FtS86

«… Το βρακί της Κατερίνας»

Στον πόλεμο της Δομπραίνας ο Καραϊσκάκης είχε διατάξει τον οπλαρχηγό Βασίλη Μπούσγο να πιάση μια ράχη πάρα πέρα από εκεί που γινόταν ο πόλεμος και να περιμένει ώσπου να τον κράξη. Ενώ λοιπόν ξακολουθούσε ο πόλεμος, ο Καραϊσκάκης ηύρε μεγάλη αντίσταση από τους Τούρκους κι έστειλε ένα παλληκάρι να πάει να φωνάξει τον Μπούσγο βοήθεια. Ο στρατιώτης όμως δείλιασε και δεν έφερε τη διαταγή του στρατηγού στο Μπούσγο. Έτσι ο Καραϊσκάκης αναγκάστηκε να τραβηχτεί και φτάνει στη ράχη, όπου φύλαγε άνεργος ο Μπούσγος. Δαιμονίστηκε καθώς τον είδε ο Καραϊσκάκης, γιατί νόμισε πως από φόβο δεν είχε έρθει βοήθειά του.
– Το βρακί της Κατερίνας. Φέρτε μου το βρακί της Κατερίνας.
Ο Καραϊσκάκης για ντρόπιασμα των δειλών είχε μαζί του ένα παλιόβρακο, που το ξέραν όλοι με αυτό το όνομα, ΄΄το βρακί της Κατερίνας΄΄ κι΄ υποχρέωνε όσους έπιανε φοβιτσιάρηδες να το φορέσουν.

Ο Μπούσγος όμως, αφού δεν έφταιγε σε τίποτα, άναψε κι αυτός από το θυμό του. Τραβιέται πίσω, κι΄ όξω την κουμπούρα.
Εκεί όμως ξηγηθήκαν τα πράγματα, κι΄ ο Καραϊσκάκης, αφού κατάλαβε το λάθος του, ζήτησε συμπάθιο από τον Μπούσγο και δακρυσμένος τόνε φίλησε. (Χ).
(Από τα Ανέκδοτα Στρατιωτικά του Γιάννη Βλαχογιάννη, σελ. 278)».
Και εν συνεχεία ο Γεώργης Λουκάς – Φανόπουλος υποσημειώνει: «Για το επεισόδιο αυτό, που το αναφέρουν και όλοι οι σύγχρονοι ιστορικοί, ο Τάκης Λάππας (Λειβαδιά και Λειβαδίτες στο Εικοσιένα) βιογραφώντας τον Β. Μπούσγο γράφει, ότι τότε ο Καραϊσκάκης του χάρισε δυό μαλαμοτοκαπνισμένες κουμπούρες, που το πρωτοπαλλήκαρο του Διάκου, γέρος πια και στο στρώμα, τις χάρισε στον ΄Οθωνα, σαν τον επισκέφτηκε στο σπίτι του στη Λειβαδιά …». (Γεώργη Β. Λουκά – Φανοπούλου: Θήβα και Λειβαδιά, χωραΐται και χωρικοί στο 21, Αθήνα 1975, τόμος Α΄, σελίδες 266 – 267).
[΄Ιδετε και Τάκη Λάππα: Ρουμελιώτες στην Επανάσταση: Ο Σαλώνων Ησαΐας, Γιαννάκης Λογοθέτης, Μπούσγος. Αθήνα 1944, σελίδες 120 – 121, όπου γράφει: «Πώς ήταν λοιπόν δυνατόν ο Μπούσγος, ΄΄πολεμιστής ακηράτου ανδρείας΄΄ κατά τον Ζησίου, να δεχτή μια τέτοια άδικη προσβολή. Τραβάει την κουμπούρα του έτοιμος να την αδειάσει κατάστηθα του αρχηγού του. Μπαίνουν στη μέση τα παλληκάρια, δόθηκαν εξηγήσεις κι είδε ο Καραϊσκάκης, ότι δεν ήταν φταίχτης ο Μπούσγος, αφού δεν τον είχε ειδοποιήσει το παλληκάρι. Τότε του ζήτησε συμπάθιο ο αρχηγός, τον φίλησε και του χάρισε για ενθύμιση του επεισοδίου ένα ζευγάρι μαλαματοκαπνισμένες κουμπούρες …». Για τον Βασίλη Μπούσγο, θα ξαναγράψουμε, όταν θα ασχοληθούμε με την μάχη του Ελευθεροχωρίου (Λευτεροχωρίου)].

Δια την αντιγραφήν / Αθήναι, 16 Μαρτίου 2006 / Περικλής Αστρακάς