FtS80

Οι νεκροί του πολέμου ζητάνε δικαίωση
προτού τα κόκαλά τους τα φάει ο χρόνος.

Τις σφαίρες που τρυπήσανε τα κορμιά τους
τις είχανε φτιάξει οι ίδιοι.

Γιατί όμως τούτες τρυπήσανε τα κορμιά τους;

Ας απαντήσουν οι ζωντανοί.

***
Η τραγωδία της ιστορίας μου είναι
γιατί με αντάμωσε με ανθρώπους
ανώτερης νοημοσύνης από τη δική μου
κι΄ εγώ τους ακολούθησα με εμπιστοσύνη
μέχρι και σήμερα
γι΄ αυτό και τους αποδέχομαι.

Νέα Ζωή, 12.12.2004

***

Απ΄ τα χρόνια του αίματος: Βαγγελή Κωσάντζα

Το μπλε σου χρώμα ουρανέ μου
παιχνίδι στη στράτα της ζωής
σε κάθε κούραση της ύπαρξής μου
από πόνο
και πάντα μια ανήσυχη λαχτάρα
με κατέχει
για το μέλλον ουρανέ και τη ζωή
της άνοιξης του κόσμου ..

Και συ φεγγάρι από πάνω μου
φωτίζεις πάντα την ανάμικτη
θολούρα της ζωής στη γη
του σήμερα.

Γονατιστός εγώ, ο ελάχιστος
στη γη μας ταπεινός
και με τα χέρια σε θέση ωσαννά,
ικέτης σου έρχομαι και πάλι,
να μου χαρίσεις θέλω πυγολαμπίδες
φτερωτές.

Και συ φεγγάρι τ΄ ουρανού φέξε μου δυνατά
να γράψω το όνομά της
Κωσάντζα τη φωνάζαμε,
Κωσάντζα πάντα λένε!!

Πυγολαμπίδες λαμπερές
γράψανε τ΄ όνομά σου,
εκεί ψηλά στα Άγραφα
στην παγωμένη Νιάλλα
είσαι εκεί νεράιδα μου
και πάντα εκεί θα είσαι!!!

Νέα Ζωή, 05.02.2005