Ελληνικός Ορειβατικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης

Προς το Μορφωτικό Σύλλογο Σκαμνού
07.11.1997
Αγαπητοί Φίλοι,
με την παρούσα επιστολή μας επιθυμούμε να σας ευχαριστήσουμε για το ζωηρό ενδιαφέρον σας και τη φιλοξενία που παρείχατε στην ομάδα των ορειβατών μας που επισκέφθηκαν την όμορφη περιοχή σας, κατά τη διάρκεια της Β Πανελλήνιας Ορειβατικής Συνάντησης που διοργανώσατε.
Με φιλικούς χαιρετισμούς
Για το Διοικητικό Συμβούλιο
Η Πρόεδρος Ο Γραμματέας
Θώμη Βέρρου Γιώργος Σμυρναίος

…και η από 23.11.1997 απάντησή μας:

Σκαμνός Ασωπός

Αγαπητή Θώμη, Αγαπητέ Γιώργο,
το μήνυμά σας από τις 07.11.1997 μας έδωσε ιδιαίτερη χαρά.
Μία χαρά που μας επανέφερε ευχάριστα και πάλι σ αυτό που βιώσαμε μαζί σας στο Σκαμνό και στο πέρασμα του Φαραγγιού του Ασωπού στις 28.09.1997 στη 2η Πανελλήνια Ορειβατική Συνάντηση στο χωριό μας.
Οι εγκάρδιες ευχές μας για υγεία, χαρά και ευτυχία σ εσάς και σ όλα τα μέλη του ιδιαιτέρως αγαπητού και δραστήριου Συλλόγου σας της Θεσσαλονίκης θα σας συνοδεύουν μέχρι την επόμενη συνάντηση που ελπίζουμε να σημειώσει την ίδια και ακόμη μεγαλύτερη επιτυχία. Την αισιοδοξία αυτή, μας την επιτρέπουν τα μηνύματα που λάβαμε από τους φετεινούς συμμετασχόντες.
Φιλικά
Γιώργος Αποστολόπουλος

ΥΓ: Επιτρέψτε μας να συνοδεύσουμε αυτό το μήνυμά μας με το τελευταίο Φύλλο της τοπικής εφημερίδας μας που θα σας μεταφέρει κάπως στο κλίμα του Σκαμνού και του Ασωπού, μαζί με μερικές ακόμη σκέψεις για τη ζωή και τον άνθρωπο που ίσως δεν αναφέρονται μόνο στους Σκαμνιώτες.

Ο Διάκος

Λάβαμε, και ευχαριστούμε θερμά, το φύλλο με αριθμό 63/97 και 64/97 της 10-σέλιδης έκδοσης της αδελφότητας Αθανασίου Διάκου Παρνασσίδας. Τους συντοπίτες της Μουσονίτσας θεωρούμε και δικά μας αδέλφια, των οποίων τιμούμε το έργο, όπως αντικατοπτρίζεται μέσα από τις σελίδες της πολύ καλής εφημερίδας των. Μέσα από την άκρως ενδιαφέρουσα ύλη, διακρίνει κανείς

 τους προβληματισμούς γύρω από τον …Καποδίστρια που, όπως και να το κάνουμε δεν περιορίζεται σε μερικές μόνον περιοχές με τις περίεργες λύσεις που έδωσε η Δαμόκλειος σπάθη των … αρμοδίων κρατικών λειτουργών, ερήμην της κοινής λογικής και των ανθρώπων, υπέρ των οποίων υποτίθεται ότι λειτουργεί το πρόγραμμα αυτό
 τις δραστηριότητες της ομοσπονδίας Συλλόγων ΒΑ Παρνασσίδας για της ανάπτυξη της περιοχής των γειτονικών οικισμών και τη συμβολή των απόδημων τέκνων της περιοχής
 Λαογραφικά και πολιτιστικά στοιχεία από τα οποία ξεχωρίζει η δράση του χορευτικού συγκροτήματος στην Αθήνα για παραδοσιακούς χορούς στο εντευκτήριο της αδελφότητας
 το φωτογραφικό υλικό που δείχνει ανάγλυφα τη σωστή δουλειά που γίνεται στη γεννέτειρα γη του Αθανασίου Διάκου για τη διατήρηση της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής με τις λιθοδομές, το καλοδουλεμένο ξύλο, τις κεραμοσκεπές, το δέσιμο και την αρμονία στο χώρο του οικισμού.
 τη μαζική επίσκεψη των μελών της αδελφότητας στη συμπρωτεύουσα, τη Θεσσαλονίκη, για την επίσκεψη του Βυζαντικού Μουσείου της Πόλης όπου στα πλαίσια των δραστηριοτήτων της πολιτιστικής πρωτεύουσας της Ευρώπης εκτέθηκαν προσωρινά οι θησαυροί του Αγίου Ορους, για πρώτη φορά προσπελάσιμοι και στο γυναικείο φύλο, όπως η ΦτΣ έχει από καιρό αναγγείλει.
 χρήσιμες οδηγίες και ιατρικές συμβουλές, συντοπίτη Γιατρού, για τα νοσήματα που μεταδίδονται με το νερό και τα τρόφιμα
ΓΝΑ

Προς τη
Διεύθυνση Δασών Ν. Βοιωτίας
Δασαρχείο Λειβαδιάς
Κάδμου 11
32100 Λειβαδιά
Σκαμνός, 10.01.1998

Αναδασώσεις / παραλαβή δενδρυλλίων

Αξιότιμες Κυρίες και Κύριοι,

πιστοποιούμε με την παρούσα την δωρεάν παραλαβή των 140 δεδρυλλίων από το δασικό φυτώριο Αλιάρτου με βάση την από 03.12.97 / Νο 33 Διατακτική και το από 04.12.1997 / 3397 έγγραφό σας και θέλουμε να

σας ευχαριστήσουμε θερμά

για την ουσιαστική προσφορά σας στην τόσο χρήσιμη ανάπλαση του περιβάλλοντος.

Μαζί με τα θερμά μας συγχαρητήρια για το έργο σας, δεχθείτε παρακαλούμε, τις εγκάρδιες ευχές μας για υγεία και ευτυχία σε όλους τους παράγοντες του Δασαρχείου Λειβαδιάς εν όψει του νέου χρόνου και κάθε παραπέρα επιτυχία στο σημαντικό έργο που επιτελείτε.

Με βαθύτατη εκτίμηση και φιλικούς χαιρετισμούς

Γιώργος Αποστολόπουλος

Σημείωση σύνταξης:
Ενα μεγάλο μπράβο επίσης και στους Σκαμνιώτες που το δικαιούνται απ όλους μας: Στον αγαπητό μας κ. Τάκη Τζιβάρα που παρέλαβε και μετέφερε τα φυτά στο χωριό, αλλά και σε όσους βοήθησαν στη φύτευσή των. Δεν έχουμε όλα τα ονόματα, μα είδαμε τον Ηλία Λιασκώνη να δραστηριοποιείται για μία παρτίδα από αυτά.

Ιωάννης Γκόλφης / Γερμανία

Με χαρά λάβαμε επιστολή από το Γιάννη, όπου -σε πολύ καλά γερμανικά, επειδή στο εξωτερικό δεν διατίθενται μέσα επεξεργασίας κειμένων με ελληνικές γραμματοσειρές- εκδηλώνεται η αμέριστη εκτίμηση και συμπαράσταση του αγαπητού συγχωριανού μας προς το Σύλλογο και τη ΦτΣ.

… Deine Zeitung lässt mich immer wieder daran denken was mir in meiner Jugendzeit in Skamnos wieder fahren ist. Diese Zeitung lässt unsere Gedanken oft zu euch schweifen und an das Dorf in dem ich geboren bin.

… Trotz 33 Jahren die ich jetzt in der Bundesrepublik bin, habe ich unsere Kindheit nicht vergessen. Es war damals schon eine arme Zeit, die uns ja bekannt ist…

Ασφαλώς χαιρόμαστε και μας κολακεύει η διαπίστωση του Γιάννη, ότι η ΦτΣ τον φέρνει στα παιδικά του χρόνια με νοσταλγία, παρά τις τότε δύσκολες συνθήκες στο χωριό. Ο Γιάννης είναι δίπλα στο Σύλλογο και τις πρωτοβουλίες του. Η αγάπη και το ενδιαφέρον του για το χωριό είναι αυταπόδεικτη με μόνη τη σοβαρή επένδυσή του σε ένα θαυμάσιο σπίτι που προσμετράται ήδη στα στολίδια του οικισμού μας, ιδίως χάρις στην κεραμοσκεπή και την επένδυση με πέτρα.

Διορθώσαμε αγαπητέ Γιάννη τη ταχυδρομική σου διεύθυνση και έτσι ελπίζουμε να μην έχεις άλλες ταλαιπωρίες στο εξής με την παραλαβή της ΦτΣ. Δυστυχώς για τη γραμμή του Φαξ, ευθύνεται η ποιότητα των γραμμών του ΟΤΕ, ιδίως όταν η σύνδεση με modem γίνεται κατ ευθείαν σε έναν υπολογιστή. Μπορείς, όπως και άλλοι φίλοι, να χρησιμοποιείς επικουρικά το φαξ της δουλειάς μου βάζοντας από πάνω το όνομά μου στη γραμμή (0030-1-) 93 95 300 ή E-mail: gapostol@xxxxx.gr.
ΓΝΑ

Καλοσκοπή

Με χαρά δεχθήκαμε τα δύο τελευταία Φύλλα Νο 54 & 55/97 της Φωνής της Καλοσκοπής και ευχαριστούμε τους φίλους συντοπίτες μας. Μαθαίνουμε από την ίδια πηγή ότι το όμορφο γειτονικό χωριό εντάσσεται στα πλαίσια του .. Καποδίστρια στο Δήμο Γραβιάς. Στον ίδιο Δήμο εντάσσεται και ο Αποστολιάς (Κάνιανη), η Βάργιανη, τα Καστέλλια, η Μαριολάτα, το Οινοχώρι και το Σκλήθρο. Η Καλοσκοπή συμμετέχει στην Ομοσπονδία Συλλόγων ΒΑ Παρνασσίδας προωθώντας την ολοκληρωμένη σύγχρονη ανάπτυξη της περιοχής που πάσχει από την περιβαλλοντολογική επιβάρυνση που απορρέι από τον απόληψη του Βωξίτη στον Παρνασσό και την εγκατάληψη των ορεινών οικισμών. Τουλάχιστον αυτό φάνηκε από τα συμπεράσματα του πετυχημένου συνεδρίου που διοργανώθηκε την περασμένη σαιζόν στα Καστέλλια. Ωραία λαογραφικά στοιχεία. αφηγήσεις και ιστορικά ντοκουμέντα κοσμούν την Εφημερίδα των φίλων μας της Καλοσκοπής.

Ευχόμαστε στους φίλους μας της Καλοσκοπής κάθε καλό και επιτυχία στους ωραίους σκοπούς του Συλλόγου των.

Το σπίτι του παππού μου

Προς τη ΦτΣ
01.12.1997
Κύριοι,
σας στέλνω επιστολή που θα ήθελα να δημοσιευθεί στην εφημερίδα του χωριού μας. Κάθε έντυπο που σέβεται τους αναγνώστες του πρέπει να δημοσιεύει τις απαντήσεις και τις επικρίσεις των άρθρων.
Είμαι αναγνώστρια της εφημερίδας σας και ελπίζω να δημοσιευθεί στο επόμενο φύλλο σας.
Ευχαριστώ
Γεωργία Α. Γκόλφη

Απαντώντας στο άρθρο σας με θέμα “Γιάννης Γκόλφης” στη σελ. 12 του ΑΦ Νο 39 μηνός Σεπτεμβρίου – Οκτωβρίου, στέλνω αυτή την επιστολή στην εφημερίδα σας, ελπίζοντας να δημοσιευθεί για ένα θέμα που αφορά άμεσα την οικογένειά μου.

Το σπίτι που το χαρακτηρίζετε “σπουδαίο δείγμα αρχιτεκτονικής” και έρχεται σε αντίθεση με το άρθρο της πρώτης σελίδας με θέμα “SOS για τους παραδοσιακούς οικισμούς” κτίζεται πάνω σ’ ένα παραδοσιακό σπίτι και σε οικόπεδο που ανήκει στην οικογένεια Γκόλφη.

Είδα για τελευταία φορά το σπίτι του παππού μου μερικούς μήνες μετά το θάνατο του πατέρα μου. Λίγες μέρες μετά την επίσκεψή μας το σπίτι γκρεμίστηκε κι’ όλο το νοικοκυριό που μπορούσε να γεμίσει ένα “μουσείο λαϊκής τέχνης” καταστράφηκε χωρίς καμία προειδοποίηση.

Ο “αγαπητός Γιάννης” δεν άνοιξε ούτε την πόρτα, δεν ξεκρέμασε ούτε το εικονοστάσι, δεν κράτησε κανένα ενθύμιο από το παρελθόν του, γκρέμισε το πέτρινο σπίτι που ο πατέρας μου ήθελε να επισκευάσει και να το κρατήσει έτσι ακριβώς όπως το βρήκε όταν γεννήθηκε, έτσι όπως το άφησαν οι γονείς τους όταν πέθαναν μαζί μ’ όλες τις αναμνήσεις που γέμιζαν τα δωμάτιά του.

Το “Βαθύρεμα” γέμισε με τα παλιά βαρέλια του παππού, τον αργαλιό της γιαγιάς, τις κουρελούδες που ύφανε, τις φωτογραφίες, τα βιβλία και όλα εκείνα που οι παππούδες μου έφτιαξαν με κόπο μιας ζωής, καταστράφηκαν από μία μπουλτόζα.

Ετσι τα υπόλοιπα εγγόνια του Βασίλη μείναμε χωρίς σπίτι στο χωριό, χωρίς τίποτα από την περιουσία που κληρονομικά και νομικά μας ανήκει.

Κανένας αρχιτέκτονας δεν μπορεί να κτίσει το παλαιό σπίτι μας, κανένας μάστορας δεν μπορεί να κτίσει τους πέτρινους τοίχους του.

Τελικά το όνειρο του πατέρα μου δεν θα πραγματοποιηθεί ποτέ, το σπίτι του Βασίλη Γκόλφη δεν υπάρχει πια, ένα παραδοσιακό σπίτι καταστράφηκε αφήνοντας κενό στα συναισθήματά μας και στην αισθητική ομορφιά του χωριού.

Το “κόσμημα του χωριού” κτίζεται λοιπόν σ’ ένα οικόπεδο που δεν ανήκει μόνο στον Γιάννη Γκόλφη, αλλά και στα αδέλφια του και στα παιδιά τους.

Γεωργία Αθανασίου Γκόλφη

Σχόλιο σύνταξης:
Αγαπητή μας Γεωργία,
με έντονα, πλην ανάμεικτα, συναισθήματα δεχθήκαμε την επιστολή σου. Η αμηχανία μας εντοπίζεται στο ότι δεν θέλουμε να μεταφέρουμε στη ΦτΣ θέσεις με αιχμές, που “γκρεμίζουν” ανθρώπινες σχέσεις, αλλά φροντίζουμε να προβάλλουμε κάθε τι που κρίνουμε εποικοδομητικό για το χωριό και τους ανθρώπους του. Ετσι λοιπόν θα παρακαλούσαμε να μην απευθύνονται σ εμάς κείμενα με τέτοιες αιχμές που δεν αποτελούν αντικείμενο διευθέτησης μέσα από τη ΦτΣ και την αξιολόγηση των οποίων δεν είμαστε σε θέση να σταθμίσουμε.

Το κάνουμε ωστόσο αυτό επειδή μέσα από το κείμενό σου που μεταφέρουμε με τις αυθεντικές υπογραμμίσεις και τονισμούς συγκεκριμένων σημείων, βλέπουμε μία εντυπωσιακή μέχρι και διδακτική για όλους μας ευαισθησία γύρω από τον οφειλόμενο σεβασμό στην πολιτιστική κληρονομιά μας. Κατά το μέρος αυτό αισθανόμαστε ευτυχείς για την επικοινωνία.

Τέτοια λάθη έχουμε κάνει λίγο πολύ όλοι μας, αλλά να που άνθρωποι σαν κι εσένα, μέσα από τον Εκπολιτιστικό Σύλλογο του χωριού μας που κάνει στ αλήθεια καλή δουλειά, έχουν τη δυνατότητα να διοχετεύσουν την ευαισθησία τους και το ενδιαφέρον για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς μας. Μπορώ και ο ίδιος να αναφέρω προσωπικές μου ευθύνες που προσπάθησα στη συνέχεια να διορθώσω. Για παράδειγμα κατάλαβα ότι η κεραμοσκεπή ήταν απαραίτητο στοιχείο για τον οικισμό μας. Και να που αυτό το στοιχείο γίνεται σεβαστό απ όλους και μάλιστα χωρίς κανείς να τους το επιβάλλει. Το άρθρο στο οποίο αναφέρεσαι, του διακεκριμένου μηχανικού μας Απόστολου Δοσούλα, για την προστασία των παραδοσιακών οικισμών, δεν είναι παρά η συνέχεια στην έκφραση αυτών των ευαισθησιών. Μακάρι να είχαμε προφθάσει ενωρίτερα, αλλά το ρεύμα του “εκσυχρονισμού” στην ανοικοδόμηση, σε ολόκληρη την μεταπολεμική Ελλάδα, για λόγους που γνωρίζουμε και δεν είναι του παρόντος να αναλύσουμε, μας έφερε και στοιχεία για τα οποία δεν μπορούμε να είμαστε ευτυχείς.

Φανταζόμαστε να έχεις προσέξει μερικούς από τους στόχους μας. Μέσα σ αυτούς τους στόχους είναι και η συστηματική ανάδειξη των στοιχείων της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Αυτό θα το κάνουμε όλοι μαζί και θα είμαστε ευτυχείς να μπορέσουμε να υπολογίζουμε και στη δική σου συμβολή.

Το οικοπεδικό ζήτημα στο Σκαμνό, σίγουρα δεν είναι το σοβαρότερο θέμα και μπορείς να υπολογίζεις στην υποστήριξη όλων μας και ασφαλώς και του Γιάννη.
ΓΝΑ

Μπράλος

Οπως είναι φυσικό με τον Μπράλο διατηρεί η ΦτΣ στενή συνεργασία και σχέσεις φιλίας, αφού οι περισσότεροι Μπραλιώτες είναι συγγενείς εξ αίματος ή αγχιστείας για μας τους Σκαμνιώτες. Την ομώνυμη εφημερίδα εκδίδει η Φιλοπρόοδος Ενωση Μπράλου ” Ο Αγιος Παντελεήμων”, ενώ την ευθύνη έκδοσης έχει ο Στρατηγός Ιωάννης Αρ. Μερτζάνης.

Ωραία τα θέματα που αναπτύσσονται στην γειτονική εφημερίδα, αλλά το μάτι μας πέφτει στο θέμα της 2ης σελίδας με τίτλο “Δήμος Δωριαίων” γραμμένο από τον Στρατηγό Μερτζάνη. Πρόκειται για το γνωστό ζήτημα της συνένωσης Δήμων και Κοινοτήτων που προσεγγίζεται με τετράγωνη λογική που δυστυχώς απουσιάζει πλήρως από αυτό που είδε τελικά ως “άνωθεν ρύθμιση” το φως της δημοσιότητας. Ετσι λοιπόν δεν διστάζουμε να πούμε ότι ελάχιστα διαφέρουν οι θέσεις μας και ασφαλώς είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, ότι το ίδιο ισχύει για όλα τα συν-ενδιαφερόμενα χωριά δηλ. Παύλιανη (που ήδη παραμένει ως αυτόνομη Κοινότητα), Οίτη, Ελευθεροχώρι, Σκαμνός, Μπράλος (Ανω, Κάτω, Σταθμός) και Παλαιοχώρι.

Ο αρθρογράφος αναφέρεται κατ αρχήν στο γνωστό μας όνομα των Δωριέων (που ήδη διατηρείται σήμερα για τον προσδιορισμό του Παλαιοχωρίου για αντιδιαστολή έναντι άλλων συνόνυμων χωριών: Παλαιοχώρι Δωριέων) και το πώς αυτό προέκυψε από την Ελληνική Φυλή του Δώρου, γιου του Ελληνα, που στην αρχαιότητα προερχόμενη από τον Ολυμπο, κατοίκησε ακριβώς στα δικά μας τα χώματα μεταξύ Οίτης και Παρνασσού (χώρα των Δρυόπων). Στην περιοχή δόθηκε το όνομα Δωρίδα και οι κάτοικοί των ονομάσθηκαν Δωριείς.

Ενα μόνο μπορούμε να πούμε: Η οποιαδήποτε παραλλαγή με άξονα το Δήμο Δωριέων, είναι προτιμότερη από την λύση που δόθηκε και στέλνει τελικά πολύ μακριά και χωρίς στοιχειώδη αιτιολογικά κριτήρια, άλλους μεν οικισμούς στη Λοκρίδα και άλλους στον κάμπο της Λαμίας! Κρίμα που ένα μέτρο αναμφόβολα χρήσιμο και αναγκαίο για τον τόπο μας, εφαρμόσθηκε τελικά με έναν περίεργο και αυταρχικό τρόπο, ερήμην των ενδιαφερομένων, προκαλόντας ερωτηματικά και απορία.
ΓΝΑ