FtS114
Με αφορμή συζήτηση με φίλους, σχολιάζουμε και επιχειρούμε να ερμηνεύσουμε μερικές λέξεις και όρους που μας έρχονται από το παρελθόν ή μπήκαν προσφάτως στη ζωή μας
Μαλθουσιανισμός
(αναφέρθηκε στο προηγούμενο φύλλο της ΦτΣ
Θεωρία του Άγγλου οικονομολόγου Μάλθους “Περί πληθυσμού”, που υποστήριζε τον περιορισμό των γεννήσεων. Τη θεωρία αυτή τη βάσιζε αιτιολογώντας την, ότι η γη έχει ένα όριο απόδοσης προϊόντων για τη διατροφή των ανθρώπων και ότι οι γεννήσεις έπρεπε να είναι ανάλογες. Σαν λύση στο πρόβλημα αυτό δεν έβλεπε τίποτα άλλο, από την αποχή του γάμου και της συνουσίας, την πρόληψη της σύλληψης, ή ακόμα και την εξόντωση του προϊόντος της.
Το τραγικό του πράγματος είναι ότι τη θεωρία του βρετανού ανέλαβε να υλοποιήσει η χιτλερική Γερμανία.
Οπορτουνισμός
οπορτουνισμός < γαλλική opportunisme < opportun (πρόσφορος)
1. τρόπος ενέργειας σύμφωνα με τον οποίο ο δράστης του κινητοποιείται από συμφεροντολογικά ελατήρια κι όχι από το χρέος προς μια πάγια αρχή
2. ελιγμός και η αξιοποίηση συγκυριών κάθε είδους προκειμένου να επιτευχθούν προσωπικά συμφέροντα
3. συμμόρφωση προς την αστική νομιμότητα (με μαρξιστικούς όρους), άρα η εγκατάλειψη της επανάστασης (με μαρξιστικούς όρους)
Τεφαρίκι
τεφαρίκι < τουρκική tefarik
• πολύ καλής ποιότητας πράγμα (λέγεται και ειρωνικά)
Κολίγας
κολίγας ο [kolíγas] Ο2 & κολίγος ο [kolíγos] Ο18 : αγρότης που δούλευε σε τσιφλίκι με συνθήκες εξαρτημένης εργασίας και που έπαιρνε ως αμοιβή μέρος της παραγωγής.
[μσν. κολλίγας (ορθογρ. απλοπ.) < λατ. collega ‘σύντροφος, συνέταιρος΄ -ς (η σημερ. σημ. ίσως μσν.)• λόγ.(;) μεταπλ. -ας > -ος]
Στο Σκαμνό χρησιμοποιούσαμε αυτό τον όρο όταν συμπράτταμε δύο οικογένειες στην από κοινού καλλιέργεια των κτημάτων μας.
Λαμόγιο, λαμογιά
Λαμογιά είναι αυτό που κάνει το λαμόγιο. Ως γνωστόν, λαμόγιο είναι ο κράχτης στο παιχνίδι του παπά. Αυτός που κερδίζει σε συνεννόηση με τον παπατζή με προφανή σκοπό να σε παρασύρει στο παίγνιο. Οπότε λαμογιά είναι η συγκεκριμένη συμπεριφορά και γενικότερα να είσαι αβανταδόρος. Ο όρος έχει πάρει ευρύτερη έννοια για να σημάνει οποιαδήποτε διαπλοκή, μίζα, ζήμα, βαλτοπαίδι, βία και νοθεία, και άλλες δημοκρατικές δυνάμεις. Υπάρχει και η μπυρολαμογιά.
Από το άσμα: Πού είναι ο Βάγκνερ, πού είναι ο Πουτσίνι;
Κοίταξε τι γίνεται μες’ την κοινωνία
όλοι στροβιλίζονται στην ανωμαλία
κοίταξε αγάπη μου ρίξε μια ματιά
όλοι οι διαπλεκόμενοι
μεσ’ στη λαμογιά.
Που είναι ο Βάγκνερ
που είναι ο Πουτσίνι
μονάχα εσύ μου μένεις μόνο
γλυκιά μου αγάπη στο δηλώνω
μόνο εσύ
solo tu.
Αμοραλιστής
αμοραλιστής < γαλλική amoraliste
• αυτός που δεν υπολογίζει ηθικούς φραγμούς μπροστά στην προσωπική κοινωνική άνοδο και οικονομική επιτυχία
Golden Boys
Τα διαφορετικά είδη «golden boys» (και girls).
Από το βιβλίο του Άκη Αγγελάκη
Το φαινόμενο της υποχθόνιας διαπλοκής έχει συνεισφέρει κατά πολύ σε κάθε μορφής έλλειμμα, διαφθορά και αναποτελεσματικότητα σε οποιονδήποτε τομέα διεισδύει. Διαβρώνει, μολύνει, σακατεύει. Όπως το χειρότερο σαράκι. Σαν το πιο δραστικό δηλητήριο του πλέον επικίνδυνου ερπετού. Η νέα πολυμορφική ασχήμια ειδικά στη χώρα μας, έχει να κάνει με «συμμορίες – παρεάκια – κουμπαριές». Ένα μοναδικό τρίπτυχο διαβολικής αποτελεσματικότητας όσον αφορά τη διαστροφική
χρήση κάθε μορφής εξουσίας και ευκαιριακής απληστίας, σε οποιονδήποτε οργανισμό διεισδύσουν. Ιδιωτικό ή δημόσιο. Τους ζούμε, τους βλέπουμε καθημερινά. Και μάλιστα, αυτής της μορφής οι διαπλεγμένοι αποτελούν μια επιχειρηματική «μολότωφ» μόνιμα εγκαταστημένη στα βαθύτερα θεμέλια κάθε νέας και δημιουργικής προσπάθειας για περισσότερη τιμιότητα, αποτελεσματικότητα, κάθαρση και αξιοκρατία. Λειτουργούν συνωμοτικά, με αθέμιτους τρόπους και στρατηγικές χρησιμοποιώντας παράλληλα, αλληλο- προστατευτικές πρακτικές κάθε φορά που τίθεται σε πιθανό κίνδυνο η επιβίωση ενός ή μέρους του συνόλου από δαύτους. Είναι αδίστακτοι, σιωπηλοί, χειρότεροι κι από τους … «πεφωτισμένους»…!
Ακόμα κι αυτοί έχουν τις υποδιαιρέσεις τους και ανήκουν σε τέσσερις διαφορετικές κατηγορίες ή είδη.
Τα λαμόγια, οι ηλίθιοι , οι terminators και οι «ολίγον απόλα».
Για αρχή, ας εξετάσουμε μερικά από τα χαρακτηριστικά ενός “golden boy ή girl” : Νομίζει ότι τα ξέρει όλα, είναι απόλυτα αλαζονική προσωπικότητα, διακατέχεται από ανασφάλεια, απληστία, άγνοια της ουσίας των πραγμάτων (μόρφωση ναι, σοφία όχι), εγωισμό, μυστικοπάθεια, αισθάνονται ότι όλοι συνωμοτούν εναντίον τους, νιώθουν φθόνο για τους ανθρώπους, αδιαφορία για το περιβάλλον, διαθέτουν πονηριά και κουτοπονηριά αλλά όχι εξυπνάδα και προνοητικότητα.
Ας πάρουμε λοιπόν, την κάθε μια «ομορφιά» ξεχωριστά.
Τα λαμόγια. Ζούσαν παρασιτικά και έτσι θέλουν να εξακολουθήσουν να ζουν. Ιδιαίτερα
ατάλαντα άτομα σε οτιδήποτε κάνουν. Αρέσκονται στο βόλεμα, την αδράνεια και την καλοπέραση. Πολύ καλοί στο να συσχετίζονται με πολιτικά πρόσωπα που την κατάλληλη στιγμή, θα τους διορίσουν σε υψηλότατα κλιμάκια δημοσίων οργανισμών. Αφού τα λαμόγια κατασπαράξουν όσο περισσότερο
μπορούν, θα φύγουν μόλις αλλάξει η εκάστοτε κυβέρνηση αποκομίζοντας μερικές δεκάδες (ή και εκατοντάδες) χιλιάδες ευρώ ως αποζημίωση για την …ανεκτίμητη συμβολή τους στη διάρκεια της θητείας τους. Άνθρωποι άσχημοι, ανίκανοι, ατάλαντοι και αδαείς που αν δεν είχαν βρεθεί στη θέση αυτή, κάλλιστα θα μπορούσαμε να τους είχαμε συναντήσει να πουλούν προστασία, ή να φυλάνε τσίλιες δίπλα σε κάποιον γραφικό «παπατζή» στην πλατεία της Ομονοίας ημέρες εορτών!
Η δεύτερη κατηγορία αποτελείται από το …ευγενές είδος των ηλιθίων. Έχουν συγγενική σχέση α΄ βαθμού με τα λαμόγια. Η βασική τους διαφορά είναι ότι τα συγκεκριμένα άτομα δεν γνωρίζουν το μέτρο, το βαθμό, το βάθος και τη σοβαρότητα της κατάστασής τους, όπως επίσης και τις επιπτώσεις που αυτή έχει στο κοινωνικό σύνολο, το περιβάλλον και το δημοσιονομικό έλλειμμα.
Οι ηλίθιοι όταν καταλαμβάνουν υψηλές θέσεις είναι παπαγαλάκια, άβουλοι υποστηρικτές της πιο ακραίας και σκοτεινής φιλοδοξίας του εκάστοτε εργοδότη τους. Δεν σκέπτονται, δεν κρίνουν, δεν αντιδρούν. Υποκρίνονται ότι διαθέτουν σοφία και κρύβονται κάτω από ένα «πέπλο» σοβαροφάνειας. Σε γενικές γραμμές, υπακούουν και ενίοτε χάνονται στο μεθύσι μιας υπερ-εξουσίας που ποτέ δεν κατάλαβαν πως απέκτησαν.
Η τρίτη κατηγορία είναι οι “terminators” (εκτελεστές / δήμιοι). Αυτή είναι η πλέον επικίνδυνη κατηγορία. Εδώ μιλάμε για τους απόλυτους killers! Άτομα ίσως ικανά. Αλλά η ικανότητα δεν λέει και πολλά πράγματα όταν αυτή χρησιμοποιείται για σκοτεινούς σκοπούς. Άλλωστε, κι ο Βελζεβούλ ήταν ο ικανότερος και πλέον αγαπημένος αρχάγγελος του Θεού, πριν εκδιωχθεί από τον παράδεισο!
Άτομα με ανεπτυγμένο το χάρισμα της προσωπικής γοητείας. Ιδιαίτερα εγωιστικά και
αδίστακτα στο να εκμεταλλευτούν για το συμφέρον τους ανθρώπους και καταστάσεις. Λειτουργούν σαν τους οδοστρωτήρες. Ισοπεδώνουν στην κυριολεξία οτιδήποτε μπει ανάμεσα στον εαυτό τους και τα φιλόδοξα σχέδιά τους. Κάτω από άλλες συνθήκες, τα άτομα αυτά θα μπορούσαν να υπηρετήσουν το καλό, την προσφορά και τη δημιουργία. Κάτω από τις σκοτεινές συνθήκες ενός ανασφαλούς μυαλού, με έντονα κατάλοιπα παιδικών τραυματικών εμπειριών, λειτουργούν ανταγωνιστικά, με τρόπο εσωστρεφή και εγωιστικό που μακροχρόνια αποδεικνύεται ιδιαίτερα επικίνδυνος για το σύνολο και το περιβάλλον.
Βασικές τους αρχές τα «7 θανάσιμα αμαρτήματα». Θεότητες που υπηρετούν με περισσή προθυμία είναι η λαγνεία, η λαιμαργία, η απληστία, η οκνηρία, η οργή, η ζήλια και η αλαζονεία! Και μετά διερωτόμαστε γιατί έχουμε καταλήξει εκεί που φτάσαμε σαν χώρα, σαν χώρα αλλά και σαν πλανήτης! Κυρίαρχος τους στόχος, η εξουσία! Από τη στιγμή που θα την αναλάβουν δεν ενδιαφέρονται παρά μονάχα για οτιδήποτε τους επιφέρει ακόμα περισσότερη δύναμη, χρήμα και αφθονία σε
προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο. Έστω κι αν άλλοι άνθρωποι καταστραφούν, δουλειές χαθούν, όνειρα καταρρακωθούν… Ξερόλες, απόμακροι, σκληροί και επιφανειακές προσωπικότητες. Δεν έχουν κάτι να αφήσουν πίσω τους παρά μονάχα την ασχήμια και αναποτελεσματικότητα των πράξεών τους και πολλές τραυματισμένες ανθρώπινες ψυχές! Κουτοπόνηροι και διαβολικά «πολυμήχανοι» σαν τον Οδυσσέα. Γιατί μόνον ένας κουτοπόνηρος κάνει 20 ολόκληρα χρόνια να βρει το δρόμο της επιστροφής στην Ιθάκη του. Ποτέ ένας έξυπνος, δίκαιος και φωτισμένος άνθρωπος! Ξέρουν από «Δούρειους Ίππους» και μουλωχτές αρπαχτές σε ακριβά περιτυλίγματα. Ποτέ τους όμως δεν θα μάθουν ότι κανένας πλούσιος στο τέλος της ζωής του δεν είπε «Τώρα που φεύγω, θα μου λείψει η Mercedes μου και η πισίνα μου». Αντίθετα, όλοι τους είπαν «Θα μου λείψουν μερικές τρυφερές στιγμές με λίγους καλούς φίλους, μια βόλτα στην παραλία, ένα χαμόγελο ευγνωμοσύνης…».
Το τραγικό όλων είναι ότι ενώ οι ίδιοι πλουτίζουν, καταστρέφουν ανθρώπους, σταδιοδρομίες και όνειρα! Αυτό άλλωστε, όλοι όσοι είναι αφυπνισμένοι πλέον γνωρίζουν είναι το ξεκάθαρο όραμα κάθε golden boy ή girl. Στη δική τους όμως γλώσσα αυτό το ονομάζουν «αποτελεσματικότητα». Τα αληθινά και αδιαμφισβήτητα αποτελέσματα άλλα δείχνουν και προμηνύουν ένα ζοφερό μέλλον για τις εταιρίες τους. Ο καλύτερός σύμμαχος τέτοιων ανθρώπων είναι ο φόβος και η ανθρώπινη ανασφάλεια. Οι δυο παράγοντες που μετατρέπουν εύκολα καλούς ανθρώπους σε προδότες και δοσίλογους. Σε συμβιβασμένες προσωπικότητες που είναι ηθικοί αυτουργοί σε κάθε είδους καταστροφή και λεηλασία ενώ παράλληλα, ζουν οι ίδιοι της ζωές της «ήρεμης απόγνωσης» όπως έχει περιγράψει ο Χένρυ Ντέϊβιντ Θορώ.
Και τώρα, θα μου πείτε «Ποια είναι τα καλά νέα όταν υπάρχουν και κυριαρχούν στις ζωές μας άνθρωποι με τέτοιες ποιότητες και τόσο ευτελή ένστικτα και κίνητρα;»
Τα καλά νέα είναι ότι : Ο κάθε άνθρωπος κρύβει μέσα του ένα αληθινό, αστραφτερό αληθινό golden boy/ girl! Μια φωτεινή οντότητα γεμάτη ειρήνη, καλοσύνη, δημιουργικότητα, συνεργασία, διάθεση προσφοράς. Χωρίς μίσος, θυμό, ανασφάλεια και φόβο. Έναν άνθρωπο πλήρη από κατανόηση και συμπόνια αλλά όχι αφελή. Μια ψυχή που μπορεί να συγχωρεί και να μαθαίνει. Μια προσωπικότητα που διαθέτει γενναιότητα, ειλικρίνεια, τιμιότητα, δικαιοσύνη. Μια ύπαρξη που αγαπάει, σέβεται, υπηρετεί και προστατεύει το δίκαιο, το σωστό, το αληθινό. Το συνάνθρωπο, το περιβάλλον και το ευρύτερο καλό.
Προσωπικά, αυτό υπηρετώ, υπηρετούσα και θα εξακολουθήσω να υπηρετώ.
Γι αυτό και σας καλώ να συμπορευτείτε μαζί μου στο δύσκολο και δυσκολονόητο για πολλούς, μονοπάτι.
Ποτέ δεν είναι αργά για να δώσουμε μια ευκαιρία στον καλύτερό μας εαυτό να αναδυθεί, να λάμψει και να φωτίσει τις ζωές μας και όλων όσων αγαπάμε και νοιαζόμαστε.
Είναι στο χέρι μας να σταματήσουμε το σκοτάδι και να φωτίσουμε το κοινό πεπρωμένο που είτε μας αρέσει είτε όχι, είμαστε υποχρεωμένοι να μοιραστούμε για τα χρόνια που έρχονται.
Γιατί αυτό που μετράει είναι όταν με το πάτημα ενός διακόπτη το φως εξαφανίζει το σκοτάδι. Δεν έχει σημασία πόσο καιρό ήταν σκοτεινά. Τώρα το δωμάτιο είναι φωτεινό!