FtS109

Γεωργίου Πούλιου

Ο Γλάδστων Ουϊλλιαμ Έβαρτ, Άγγλος πολιτικός και μεγάλος Φιλέλληνας (ορθά έχει τοποθετηθεί ο ανδριάντας του μπροστά, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών) στη Συνδιάσκεψη του Βερολίνου, το 1880, προς καθορισμό των συνόρων μας με την Τουρκία, πιεζόμενος από τις τουρκικές αντιδράσεις είπε:

-Η Τουρκία απ’ όπου πέρασε, το μόνο που άφησε, ήταν μία πλατιά κόκκινη λωρίδα (εννοώντας αίμα).

Δυστυχώς τα λόγια αυτά του φίλου Άγγλου, ιδιαίτερα εμείς οι σύγχρονοι (κουλτουριάρηδες) Έλληνες, τα ξεχνάμε.

Μία ανάλογη πλατειά κόκκινη λωρίδα, άφησαν και οι Πέρσες, φθάνοντας στην Αττική, υποκινούμενοι από τα αιώνια αντίπαλα εβραϊκά στοιχεία της εποχής εκείνης.

Φεύγοντας οι Πέρσες, μετά την ήττα τους και στις Πλαταιές (479 π.Χ.) μόνο ερείπια αφήσανε πίσω τους. Δεν άφησαν τίποτα όρθιο. Τότε οι Αθηναίοι ορκιστήκανε, όλα αυτά τα ερείπια να μείνουν απείραχτα προκειμένου να θυμίζουν το πέρασμα και την ασέβεια των βαρβάρων. Τον όρκο τους τον διέσωσε ένας σπουδαίος Αθηναίος, ένας μεγάλος πατριώτης, ένας ξακουστός ρήτορας, ο Λυκούργος ο Αθηναίος, στη δίκη κατά του Λεωκράτους (βλέπετε Λυκούργος, κατά Λεωκράτη, εκδόσεις Κάκτος, σελ. 96-97).

 

Σε μετάφραση ο όρκος έχει ως εξής:

Δεν θα προτιμήσω τη ζωή από την ελευθερία, ούτε θα εγκαταλείψω τους αρχηγούς μου, ούτε ζωντανούς, ούτε πεθαμένους, αλλά και όσους από τους συμμάχους πεθάνουν στη μάχη, όλους θα τους θάψω. Και αφού νικήσω τους βαρβάρους στον πόλεμο, από εκείνες μεν τις πόλεις που πολέμησαν υπέρ της Ελλάδος σε καμιά δεν θα δημιουργήσω δυσκολίες, τις δε άλλες που προτίμησαν τον βάρβαρο, όλες θα τις καταστρέψω. Και τα ιερά που κάηκαν και καταστράφηκαν από τους βαρβάρους καθόλου δεν θα τα ανοικοδομήσω, αλλά θα τα αφήσω στους μεταγενέστερους ως υπενθύμιση της ασέβειας των βαρβάρων (το αρχαίο κείμενο θα το βρείτε στις ίδιες σελίδες).

Ο όρκος αυτός, με εισήγηση του Περικλέους, το 449 π.Χ. τροποποιήθηκε και οι Αθηναίοι πήρανε την απόφαση να ανοικοδομήσουν τα καταστραμμένα ιερά τους με χρήματα της Αθηναϊκής Συμμαχίας και με πρώτα της Ακροπόλεως. Έτσι δημιουργήθηκε «ο χρυσούς αιών του Περικλέους»

Καλλιθέα 16.06.2009