Μια παλιά ιστορία για τη Σημαία

FtS74

από την ηλεκτρονική εφημερίδα Pathfinder

Οκτώβριος 1969. (Έτος 3 μετά Χούντας).

Στο Χ. (εξατάξιο) Γυμνάσιο Αρρένων ο επιστάτης κρεμά στον πίνακα ανακοινώσεων του Σχολείου το πρόγραμμα του “πανηγυρικού εορτασμού της 28ης Οκτωβρίου”. Στην ανακοίνωση αναγράφονται και τα ονόματα του σημαιοφόρου και των παραστατών.

Ο μαθητής της ΣΤ’ τάξεως Νίκος είχε από την προηγούμενη τάξη «γενικόν βαθμόν 18 και 3 δωδέκατα». Αυτό (για τα χρόνια εκείνα) ήταν ένας (όχι μικρός) άθλος. Ο επόμενος μαθητής ήταν αρκετά μακριά του, έτσι όλοι (μαθητές και καθηγητές) θεωρούσαν αυτονόητο ότι θα ήταν ο Σημαιοφόρος.

Ο Νίκος πλησίασε τον πίνακα ανακοινώσεων και διάβασε
………………………………………………..
Σημαιοφόρος: Κώστας (17 και 4/12)
1ος παραστάτης : Γρηγόρης (16 και 9/12)
2ος παραστάτης : Μιχάλης (16 και 5/12)
…………………………………………………

Τρόμαξε, απόρησε, αλλά αμέσως η λογική τον οδήγησε στη λέξη «λάθος». Το ξαναδιάβασε και ανέβηκε τη σκάλα προς το γραφείο των καθηγητών. Ήξερε ότι οι καθηγητές και ο Γυμνασιάρχης τον συμπαθούσαν. Ήταν βέβαιος ότι το λάθος θα διορθωνόταν αμέσως.

Όλοι σταμάτησαν να μιλούν μόλις μπήκε στο γραφείο. Ένοιωσε τον αέρα και τα γόνατά του παγωμένα. Οι πιο πολλοί από τους καθηγητές που ως χθες του χαμογελούσαν φιλικά, έπεσαν με τα μούτρα στο διάβασμα των χαρτιών που είχαν μπροστά τους.

Ο Γυμνασιάρχης άρχισε να τα μασάει «Εμείς Νίκο σε αγαπάμε … βλέπεις οι διαταγές … δεν περνάει από το χέρι μας … οι καιροί ξέρεις … με συγχωρείς τώρα … έχω πολύ δουλειά» και χάθηκε. Ο κ. Βαγγέλης έπιασε το Νίκο από τον ώμο και του ψιθύρισε «Αγόρι μου, στη ζωή υπάρχουν αδικίες και πρέπει να κάνουμε υπομονή…».

Ο Νίκος δεν μπορούσε να καταλάβει τι συνέβαινε. Γύρισε να φύγει. Εκείνη τη στιγμή μπήκε στο γραφείο ο κ. Σταρένιος. «Αχά! Τι θέλεις εσύ εδώ; Μας παρίστανες τόσον καιρό το καλό παιδί και τον καλό μαθητή, αλλά ας είναι καλά η ασφάλεια, τα μάθαμε όλα για σένα». Πήγε να ανοίξει το στόμα του ο Νίκος αλλά ο καλός καθηγητής συνέχισε: «Μας ήρθε νέα εγκύκλιος από το Υπουργείον Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων». Πήρε ένα χαρτί και άρχισε να διαβάζει: «… ο Σημαιοφόρος και οι Παραστάτες της Σημαίας επιλέγονται μεταξύ των πρωτευσάντων μαθητών με κριτήριον το ήθος των και την πίστιν αυτών και των οικογενειών των εις τα Εθνικά μας ιδεώδη…». Έβγαλε τα γυαλιά του και συνέχισε με ένα ειρωνικό χαμόγελο: «Ήθελες να γίνεις Σημαιοφόρος κακομοίρη. Εσύ που ο πατέρας σου ήταν αντάρτης του ΕΛΑΣ στην κατοχή και μετά μέλος της ΕΔΑ! Νόμιζες ότι θα αφήσουμε ένα κουμούνι να λερώσει τη Σημαία μας που αποτελεί ιερό σύμβολο του έθνους μας;». Ύψωσε τον τόνο της φωνής του: «ΕΣΥ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ!!! Τσακίσου τώρα!!».

Ο Νίκος έφυγε από το γραφείο σφίγγοντας τα δόντια. Ήταν 17 χρονών και δεν ήξερε. Σήμερα πιστεύω πως έχει καταλάβει ότι υπάρχουν ανάμεσά μας κάποια ανθρωποειδή που τρέφονται από το μίσος…

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *