FtS76

Με την αλόγιστη καταστροφή του φυσικού μας περιβάλλοντος, με τους θρασείς λαθροξυλοκόπους που χρησιμοποιούν ισχυρά αλυσοπρίονα και ειδικά οχήματα 4Χ4 τύπου ταρζάν που κινούνται ακόμη και εκτός κανονικού δρόμου προβληματιζόμαστε τον τελευταίο καιρό στον τόπο μας, στο Σκαμνό. Στην αυτοψία των στελεχών του δασαρχείου επισημάνθηκαν αποτυπώματα τροχών μέσα στην πλαγιά! Με εντατικούς ρυθμούς ο Σύλλογος αποδύεται σε μία προσπάθεια αναδάσωσης με συστηματικές κατ΄ έτος φυτεύσεις, αλλά, δυστυχώς, οι πρωτοβουλίες αυτές καταλήγουν σε ένα σισύφειο άλγος, καθώς τα κοπάδια των αγαπητών, πλην, αδιάφορων συγχωριανών κτηνοτρόφων που κινούνται σχεδόν μέσα στον οικισμό, αποδεκατίζουν τα νέα φυτά. Οι αρχές που τάσσονται αρμόδιες για την προστασία του δάσους δεν τα καταφέρνουν να ανταποκριθούν σε μία βασική προστασία των δασών. Οι δράστες έχουν ισχυρές διασυνδέσεις και είναι δύσκολη η επιτόπια σύλληψή τους. Καλά – καλά δεν έχει εμπεδωθεί στην κοινωνία μας, στο βαθμό που θα έπρεπε, το αίσθημα ευθύνης, σεβασμού, προστασίας και ορθολογικής χρήσης των φυσικών πόρων. Κρίμα!

Και αν αυτό είναι το μείζον πρόβλημα της χλωρίδας δεν υστερεί σε οξύτητα και το άλλο θέμα της πανίδας. Πλήθος κυνηγών με ή χωρίς άδεια, εντός ή εκτός κυνηγετικής περιόδου ή επιτρεπόμενης ζώνης προστασίας θηραμάτων εξολοθρεύουν ό,τι κινείται, ό,τι πετάει. Σπάνια και πανέμορφα ζώα, είδη που διατρέχουν τον κίνδυνο εξαφάνισης, γίνονται στόχος των κυνηγών. Των κυνηγών που τους διακατέχει αυτή η μανία, που θέλουν να την χαρακτηρίζουν χόμπι ή κάπως έτσι, ενώ δεν είναι τίποτ΄ άλλο παρά μία χυδαία εκδήλωση των πλέον ταπεινών και βάρβαρων αισθημάτων του ανθρώπου.

Για μία ακόμη φορά βρίσκεται κατηγορούμενη η χώρα μας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή με προσφυγή που κατέθεσε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για μη εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας που αναφέρεται στην προστασία των άγριων πτηνών. Θα όφειλε, σύμφωνα με την οδηγία αυτή, να ορίσει η χώρα μας Ζώνες Ειδικής Προστασίας (=ΖΕΠ) για τα άγρια πτηνά. Η ανάγκη θέσπισης 186 τέτοιων ΖΕΠ με κάλυψη 3.000 εκατομμυρίων εκταρίων για τη χώρα μας έχει περίπου αγνοηθεί. Οι ΖΕΠ εντάσσονται στο δίκτυο Natura 2000 και θεωρούνται προστατευόμενοι τόποι της Ευρώπης.

Μέσα σε αυτό το σκηνικό, δείγμα του οποίου αποτελούμε κι΄ εμείς στον δικό μικρόκοσμο του Σκαμνού, ο Παναγιώτατος Πατριάρχης Βαρθολομαίος, ο άξιος αρχηγός της Ορθοδοξίας κομίζει με συνέπεια και συνέχεια μηνύματα ευαισθητοποίησης της παγκόσμιας κοινότητας για το περιβάλλον. Αξίζει, για όσους καταφέρνουν να αποστασιοποιηθούν από τις τριβές με τον καθ΄ ημάς Αρχιεπίσκοπο περί τον διορισμό των επισκόπων στις χηρεύουσες θέσεις – Μητροπόλεις, να δούμε τις σημαντικότατες παρεμβάσεις του μεγάλου αυτού πνευματικού ηγέτη με την αποδεδειγμένη παγκόσμια ακτινοβολία του.

Εναρκτήριος χαιρετισμός στο Α’ Οικολογικό Σεμινάριο Χάλκης με θέμα «θρησκευτική εκπαίδευση και περιβάλλον», Ιούνιος 1994:

«..και τι γίνεται κατά τα τελευταία έτη, ότε αφυπνίσθημεν οι πάντες προ της εκτεταμένης καταστροφής της φύσεως και των συναφών επακολουθημάτων:; Βλέπομεν τα ούτω λεγόμενα «σχέδια ειρηνικής συνυπάρξεως» (εννοείται του ανθρώπου και της φύσεως) και «σχέδια αναπτύξεως του περιβάλλοντος» Ευλογητά και ευπρόσδεκτα πάντα ταύτα, αλλά έχουν, ως γνωστόν, σχετικήν μόνον απόδοσιν.

Διότι, ποίος θα ανακαλύψη και θα συλλάβη τους εμπρηστάς των δασών, ποίος θα περιορίσει τους παρανόμους υλοτόμους, ποίος και πως θα ελέγξει τους ασυνειδήτους εκείνους …. Ποίος θα αναχαιτίσει τους πλεονέκτας;

… Στόχος ημών είναι να κάμωμεν τους ανθρώπους αισθαντικούς, πονετικούς, να φοβούνται τον Θεόν, να αποφεύγουν το άδικον, το χυδαίον, το απρεπές, το άκοσμον, το εγωϊστικόν, και συνήθως οι εμπρησμοί δασών, η παράνομος ξύλευσις, ή η μόλυνσις των ακτών, προέρχονται από εγωϊστικά άτομα, από σκληρούς ανθρώπους, από πλεονεξίαν, χρησιμοθηρίαν, από τον μπιχεβιαρισμόν. Ένας καλός χριστιανός δεν δύναται, δεν του επιτρέπει η συνείδησίς του, να είναι καταστροφεύς του περιβάλλοντος, πηγή δηλαδή ανωμαλίας και ασχημιών. «Βροτοίς άπασιν, συνείδησις Θεός».

… Ιδιατέρως συνιστώμεν τοις Ιερεύσι και λοιποίς υπευθύνοις των Ενοριών να εφαρμόσωσι την αγάπην προς την φύσιν, να επιμελώνται των δένδρων, … «Ο γαρ του κάλλους γεννεσιάρχης έκτισεν αυτά» Σοφ. Σολ. 13,3)..

Αλλά «ουκ εις κενόν εποίησεν (ο Θεός) αυτήν (την γην), αλλά κατοικείσθαι έπλασεν αυτήν» (Ησ. με’, 18)..»

Εναρκτήριος χαιρετισμός του Ε’ θερινού Οικολογικού Σεμιναρίου Χάλκης «Περιβάλλον και πτωχεία», Ιούνιος 1998:

«.. εις την αρχαίαν ελληνικήν σκέψιν ή άμετρος ανάπτυξις εχαρακτηρίζετο ενίοτε, συντρεχόντων και των στοιχείων της υπεροψίας και της ασεβείας, ως Ύβρις, ενώ η συνέπεια αυτής επεφέρετο δια της Νεμέσεως. Εις τη χριστιανικήν ορολογίαν ομιλούμεν περί αμαρτίας, της οποίας βασικός κορμός, ρίζα, πηγή και αφετηρία είναι ο εγωισμός, και περί των οψωνίων αυτής, τα οποία ονομάζονται μονολεκτικώς «θάνατος» (Ρωμ. 6,23)

… Ούτω πως το χριστιανικόν φρόνημα ευρίσκεται εγγύτατα προς την φυσικήν τάξιν, η οποία δια του στόματος του Κυρίου προβάλλεται ως υπόδειγμα ζωής προς τον άνθρωπον: «Μη μεριμνήσετε λέγοντες, τι φάγωμεν ή τι πίωμεν ή τι περιβαλόμεθα; πάντα γαρ ταύτα τα έθνη επιζητεί» (Ματθ. 6,31-32). «Εμβλέψατε εις τα πετεινά του ουρανού … καταμάθετε τα κρίνα του αγρού (Ματθ. 6,26,28) και πείσθητε ότι ο Θεός, ο οποίος τρέφει εκείνα και ενδύει αυτά, θα δώσει και εις ημάς τα αναγκαία προς επιβίωσιν ημών…»

Σε άλλη ευκαιρία ο Παναγιώτατος (Συμπόσιο εν Πάτμω, Σεπτέμβριος 1988) αποφαίνεται:

«… Είναι δια τούτο ορθοτάτη η διαπίστωσις ότι το οικολογικόν είναι πρωτίστως πνευματικόν πρόβλημα. Περιορίζων τας υλικάς αυτού ανάγκας ο άνθρωπος, όχι μόνον κατακτά την πνευματικήν τελειότητα και ελευθερίαν, αλλά συγχρόνως διασώζει και την κτίσιν. Και εις την αρχαίαν ελληνικήν σκέψιν και εις τον Χριστιανισμόν η ολιγοδεϊα είναι πνευματικόν κατόρθωμα, ενώ η πολυτέλεια, η σπατάλη και η τρυφή είναι δείγματα βαρβαρότητος…»

Πηγή:
Βασική πηγή για τα πολύτιμα διδάγματα του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου αποτέλεσε το βιβλίο «Μηνύματα και ομιλίαι δια το περιβάλλον» με τη χορηγία του κοινωφελούς ιδρύματος «Αλέξανδρος Ωνάσης», εκδόσεις Φανάριον, Αθήνα 2002