FtS94

Γεωργίου Πούλιου

Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος ήταν πρότυπο ηρωισμού και παλικαριάς. Ήταν γιος του ξακουσμένου πολεμιστή Γεωργίου Ανδρούτσου και ανάδοχός του (νονός του) ήταν ο Μεγάλος Ναυμάχος Λάμπρος Κατσώνης, από τη Λιβαδειά.

Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος ήταν μυημένος στη Φιλική Εταιρεία.

Όνειρο του Ανδρούτσου ήταν να δει την Ελλάδα ελεύθερη. Ο νους και η καρδιά του επιθυμούσαν να γίνει η επανάσταση κατά του κατακτητή. Ήταν γεννημένος για να διοικεί. Είχε στρατηγικό μυαλό, ήταν αποφασιστικός και ριψοκίνδυνος, ήταν συναρπαστικός. Τα προσόντα του αυτά και η γενική του προσωπικότητα βγαίνουν αβίαστα από το περιεχόμενο της επιστολής που έστειλε στους Γαλαξιδιώτες, στις παραμονές της επανάστασης του 1821 (22.03.1821).

Αγαπητοί Γαλαξιδιώτες,
Ήτανε βέβαια από το θεό γραμμένο να δράξουμε τα άρματα μια μέρα και να χυθούμε κατεπάνω στους τυράννους μας, που τόσα χρόνια μας τυραννεύουν.

Τι τη θέλουμε, βρε αδέρφια, τούτη τη πολυπικραμένη ζωή, να ζούμε από κάτω στη σκλαβιά και το σπαθί των Τούρκων ν’ ακονιέται εις τα κεφάλια μας;

Δεν τηράτε, που τίποτα δεν μας απόμεινε; Οι εκκλησίες μας γενήκανε τζαμιά και αχούρια των Τούρκων. Κανένας δεν μπορεί να πει πως τάχα έχει τίποτε ιδικό του. γιατί το ταχύ βρίσκεται φτωχός σα διακονιάρης στη στράτα. Οι φαμίλιες μας και τα παιδιά μας είναι στα χέρια και στη διάκριση των Τούρκων. Τίποτα αδέρφια δεν μας έμεινε. Δεν είναι πρέπον να σταυρώσομε τα χέρια κα ι να τηράμε τον ουρανό.

Ο θεός μας έδωσε χέρια, γνώση και νου. Ας ρωτήσουμε την καρδιά μας και ότι μας απαντυχαίνει, ας το βάλουμε γρήγορα σε πράξη κι ας είμεθα αδέρφια βέβαιοι το πώς ο Χριστός μας ο πολυαγαπημένος θα βάλει το χέρι του απάνω μας. Ότι θα κάμομε πρέποντας είναι να το κάμομε μια ώρα αρχύτερα, γιατί ύστερα θα χτυπάμε το κεφάλι μας. Τώρα η Τουρκιά είναι μπερδεμένη σε πολέμους και δεν έχει ασκέρια να στείλει κατ’ επάνου μας. Ας ωφεληθώμεν από την περίσταση, όπου ο θεός ακούοντας τα δίκαια παράπονά μας έστειλε δια ελόγου μας.

Στα άρματα αδέρφια, ή να ξεσκλαβώσουμε ή να πεθάνουμε. Και βέβαια καλύτερο θάνατο δεν μπορεί να προτιμήσει κάθε Χριστιανός και Έλληνας.

Εγώ, καθώς το γνωρίζετε καλότατα, αγαπητοί μου Γαλαξιδιώτες, ημπορώ να ζήσω βασιλικά, με πλούτη, τιμές και δόξες. Οι Τούρκοι, ό,τι κι αν ζητήσω μου το δίνουνε παρακαλώντας. Γιατί το σπαθί του Οδυσσέα δε χωρατεύει. Έπειτα κοντά στα άλλα ενθυμούμαι τον πατέρα μου που τους εζεμάτισε. Μα σας λέω την αλήθεια αδέρφια. Δεν θέλω εγώ μονάχα να καλοπερνώ και το γένος μου να βογκά στη σκλαβιά. Μου καίγεται η καρδιά μου σα βλέπω και συλλογούμαι πως ακόμα οι Τούρκοι μας τυραννεύουν.

Από το Μωριά μου στείλανε γράμματα πως είναι τα πάντα έτοιμα. Εγώ είμαι στο ποδάρι με τα παλικάρια μου. Μα θέλω πρώτα να είμαι βέβαιος το πώς θα με ακολουθήσετε κι εσείς. Αν εσείς κάμετε αρχή από τη μια μεριά κι εγώ από την άλλη, θα σηκωθεί όλη η Ρούμελη. Γιατί ο κόσμος φοβάται. Μα σαν ιδεί ελόγου σας, που έχετε καράβια και ξέρετε καλύτερα τα πράγματα, το πώς σηκώνεται το μπαϊράκι, θε να τελειώσει καλύτερα το πράγμα. Περιμένω απόκριση με τον ίδιο που φέρνει το γράμμα μου. Τη μπαρούτη και τα βόλια τα έλαβα και τα εμοίρασα. Να με οικονομήσετε και στουρνάρια και αν σας περισσεύει κι άλλη μπαρούτη να μου στείλετε.

Χαιρετίσματα σε όλους πέρα και πέρα.
Ο αγαπητός σας Οδυσσεύς Ανδρούτσος
22 Μαρτίου 1821

Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος, στις 8 Μαΐου 1821 διάλεξε το Χάνι της Γραβιάς για να στήσει εκεί το αθάνατο τρόπαιο δόξης και ηρωισμού, κατά των απίστων. Ο θάνατος του φίλου του Αθανασίου Διάκου τον ελύπησε κατάκαρδα. Μέσα στη ψυχή του θέριεψε ο πόθος να εκδικηθεί το Βρυώνη, για το μαρτυρικό θάνατο του φίλου του και το πέτυχε.

Καλλιθέα 07.10.2005