγαλειώδη αυτή νίκη συνετέλεσε ο ζήλος και η ανδρεία όλων των Ελλήνων που αγωνιστήκανε, στη Σαλαμίνα.
Ο Πλούταρχος μας λέγει: «Ανδρεία μεν και προθυμία κοινή των ναυμαχησάντων, γνώμη δε και δεινότητι τη Θεμιστοκλέους».
Μη ξεχνάτε Ευρωπαίοι, η νίκη στο Μαραθώνα (490 π.Χ.) σας γλύτωσε από τη σκλαβιά των βαρβάρων. Η νίκη στη Σαλαμίνα σας εδραίωσε και σταθεροποίησε τη θέση σας (480 π.Χ.).