Προς τον
Κύριο Βασίλη Σταϊκούρα
Νεοεκλεγέντα Πρόεδρο Κοινότητας [Σκαμνού-} Οίτης
35100 Οίτη Φθιώτιδος

Σκαμνός – Αθήνα 26.05.2014

Αγαπητέ μου Βασίλη!

Μόλις χθες ολοκληρώθηκε η εκλογική διαδικασία στη χώρα μας και αποτυπώθηκε η λαϊκή θέληση και ετυμηγορία. Σε ότι αφορά το Σκαμνό, στον οποίο και εστιάζουμε το ενδιαφέρον μας, η εκπληκτική προτίμηση στο πρόσωπό σου, αποτελεί γεγονός με αντίστοιχη σημασία. Δεν στέκομαι σε ποσοστά κλπ που ήδη έχουν αναρτηθεί την ιστοσελίδα μας [www.skamnosvoice.gr]. Ένα μεγάλο μπράβο και συγχαρητήρια από σύσσωμο το διοικητικό μας συμβούλιο και τα μέλη του πολιτιστικού μας Συλλόγου, μαζί με τη εγκάρδια ευχή μας, να καταφέρεις στην θητεία σου να σταθείς αντάξιος της εμπιστοσύνης που επιδείχθηκε στο πρόσωπό σου.

Στην Ελλάδα της βαθιάς και πολύπλευρης κρίσης, πρωτίστως κοινωνικής και όχι οικονομικής, όπως πολλοί διατείνονται, είθισται οι αιρετοί άρχοντες να τάζουν προεκλογικά λαγούς και πετραχήλια, και από την άλλη πλευρά οι ψηφοφόροι κατά μόνας ή και σε οργανωμένες ομάδες, να διεκδικούν σε πελατειακή βάση διάφορα ρουσφέτια, που κοινό γνώρισμά τους έχουν τον παρασιτικό χαρακτήρα σε βάρος της κοινωνίας. Οφείλουμε εκ προοιμίου να ξεκαθαρίσουμε, ότι κάθε τέτοια πρακτική είναι ξένη προς τις αντιλήψεις μας και αυτό δεν είναι καινούργιο, αλλά αποτελεί μία πάγια πορεία στην θητεία του Πολιτιστικού Συλλόγου μας και κοντεύει τα 40 χρόνια στο μικρό χωριό μας, το Σκαμνό, που ξέρουμε ότι τον αγαπάς.

Δεν μας διαφεύγει ακόμη και το γεγονός ότι η πατρίδα μας, και συνεπώς οι ΟΤΑ βρίσκονται σε δεινή οικονομική κατάσταση, ως απόρροια εγκληματικών συμπεριφορών τις τελευταίες δεκαετίες που μας οδήγησαν στην καταστροφή. Η διαπίστωση αυτή μας καλεί να κινηθούμε, όσο είναι δυνατόν με σύνεση. Δεν θα διεκδικήσουμε για το Σκαμνό τίποτα παραπάνω από το δίκαιο και ισόρροπο, που μας αναλογεί. Και πάντως τα θέματά μας, όσο κι αν ακούγεται παράταιρο, δεν είναι κατά κύριο λόγο οικονομικά. Μιλώντας με πολλούς συγχωριανούς, εισπράττω το δικαιολογημένο παράπονο, ότι κανείς, μα κανείς και ποτέ από την ΤΑ δεν σκέφθηκε να μας επισκεφθεί, να μας πει μία καλημέρα. Τι κάνετε, πως πορεύεστε βρε παιδιά; Ποια είναι τα θέματά σας. Αυτό είναι όντως εκπληκτικό και αναδεικνύει σημάδια παρακμής του θεσμού. Και είναι μεν φυσικό να υποστηρίξει κανείς ότι αυτό είναι κομμάτι δύσκολο για έναν υπερμεγέθη Δήμο που με το καλλικρατικό του σχήμα αναδείχθηκε σε έναν μεγάλο οργανισμό, να επισκεφθεί το Σκαμνό έστω μία φορά στα τέσσερα ή πέντε χρόνια τον μικρό Σκαμνό. Το ζήτημα όμως είναι ότι δεν μας επισκέφθηκε ο Δήμαρχος, έστω για μία καλημέρα, αλλά ούτε ένα άλλο στέλεχος, εκτός από το Δήμαρχο, και το τραγικότερο όλων, αγαπητέ μου Βασίλη, είναι ότι δεν είχαμε αυτή την ευκαιρία ούτε καν από τον πρόεδρο του τοπικού μας Συμβουλίου της Κοινότητας Οίτης, με εξαίρεση τον αείμνηστο Θανάση Παναγή, που ευχόμαστε να του μοιάσεις στο ήθος και την εντιμότητα. Αυτή η προφανώς εσφαλμένη πρακτική δεν αδικεί μόνον το Σκαμνό, αλλά κυρίως αδικεί συλλήβδην τους άρχοντες του ΟΤΑ, αφού αποστερούνται από τη δυνατότητα να δουν και να ακούσουν τι λένε, τι σκέφτονται και ποια είναι τα ζητήματα που απασχολούν τους συνδημότες τους.

Ένα σημαντικό θέμα που απασχολεί και κατατρέχει το Σκαμνό, δεν χρειάζεται οικονομικούς, αλλά ψυχικούς πόρους και εξηγούμαι:

Γνωρίζεις; Βασίλη, ότι τις τελευταίες δεκαετίες ο Σκαμνός με μοχλό τον Πολιτιστικό μας Σύλλογο, άλλαξε ριζικά εικόνα και μπορούμε να πούμε ότι παίρνουμε έναν καλό βαθμό σε θέματα εξωραϊσμού, αρχιτεκτονικής, κτιριακών κατασκευών, οικιστικής ανάπτυξης, ανάδειξη και αναμόρφωση δημόσιων χώρων, αλλά από την άλλη πλευρά, το χωριό έχει βυθιστεί σε μία κάκιστη κατάσταση στον τομέα των ανθρώπινων και κοινωνικών σχέσεων. Απλά και μόνο η ύπαρξη και λειτουργία δύο πολιτιστικών Συλλόγων σε ένα μικρό χωριό του οποίου οι μόνιμοι κάτοικοι, όπως πολύ καλά γνωρίζεις, δεν ξεπερνούν τις 20 ψυχές, μαρτυρεί του λόγου το αληθές. Τούτο και μόνο το γεγονός δείχνει την αβυσσαλέα αντίθεση που εκτείνεται μέχρι και σε συμπεριφορές μισαλλοδοξίας, πράγμα ντροπιαστικό και απαράδεκτο.

Κομβικό σημείο αυτού του τραγικού προβλήματος, αποτελεί η χρήση και αξιοποίηση του κτιρίου του αδρανούς διδακτηρίου [σχολείου] του χωριού μας, στο οποίο πολλοί από μας, όπως και η ταπεινότητα του υπογραφόμενου, αξιωθήκαμε να μάθουμε τα πρώτα γράμματα. Του διδακτηρίου που με βάση την κείμενη νομοθεσία, εδώ και αρκετά χρόνια, η κυριότητα, νομή και διαχείριση, περιήλθε –και ορθώς θα λέγαμε- στον ΟΤΑ, εξ ου και εμπλοκή της Δημοτικής Αρχής.

Το επί μακρόν εγκαταλελειμμένο κτίριο που κατά διαστήματα χρησιμοποιήθηκε ατύπως ακόμη και σαν αποθήκη ζωοτροφών ή καυσόξυλων, κατά τρόπο ανεξέλεγκτο, ενώ με την κατάρρευση της σκεπής, ούτε και αυτό το σκοπό μπορούσε να εκπληρώσει, τράβηξε την προσοχή και το συναισθηματικό ενδιαφέρον του Συλλόγου μας που προχώρησε με δικές του δαπάνες, [ένα σημαντικό ποσό της τάξεως των 200 -250.000 Ευρώ] για μία υποδειγματική ανακαίνιση και εξοπλισμό με συμπληρωματικές κατασκευές καντίνας, εγκαταστάσεων υγιεινής, πλακοστρώσεις περιβόλου κλπ.

Το έργο αυτό που με βάση τη σχετική νομοθεσία δεν μπορεί παρά να παραχωρείται σε πολιτιστικούς Συλλόγους, εφ όσον δεν υπάρχουν σχολιαρόπαιδα, αποτέλεσε με αποκλειστική ευθύνη ταγών του αλήστου μνήμης Δήμου Γοργοποτάμου, το μήλον της έριδος με αποτέλεσμα το σημερινό κατάντημα, που φθάνει στο σημείο να διασταυρώνονται οι ελάχιστοι συγχωριανοί στο δρόμο και να μην ανταλλάσσουν ούτε καν καλημέρα! Δεν υπάρχει χειρότερο βίωμα να βλέπει κανείς τις αγνές ψυχούλες των παιδιών που βιάζονται να συναντηθούν και να παίξουν με τους συνομήλικους των, και ξαφνικά να αποβάλλονται από την εκδήλωση, γιατί εκεί βρίσκονται οι «άλλοι». Ντροπή! Ακούστηκε ακόμη και το εξής εκπληκτικό: Κάποιοι φιλήσυχοι «επαμφοτερίζοντες» -που προσωπικά δεν τους μέμφομαι και κατανοώ πλήρως τη στάση τους- να αντιμετωπίζουν δυσμένεια γιατί έλαβαν μέρος σε εκδήλωσή μας! Δηλαδή με απλά λόγια, εκκολάπτεται, χωρίς καλά – καλά να το αντιλαμβανόμαστε, μία φασίζουσα, αντίληψη: Αν δεν είσαι μαζί μας, είσαι απέναντί μας!

Ο δραστήριος Σύλλογος με το σημαντικό κοινωφελές έργο, εκδιώχθηκε και κάποιοι άλλοι εμφανίσθηκαν σαν νέος, δεύτερος Σύλλογος, με την ονομασία «Άγιος Γεώργιος» στον οποίο κατά τρόπο άδικο, μεροληπτικό, αποκλειστικό, προκλητικό και αήθη, παραχωρήθηκε η χρήση του χώρου και τούτο μέχρι να έρθει στα πράγματα ο μακαρίτης Θανάσης Παναγής, του οποίου τη μνήμη τιμούμε, που προσπάθησε να εκλογικεύσει την δυσάρεστη κατάσταση θεσπίζοντας το ίδιο δικαίωμα και για τους δύο Συλλόγους. Σύμφωνα με τις διαβουλεύσεις του Θανάση οι δύο Σύλλογοι, απέκτησαν τα ίδια δικαιώματα, ενώ για εκδηλώσεις που λαμβάνουν χώρα σε τακτές ημερομηνίες, όπως Καθαρή Δευτέρα, Πάσχα, 15-Αύγουστο, Χριστούγεννα, ορίσθηκε όπως κάθε ένας Σύλλογος, χρησιμοποιεί το χώρο εκ περιτροπής κάθε χρόνο. Με την εξέλιξη αυτή ο Σύλλογός μας επανήλθε στο χώρο που αποτελεί το μοναδικό σημείο συνάντησης των συγχωριανών, αφού καλά γνωρίζεις ότι δεν διαθέτουμε ούτε καν ένα καφενεδάκι, και έκανε αυτό που συνηθίζει να κάνει, σαν τις μελισσούλες, [καινούργια βιβλιοθήκη, πλήρη εξοπλισμό καντίνας με ράφια και ψυγειοκαταψύκτες, BBQ, συμπληρωματικές πλακοστρώσεις, εγκατάσταση θέρμανσης κλπ]. Δυστυχώς, όμως, ο Θανάσης, έχασε τη μάχη με την δυσμενή ασθένεια, και χωρίς να το περιμένουμε, υπεισήλθε στη θέση του ο συγχωριανός μας Πολύκαρπος Αστρακάς, ως επιλαχών, αναπληρωτής κλπ που σαν κύριο μέλημά του έθεσε και πάλι να οξύνει τις σχέσεις με διάφορους περίεργους και ύποπτους χειρισμούς [δεν λάβαμε αίτηση, προηγήθηκαν οι άλλοι και διάφορα παρόμοια που αποτελούν την επιτομή και αθέμιτης και μη χρηστής άσκησης διοίκησης]. Επειδή οφείλουμε να είμαστε συνεπείς με τα λόγια και τις πράξεις μας, τα σχετικά κείμενα και η αλληλογραφία, ακολούθησαν το γραπτό τύπο και όχι μόνον αυτό: Αναρτήθηκαν και στην Ιστοσελίδα του Συλλόγου μας, ώστε ο κάθε ενδιαφερόμενος να μπορεί ακόμη και στο απώτερο μέλλον να λαμβάνει γνώση αυτής της θλιβερής ιστορίας. Δεν θεωρώ σκόπιμο να επεκταθώ. Απλά σημειώνω ότι η δημοσιότητα αποτελεί θεμέλιο της διαφάνειας και της δημοκρατίας. Με το ίδιο σκεπτικό αγαπητέ μου Βασίλη, θα ήθελα να σημειώσω ότι και αυτή εδώ την επιστολή, θα την αναρτήσω στην ιστοσελίδα μας για λόγους πλήρους διαφάνειας και ενημέρωσης των συγχωριανών μας, εντεύθεν κακείθεν.

Και το εύλογο ερώτημα που ανακύπτει εδώ, είναι: Τι μπορεί να κάνει εν τέλει ο ΟΤΑ όταν δημιουργούνται περισσότεροι Πολιτιστικοί Σύλλογοι με διάφορα προσχήματα, αφού αυτό εναπόκειται στην αποκλειστική κρίση και πρωτοβουλία των πολιτών; Αυτός ο προβληματισμός αναδείχθηκε και σε μία παρέμβαση του αντιδημάρχου Κώστα Μουστάκα, ο οποίος, όντως, αποδύθηκε σε μία εργώδη προσπάθεια επίλυσης αυτού του προβλήματος για να σκοντάψει στον Πολύκαρπο και μερικούς από τον άλλο Σύλλογο «Άγιο Γεώργιο», που χωρίς ντροπή θέλησαν αποκλειστικά το χώρο επί σειρά ετών για συγκεκριμένες εκδηλώσεις, όπως η καθαρά Δευτέρα, επιτρέπεται τρία χρόνια στη σειρά, μόνον στον «Άγιο Γεώργιο»! Ακόμη διερωτάται κανείς, οι ιθύνοντες του «Αγίου Γεωργίου», που υποτίθεται παράγουν επίσης πολιτισμό, πώς το ανέχονται αυτό;

Η απάντηση είναι απλή, αφού τη λύση την κρατάει η ΤΑ στα χέρια της έχοντας τον πρώτο λόγο στην διαχείριση του χώρου. Παράδειγμα: Μόνον με κοινή συμφωνία των δύο Συλλόγων παραχωρείται ο χώρος.

Μερικοί συγχωριανοί επιμένουν στην ανάγκη δημιουργίας ενός νέου ενιαίου Συλλόγου, ακόμη και στην κατάργηση του ενός από τους δύο –εμείς προθυμοποιηθήκαμε να καταργήσουμε το δικό μας Σύλλογο- και να γίνουν εκλογές αμέσως για ένα μοναδικό Σύλλογο η διοίκηση του οποίου εκ των πραγμάτων θα έχει την αποκλειστική αρμοδιότητα και ευθύνη όχι μόνον για τις εκδηλώσεις στον υπόψη χώρο, αλλά και για άλλες δραστηριότητες, όπου έχουν παρατηρηθεί ανακολουθίες, διαφωνίες και παρατράγουδα. Ένα βασικό σημείο χρειάζεται να συμφωνήσουν οι «αντίπαλοι»: Να άρουν τον όρο του αυτόχθονος, που παρά χρήμα είναι απαράδεκτος και δεν μας τιμάει σαν κοινωνία. Η δημοκρατία έχει τη λύση!

Οφείλω και προσωπικά να σημειώσω ότι πήρα πρωτοβουλία πέρυσι τον Αύγουστο και σε θεσμικό επίπεδο συναντώντας το επιτελείο του άλλου Συλλόγου. Χάρηκα από την θετική ανταπόκριση, αλλά στην συνέχεια διαπίστωσα ότι απλά και μόνον ακολούθησε σε πλήρη σύμπλευση με τον Πολύκαρπο ένα είδος μονομέρειας συμπαιγνίας, σε βάρος του Συλλόγου μας.

Μία άλλη ιδέα, αγαπητέ μου Βασίλη, είναι να καλέσεις εσύ σε μία συνάντηση εκπροσώπους από τους δύο Συλλόγους θέτοντας το ζήτημα. Σε μία τέτοια πρωτοβουλία, είμαστε αναμφιβόλως πρόθυμοι και έτοιμοι να λάβουμε μέρος.

Είναι πράγματι κρίμα, να στερούνται οι συγχωριανοί –και όχι μόνον τα μέλη του ενός ή του άλλου Συλλόγου, αλλά κάθε συνάνθρωπος συγχωριανός, την περίοδο της κρίσης και της στέρησης- τη δυνατότητα να συναντηθούν σε ένα χώρο, να επικοινωνήσουν, να πιουν ένα καφέ, αφού υπάρχει όλη η υποδομή και τούτο, να γίνεται με βάναυση παρέμβαση της Δημοτικής Αρχής, από την οποία θα περίμενε κανείς, ακριβώς το αντίθετο, με δική της ευθύνη και πρωτοβουλία να δημιουργήσει και να υποστηρίξει τέτοιες υποδομές και δράσεις, όπως ακριβώς πράττει κάθε δημοτική αρχή σε κάθε γωνιά της χώρας.

Ζητάω συγνώμη αν έδωσα περισσότερες του δέοντος λεπτομέρειες, αλλά το έπραξα πιστεύοντας ότι αυτό το ζήτημα, όσον αφορά στο Σκαμνό, είναι το πρώτο και το πιο βασικό.

Για κάθε περαιτέρω πληροφορία ή στοιχείο, είμαστε στη διάθεσή σου και διατελούμε με εξαιρετική τιμή και φιλικούς χαιρετισμούς

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΣΚΑΜΝΟΥ

Γιώργος Αποστολόπουλος
Πρόεδρος ΔΣ