FtS85

Ποιός πέρασε απ΄ τα στενά,
στενά της Αλαμάνας,
Ποιός ήταν’ που δεν άκουσε
τα κλάματα μιάς μάννας;

Του Διάκου η μάννα ήτανε,
του καπετάν’ Θανάση,
Τους Τούρκους καταριότανε,
που δεν μπορεί να φθάση.

Τούρκοι, κρατάτε τ’ άλογα,
κάντε μιας μάννας χάρη,
που την βαραίνουν τα φλουριά,
πούχει μεσ’ το ταγάρι.

Σημείωσις:
Το ανωτέρω δημοτικόν άσμα ανήκει εις την κατηγορίαν των επιτραπεζίων, άλλως της τάβλας. Το ήκουσα πρώτην φοράν το 1958, όταν το τραγουδούσε ο φίλος, συμμαθητής και συμφοιτητής μου Αναστάσιος Καραΐσκος, Λυκειάρχης, καταγόμενος εκ του χωρίου «Ανθοχώριον», πρώην Μπέλεσι της Επαρχίας Λεβαδείας του Νομού Βοιωτίας. Κατεγράφη από εμένα την 8ην Νοεμβρίου 1981, δεδομένου, ότι το ανεζήτησα εις Συλλογάς δημοτικών ασμάτων, και δεν το ανεύρον καταγεγραμμένον και καταχωρημένον.
Το άσμα είναι και πολύ διδακτικόν, διότι αναφέρεται εις τον πόνον της μάννας, δια τον συλληφθέντα υιόν της, η οποία δεν διστάζει να μετέλθη και την δωροδοκίαν, προς διάσωσίν του.

Αθήναι 10 Νοεμβρίου 2005
Περικλής Αστρακάς