FtS38
Στο Δήμο Γοργοποτάμου με έδρα το Μοσχοχώρι;
Δεν γνωρίζουμε αγαπητές φίλες και φίλοι, αν η υπόθεση της συνένωσης με την τελευταία εκδοχή, είναι η τελική, αλλά έστω και ανεξακρίβωτη οφείλουμε να μεταφέρουμε την πληροφορία ότι υπαχθήκαμε με Διοικητική Πράξη στο .. Μοσχοχώρι! Το όνομα του νέου Δήμου που περιλαμβάνει περί τα 17 χωριά: Γοργοπόταμος.
Δεν μας ταιριάζει η μεμψιμοιρία και σπεύδουμε να διατυπώσουμε εκ προοιμίου, την προσωπική τουλάχιστον άποψη του υπογράφοντος, ότι στα πλαίσια της προσπάθειας για συνένωση των κοινοτήτων με τα εξόφθαλμα ευμενή αποτελέσματα πέρα κι έξω από τα γνωστά επιχειρήματα που μόνο πολλούς Προέδρους και αβάσταχτες δαπάνες χωρίς ουσιαστικό αντίκρυσμα μας φορτώνουν, οποιοδήποτε σενάριο ενοποίησης δημιουργεί περισσότερα οφέλη απ όσα μπορεί να ανακύψουν μειονεκτήματα.
Δεν μπορούμε όμως να αποκρύψουμε την απογοήτευσή μας για την λύση αυτή του Γόρδιου δεσμού που παραβλέπει τόσα σημαντικά κριτήρια διαμόρφωσης του σεναρίου ενοποίησης και αδικεί αυτό καθ εαυτό το μέτρο. Οσο σωστές και αν είναι όμως οι αντιρρήσεις μας, δεν κρύβουμε ότι έχουμε μεγάλο μέρος ευθύνης εμείς και κυρίως συγκεκριμένα γειτονικά χωριά που επιδόθηκαν σε μία ακραία αντιπαράθεση που έφερε βεβαίως την πλήρη ασυνεννοησία. Λυπούμαστε γιατί οι σκέψεις μας δεν εισακούσθησαν από τις γειτονικές κοινότητες που εγκαίρως μέσω της ΦτΣ που παραλαμβάνουν είχαν καταστεί σαφείς. Η ευθύνη των είναι μεγάλη και ιστορική θα λέγαμε και γιαυτό την καταγράφουμε.
Ετσι λοιπόν, σύμφωνα με τις πληροφορίες μας ο Μπράλος και το Παλαιοχώρι υπάγονται στην Αμφίκλεια. Στο Μοσχοχώρι εντάσσεται επίσης και η Παύλιανη, η Οίτη, το Λευτεροχώρι, το Δέλφινο, το Κουμαρίτσι και τα περισσότερα χωριά του κάμπου της Λαμίας, για να δημιουργηθεί δίπλα στο Δήμο Λαμίας ένας άλλος μεγάλος ιδιότυπος Δήμος με διάφορους ετερόκλητους και πολύ απομακρυσμένους μεταξύ των οικισμούς, κάτι σαν αποικίες της αρχαίας Ελλάδας!
Τα άλλα γειτονικά μας κεφαλοχώρια / κωμοπόλεις Γραβιά, Καστέλια, Πολύδροσος κλπ με τα οποία εκ των πραγμάτων δηλ. της γεωγραφίας που την προσδιορίζει η κοιλάδα μεταξύ Παρνασσού, Καλλιδρόμου , Οίτης με τις ελάχιστες μεταξύ των χιλιομετρικές αποστάσεις που διανύονται μόλις σε 5-15 λεπτά της ώρας, δεν μπαίνουν καν στη συζήτηση, έστω και αν γινόταν λόγος για δραστικότερη συνένωση, ευρισκόμαστε σε καθημερινή επαφή για κοινωνική, εμπορική, εκπαιδευτική, πολιτιστική και πάσης φύσεως δραστηριότητα. Ο λόγος είναι ότι κάποια παρόμοια ρύθμιση στο παρελθόν ενέταξε τους οικισμούς αυτούς στον Νομό Φωκίδος, χωρίς να λάβει υπόψει της το φυσικό όριο που είναι ο Παρνασσός που μεσολαβεί με την πρωτεύουσα Αμφισσα. Ετσι λοιπόν ο παραλογισμός συνεχίζεται. Προέκυψαν μας λένε με τις αρχικές προτάσεις πολλοί Δήμοι σε σχέση ας πούμε προς την Εύβοια.
Θέλουμε ακόμη πιο γενναία συνένωση; Βάλε μαζί όλα τα χωριά αυτής της κοιλάδας, φθάσε μέχρι Αμφίκλεια. Δεν φθάνουν όλα αυτά τα πολυάριθμα ομοειδή και γειτνιάζοντα χωριά; Προχώρησε λίγο ποιό κάτω να εντάξεις Τιθορέα, ακόμη και Ελάτεια. Βάλε την έδρα κάπου στη γεωγραφική μέση μοιράζοντας τις αποστάσεις. Φτειάχνεις έναν ιδιαίτερα μεγάλο Δήμο με την μέγιστη δυνατή γεωγραφική συσπείρωση και το σπουδαιώτερο, συνενώνεις συναφείς οικισμούς που τους δένει το γεγονός ότι ευρίσκονται κοντά ο ένας στον άλλο και χαρακτηρίζονται από ομοιογένεια με κυρίαρχο το ορεινό ή ημιορεινό στοιχείο.
Προσπαθεί κανείς να αντιληφθεί πώς θα λειτουργήσει αυτός ο Δήμος Γοργοποτάμου με τις σχεδιαζόμενες -πολύ σωστά- προοπτικές αυτοτέλειας πόρων, διεύρυνσης αρμοδιοτήτων κττ. Ο Δήμος Γοργοποτάμου προωθεί για παράδειγμα την εκπαιδευτική και πολιτιστική δραστηριότητα. Η δυναμικότητά του αρκεί για τόσα Νημιαγωγεία, Δημοτικά Σχολεία, Γυμνάσια Λύκεια. Πως θα ταξιδεύουν τα παιδιά σε τόσες μεγάλες αποστάσεις; Το νήπιο της Παύλιανης πώς θα πάει στο Μοσχοχώρι για το σχολείο του ή έστω για να πάρει μέρος σε μία πολιτιστική εκδήλωση; Τώρα που με συνδυασμένες προσπάθειες και δαπάνες κοινοτικές και κρατικές ανεστράφει το ρεύμα συρρίκνωσης των ορεινών και ημιορεινών περιοχών, θα έρθουμε με άλλα μέτρα της πολιτείας να αναιρέσουμε ό, τι μέχρι τώρα επιτύχαμε; Πώς θα βελτιστοποιηθεί και εντατικοποιηθεί η εκμετάλλευση των υποδομών που υπάρχουν ή θα δημιουργηθούν; Μα γιαυτό δεν αναπτύχθηκε το πρόγραμμα Καποδίστριας; Είναι δυνατόν να το φαλκιδεύσουμε εν τη γενέσει του;
Δυστυχώς οι τοπικοί μας άρχοντες δεν κατάφεραν να συνεννοηθούν και έχουν τις μεγάλες ευθύνες των. Δεν μπόρεσαν να ανέλθουν στο ύψος των περιστάσεων και λυπούμαστε γιαυτό. Θα θέλαμε ωστόσο η όποια διοικητική λύση να διακρίνεται από περισσότερα δείγματα ορθολογισμού ακόμη και για να δικαιωθεί ο όντως ορθός κατά βάση στόχος του συμπατριώτη μας Υφυπουργού Εσωτερικών κ. Λ. Παπαδήμα.
Να υποδειχθεί για παράδειγμα στους εισηγητές της ρύθμισης όταν διαβάζουν τα διάφορα χωριά πάνω στον επίπεδο χάρτη, να μην ξεχνούν και τα βουνά ή τα απροσπέλαστα φαράγγια που μεσολαβούν μεταξύ των. Να προσέξουν ακόμη ότι οι στροφές του Καλλιδρόμου δεν διανύονται τόσο εύκολα, όσο συμπυκνωμένα και σύντομα φαίνονται πάνω στο χάρτη.
Από μικρό παιδί έβλεπα από τις δυτικές πλαγιές του Καλλιδρόμου, όπου ευρίσκεται ο Σκαμνός, στις απέναντι πλαγιές της Οίτης να διακρίνονται ιδίως τα βράδυα μερικά φώτα που φανέρωναν την ύπαρξη των οικισμών Δυό Βουνών, Δέλφινου και Κουμαριτσίου. Πάντοτε ήθελα να τα επισκεφθώ καθώς οι γονείς μας περιλάμβαναν στις αφηγήσεις των κάποιες αναφορές στα χωριά αυτά με τον συμπαθή ιερέα που μπέρδεψε την ημερομηνία της Ανάστασης αφού για τη μέτρηση των ημερών συναρτήσει της κίνησης της σελήνης είχε υιοθετήσει ένα απλό σύστημα και ξαφνικά είδε σε γειτονικό χωριό κόκκινους φλοιούς αυγών και έσπευσε σε ένα ενδιάμεσο ύψωμα να κυρήξει δια μιας και με στεντόρεια φωνή στους οικισμούς αρμοδιότητάς του την Ανάσταση του Θεανθρώπου με ευσύνοπτο τρόπο:
“Πάνω δυό Βουνά, Κάτω δυό Βουνά, Δέλφινο και Κουμαρίτσι, όλοι Χριστός Ανέστη!”
Ακόμη και πρόσφατα ρώτησα μερικούς φίλους στην Παύλιανη για την οδική σύνδεση με τα χωριά αυτά, αλλά με αποθάρρυναν αφού ο δρόμος προσφέρεται μόνον σε ειδικά αυτοκίνητα του δάσους. Φοβάμαι ότι αυτή η επιθυμία μου, που φαντάζομαι να είναι επιθυμία και πολλών ακόμη Σκαμνιωτών, δεν θα μπορέσει ποτέ εκ των πραγμάτων να εκπληρωθεί. Να όμως που κάποιος μελετητής των Αρχών Τοπικής Αυτοδιοίκησης μας κατέστησε στα χαρτιά με τους κατοίκους αυτών των οικισμών επί τέλους συνδημότες! Κάτι είναι κι αυτό.
O Ιωάννης Καποδίστριας που δικαίως θεωρείται ως ο θεμελιωτής του Ελληνικού Κράτους μετά την μακρόχρονη Τουρκοκρατία, είχε δυστυχώς άδοξο τέλος που κάθε άλλο παρά ταίριαζε στην προσφορά του στο Εθνος. Πρόκειται μήπως να κακοποιηθεί για μία ακόμη φορά;
ΓΝΑ