FtS49

υπό Γεωργίου Α. Πούλιου
Δικηγόρου Αθηνών

Δίνουμε αμέσως παρακάτω την τρίτη και τελευταία ενότητα του αξιοπρόσεκτου κειμένου του φίλου κ. Γεωργίου Πούλιου ανταποκρινόμενοι στη διακαή επιθυμία των αναγνωστών μας να προσθέσουμε περισσότερα στοιχεία και λεπτομέρειες για την κορυφαία αυτή προσωπικότητα του γένους μας. Κλείνουμε έτσι μία ταπεινή μας προσπάθεια να συμβάλλουμε στην τιμή και μνήμη του μεγάλου μας Εθνεγέρτη.

Επισύρουμε τη προσοχή των φίλων αναγνωστών μας στις πηγέες σκέψεις και απόψεις του φίλου Γιώργου, του γνήσιου απόγονου των στενών συνεργατών του Ρήγα, των αδελφών Πουλίου στη Βιέννη, γύρω από τα διδάγματα που αντλούμε από τη ζωή και τη δράση της μεγάλης αυτής φυσιογνωμίας που τιμήθηκε και αναγνωρίσθηκε όχι μόνον στο καθαρά ελληνικό χώρο, αλλά και σ ολόκληρη τη Βαλκανική.

Η πρωτοβουλία μας, το αφιαίρωμα αυτό, ξεκίνησε πρίν από τα πρόσφατα, 2 ½ μήνες τώρα, αποτροπιαστικά γεγονότα με την μονόπλευρη και βάρβαρη επίθεση κατά της Γιουγκοσλαβίας, λες και υπήρχε κάποιο σπέρμα προφητίας στις σκέψεις μας, αφού οι θέσεις του Ρήγα παραμένουν και σήμερα επίκαιρες και στοιχειοθετούν το βασικό ζητούμενο για την ευρύτερη περιοχή μας!

10. Προς την τουρκοκρατούμενη Ελλάδα

Την 1η Δεκεμβρίου 1797 πέρνει διαβατήριο από τους Αυστριακούς, με προορισμό την Τεργέστη και στη συνέχεια, για την Τουρκοκρατούμενη Ελλάδα. Πριν αναχωρήσει μέσα σε τρία κιβώτια (άλλοι λένε 14, μάλλον υπερβολή) έβαλε το επαναστατικό του υλικό, χάρτες, προκηρύξεις και άλλα και τα άφησε στον πιστό του φίλο Αργέντη, τον Χιώτη έμπορο, μαζί με άλλο φορτίο, να τα στείλει στην Τεργέστη, στον έμπορο Αντώνιο Νιώτη, που συνεργαζότανε ο Αργέντης. Φεύγοντας ο Ρήγας από τη Βιέννη έγραψε στον άλλο έμπιστο φίλο του, στην Τεργέστη έμπορο και αυτός Χιώτης, Αντώνιο Κορωνιό να πάει να παραλάβει από τον Νιώτη τα κιβώτια και να τα φυλάξει, μέχρι να φθάσει και ο Ρήγας. Δυστυχώς αυτό το γράμμα ήταν μοιραίο. Αυτό το γράμμα μας θυμίζει την Κερκόπορτα της Κωνσταντινουπόλεως. Ο Κορωνιός που ήθελε ο Ρήγας να παραλάβει τα κιβώτια, απουσίαζε από την Τεργέστη, για εμπορικές δουλειές. Στο εμπορικό του κατάστημα είχε αφήσει τον συνεταίρο του από την Κοζάνη Δημήτριο Οικονόμου. Αυτός ο Οικονόμου, αυτός ο Κοζανίτης, μας θυμίζει τον Εφιάλτη των Θερμοπυλών. Οταν πήρε το γράμμα του Ρήγα, δυστυχώς το άνοιξε και στη συνέχεια πήγε στο πρακτορείο Νιώτη να πάρει τα κιβώτια, τα οποία και άνοιξε. Βλέποντας το περιεχόμενο των κιβωτίων ειδοποίησε την Αυστριακή Αστυνομία. Αυτός ο Οικονόμου εκ των υστέρων απεδείχθει ότι ήταν ένα σκοτεινό πρόσωπο, μιας μαύρης ψυχής, παραδόπιστος και τουρκόφιλος. Αυτόν τον νέο Εφιάλτη η βάσκανος μοίρα εξέλεξε, ως νεκροθαύτη των ευγενών σκηρτημάτων του πρωτεργάτη της Ελευθερίας του Εθνους.

11. Σύλληψη στην Τεργέστη

Ο Ρήγας 19 Δεκεμβρίου 1797, βράδυ αργά έφθασε, στο Βασιλικό Ξενοδοχείο στην Τεργέστη. Η Αστυνομία τον περίμενε. Ανύποπτος ο Ρήγας βρέθηκε αντιμέτωπος με τους αστυνομικούς. Αμέσως τον συνέλαβαν τον έκλεισαν στο δωμάτιό του, κάτω από τη φύλαξη δύο σκοπών και αμέσως ειδοποιήθηκε η Διοίκηση. Παρών ήταν και ο φίλος του Καλαφάτης στον οποίο πρόλαβε και έδωσε τη σφραγίδα της Δημοκρατίας. Το όνειρο της ζωής του. Η μακραίωνη ελπίδα του υπόδουλου Γένους, που λίγο και θα γινόταν πραγματικότητα, γκρεμιζόταν απότομα. Το έργο τόσων ετών, τόσων ανθρώπων, τόσων μόχθων καο τόσων θυσιών έπεφταν στο βάραθρο.

Ωσπου να φθάσουν οι άλλοι αστυνομικοί, όπως φαίνεται, ο Ρήγας κατόρθωσε και εξαφάνησε διάφορα ενοχοποιητικά στοιχεία. Η αστυνομία όμως είχε στα χέρια της το σώμα του εγλήματος – τα κιβώτια με τα επαναστατικά έντυπα και το γράμμα προς τον Κορωνιό. Στις 30 Δεκεμβρίου του έβαλαν στα χέρια και τα πόδια σίδερα (αλυσίδες), με προορισμό τη Βιέννη. Τη νύχτα εκείνη, τα σίδερα που του έβαλαν, έδειχναν καθαρά πια τι τον περιμένει. Ο αλυσοδεμένος ήρωας που είχε βροντοφωνήσει: “Κάλλιό ‘ναι μιάς ώρας ελεύθερη ζωή / παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή”, βρήκε τον τρόπο και τη δύναμη, παρά την άγρυπνη επιτήρηση και παρά τις αλυσίδες που βάραιναν τα χέρια του, κάτω από την κουβέρτα του να βγάλει ένα μικρό μαχαίρι, που είχε ο ίδιος προνοήσει να κρατήσεο κρυμένο, στον καναπέ του δεσμωτηρίου και το βυθίζει πολλές φορές στο στήθος του, στην αριστερή πλευρά και στην κοιλιά του. Ο αυτοτραυματισμός του Ρήγα, παρά τα πολλαπλά χτυπήματα, που είχε το σθένος να δώσει ο ίδιος στον εαυτό του, έμεινε μονάχα απόπειρα αποτυχημένης αυτοκτονίας. Με τις φροντίδες των γιατρών και των νοσοκόμων ποιυ έτρεξαν, το πληγωμένο λιοντάρι που μούγγριζε το ρόγχο του θανάτου, ένιωσε πάλι τη μεγάλη καρδιά να χτυπάει. Η απαραίτητη νοσηλεία, για την ανάρρωση του Ρήγα, καθυστέρησε τη μεταφορά του στη Βιέννη.

Ο Ρήγας δύο φορές κατόρθωσε και έγραψε γράμματα, στρο Γάλλο πρόξενο της Τεργέστης. Το πρώτο έφθασε στα χέρια του, αλλά ο Ρήγας είχε αναχωρήσει για τη Βιέννη. Το δεύτερο δεν έφθασε ποτέ, γιατί το γράμμα έπεσε στα χέρια της Αυστριακής Αστυνομίας. Στις 14 Φεβρουαρίου του έτους 1798 έφθασε αλυσοδεμένος, χέρια και πόδια στη Βιέννη. Οι ανακρίσεις ήταν εξονυχιστικές και επίπονες. Οταν τον ρώτησαν ποιοί είναι οι συνεργάτες σου, απάντησε: “συνεργάτες μου είναι το Εθνος όλον. Ολοι οι Ελληνες που ποθούν τη λευτεριά”. Ο Ρήγας και οι συνεργάτες του χαρακτηρίστηκαν “συνωμότες”. Οσοι είχαν υπηκοότητα Αυστριακή, όπως οι αδελφοί Πούλιοι, εκτοπίστηκαν, οι άλλοι που είχαν τουρκική υπηκοότητα, είχαν διαφορετική τύχη. Δυστυχώς η Αυστρία βρήκε την ευκαιρία να εμπορευθεί τα κεφάλια των “συνωμοτών” με την Τουρκία και να πετύχει μερικά ανταλλάγματα. Η Τουρκία ζητούσε από την Αυστρία να της παραδόσει τους συλληφθέντες Ελληνες. Η Αυστρία δήλωσε στην Τουρκία, ότι θα γίνει αυτό υπό δύο όρους: α) Η Τουρκία να παραδόσει μερικούς πολιτικούς φυγάδες Πολωνούς. Οι Πολωνοί την περίοδο αυτή είναι σκλάβοι στους Αυστριακούς β) Η Τουρκία να αναγνωρίσει την Αυστρία ως κληρονόμο της Βενετσιάνικης Αυτοκρατορίας που εκείνη την εποχή, μαζί με τη Γαλλία την είχαν διαλύσει. Το παζάρεμα άρχισε. Οι κεφαλές των Ελλήνων πατριωτών έγιναν αντικείμενο εμπορίας και εμπορικών συναλλαγών. Η εγκάρδια συνεννόηση έγινε. Η Αυστρία δεν παρέδωσε όσους Ελληνες είχε συλλάβει. Αφησε μερικούς ελεύθερους, γιατί αλλιώς θα κλονιζόταν η Αυστριακή αγορά με το κλείσιμο πολλών μεγάλων εμπορικών επιχειρήσεων, που ήταν στα χέρια αυτών των Ελλήνων.

12. Σιδεροδέσμιος από τη Βιέννη στο Βελιγράδι

Στις 27 Απριλίου 1798, 24 στρατιώτες, 2 υπαξιωματικοί και 1 αξιωματικός, όλοι Αυστριακοί και με συνοδό έναν Τούρκο, 8 Ελληνες από την Βιέννη σιδηροδέσμιοι ξεκίνησαν για το Βελιγράδι. Η εντολή ήταν νύχτα να τους στραγγαλίσουν και να τους πετάξουν στον Ιστρο ποταμό. Και έτσι έγινε. Στη συνέχεια να διαδόσουν ότι απέδρασαν από τη φυλακή και δήθεν ότι τους κατεδίωξαν. Η εκτέλεση έγινε 24 Ιουνίου 1798. Οι 8 Ελληνες που μαρτύρησαν τη νύχτα εκείνη, στο Βελιγράδι, στο άνθος και στην ακμή της ηλικίας τους, ήταν: Ο Ρήγας, ετών 41, ο Ευστράτιος Αργέντης, ετών 31, ο Δημήτριος Νικολίδης, ετών 32, ο Αντώνιος Κορωνιός, ετών 27, ο Ιωάννης Καραντζάς, ετών 31, ο Θεοχάρης Τουρούντζιος, ετών 22, ο Ιωάννης Εμμανουήλ, ετών 24, ο Παναγιώτης Εμμανουήλ, ετών 22.

Στο βιβλίο του Αιμιλίου Λεγράνδ “ανέκδοτα έγγραφα”, διαβάσαμε τα εξής: Ο Τούρκος δεσμοφύλακας πριν από τον στραγγαλισμό του Ρήγα, του έλυσε την αλυσίδα μόνο από το δεξί χέρι και την άφησε να κρέμεται από το αριστερό με το χαλκά επάνω. Οταν ο Τούρκος φρουρός έσκυψε να του λύσει την αλυσίδα του Ρήγα από το πόδι του, ο Ρήγας, με την αλυσίδα των χεριών χτύπησε τον Τούρκο στο κεφάλι και τον σκότωσε. Τη στιγμή αυτή ο Ρήγας φώναξε: “Ετσι αποθνήσκουν οι γίγαντες. Εγώ έσπειρα, έρχονται άλλοι να θερίσουν”.

Η σύληψη και ο θάνατος του Ρήγα ανέκοψε την πορεία του και την πορεία ενός ευρύτατου σχεδίου. Οι μελλοντικές εξελίξεις και οι διαδοχικές φάσεις της εφαρμογής του δεν ξέρουμε ποιές εξελίξεις επεφύλλασαν. Εν τούτοις το έργο και το μαρτύριό του ενέπνευσαν και ενεψύχωσαν τους υπόδουλους Ελληνες. Εγιναν μία φωτεινή αστραπή, η οποία διέρρηξε το σκοτάδι της δουλείας και φώτησε με τη λάμψη της το δρόμο, προς την ελευθερία και προετοίμασε με τη Φιλική Εταιρεία την έκρηξη και την επιτυχία της Επαναστάσεως του 1821.

13. Η προσωπικότητα του Ρήγα

Ο Ρήγας είναι μία από τις μοναδικές προσωπικότητες του Νεώτερου Ελληνισμού, γιατί ήταν: 1) Δάσκαλος του Γένους. Με τα βιβλία του τονίζει στους Ελληνες τη σημαντική καταγωγή τους. 2) Μάρτυρας γιατί στραγγαλίσθηκε για την Ελευθερία της Ελλάδος. 3) Επαναστάτης γιατί προετοίμασε το κίνημά του και στηριζόταν σε γηγενείς δυνάμεις και όχι στη βοήθεια των δυνάμεων της Ανατολής και Δύσης, 4) Πολιτικός νους γιατί είχε την πρόνοια να συντάξει σε μία εποχή σκλαβιάς και τυραννίας το πρώτο Σύνταγμα του Ελληνικού Εθνους, ώστε να είναι έτοιμο, μετά την αποτείναξη της τυραννίας να κυβερνηθεί δημοκρατικά. Πίστευε ότι η αναρχία είναι μορφή τυραννίας. 5) Στρατιωτικός νους, γιατί είχε την πρόνοια να μεταφράσει και να τυπώσει το Στρατιωτικό Εγκόλπιο για τη στρατιωτική εκπαίδευση των Ελλήνων. Γιατί είχε σχεδιάσει την Επανάσταση του να την αρχίσει από τους τότε ένοπλους στρατιωτικούς πληθυσμούς τους Μανιάτες και τους Σουλιώτες. Στη συνέχεια θα προχωρούσε για την απελευθέρωση των υπολοίπων μερών της Ελλάδος και των άλλων Βαλκανικών λαών.

14. Τα μηνύματα του Ρήγα

Μέσα από τα έργα του Εθνεγέρτη Ρήγα βγαίνουν τα πιο κάτω μηνύματα, που είναι και σήμερα επίκαιρα: 1)Μέσα από τη Χάρτα εκφράζεται η διαχρονικότητα του Ελληνισμού. Η ιστορία μας διδάσκει, ότι η ελευθέρα Ελλάς, ο Ελλαδικός Ελληνισμός δεν συμπίπτει με τον μείζονα Ελληνισμό: Δηλ. το χώρο όπου οι Ελληνικές φυλές έδρασαν πνευματικά, οικονομικά, πολιτιστικά και πολιτικά. Δίκαια ο Ισοκράτης είπε: Η Ελλάς δεν είναι ένα γεωγραφικό σημείο, αλλά μία ιδέα. Ο μείζων Ελληνικός χώρος είναι αυτός που χάραξε ο Οδυσσέας, περιπλανόμενος 10 χρόνια, τον οποίο επεξέτεινε ο Μέγας Αλέξανδρος και τον σφυρηλάτησε, ανά τους αιώνες ο μόχθος, ο ιδρώτας, το πνεύμα και το αίμα των Ελλήνων. 2) Ο δημοκρατικός τρόπος διακυβερνήσεως του Εθνους, που είναι συστατικό στοιχείο του Ελληνικού Πολιτεύματος. 3) Μέσα από τα έργα του Ρήγα βγαίνει η υποχρέωση των πολιτών να υπερασπίζονται την Ελληνική Δημοκρατία. 4) Αβίαστα προκύπτει, ότι πιστεύει στη μόρφωση των ανθρώπων. 5) Πιστεύει ότι η δύναμις του Ελληνισμού στηρίζεται στο πνεύμα. 6) Η ελευθερία κατακτιέται με τις γνήσιες δυνάμεις των ντόπιων και όχι με τη βοήθεια των ξένων. 7) Η γνώση της Ελληνικής πνευματικής κληρονομιάς είναι απαραίτητο στοιχείο μορφώσεως του Ελληνα πολίτη. 8) Βγαίνει ότι η συνεργασία των Βαλκανικών λαών είναι δυνατό να συντελεσθεί, παρά τις Εθνικές και Θρησκευτικές διαφορές. 9) Βγαίνει αβίαστα η ισονομία, ελευθερία και ανεξιθρησκεία των ατόμων.

15. Επικαιρότητα των μηνυμάτων σήμερα

Ο σπόρος της Ελευθερίας που είχε σπείρει ο Ρήγας, άνθισε μετά από 23 χρόνια με την Επανάσταση του 1821, γι’ αυτό και αποκαλείται Εθνεγέρτης. Δυστυχώς το όραμα του Ρήγα για μιά “Ελληνική Δημοκρατία” όλων των Βαλκανικών λαών δεν μπόρεσε να πραγματοποιηθεί. Αυτό είχε και σαν συνέπεια να μη θεμελιωθεί οριστικά η ειρήνη, στη Χερσόνησο του Αίμου, μέχρι και σήμερα. Τα μηνύματα του Ρήγα και σήμερα είναι πολύ επίκαιρα. Ο Ρήγας ίσως σήμερα είναι πιο απαραίτητος περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Είναι καιρός να πάρουμε πρωτοβουλίες. Είναι καιρός να χαράξουμε μιά νέα εξωτερική πολιτική. Είναι καιρός να καταστήσουμε σαφές στους μεγαλόσχημους “συμμάχους” μας, ότι δεν είμαστε διατεθειμένοι να παραμένουμε επ’ άπειρον υπηρέτες ξένων συμφερόντων, όταν διακυβεύεται η επιβίωσή μας. Δεν μπορεί κανείς να καταλάβει τί είδους “φίλοι” και “σύμμαχοι” είναι όταν μας πιέζουν ασφυκτικά και συνεχώς να υποχωρούμε, για να μην ενοχληθούν οι αδίστακτοι εχθροί της ειρήνης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Μήπως οι “φίλοι” αυτοί έχουν εκλεκτή συγγένεια με την αδικία και βαρβαρότητα; Τότε καλύτερα να μας λείπουν. Η κρισιμότητα των σημερινών περιστάσεων μας υποχρεώνει να δημιουργήσουμε αμέσως ένα αδιάσπαστο πανεθνικό μέτωπο. Εδώ και 10-ετίες η εξωτερική μας πολιτική παραμένει απελπιστικά αναποτελεσματική. Επείγει μία νέα και κομματικά ενιαία αντιμετώπιση των Εθνικών μας προβλημάτων. Ως πότε θα παραμένουμε απαθείς θεατές των γεγονότων; Ως πότε θα αφήνουμε αναπάντητες ψευδέστατες κατηγορίες, θρασύτατες προκλήσεις και απρόκλητες απειλές;

Αυτό που περιμένουμε από τους έχοντες συναίσθηση των ευθυνών πολιτικούς, είναι να οργανώσουν αμέσως μία μεθοδική και συντονισμένη εκστρατεία για τη διαφώτιση της διεθνούς κοινής γνώμης, περί των δικαίων μας, έστω και με πληρωμή δημοσιεύσεων, σε διεθνούς κύρους έντυπα. Οι αρμόδιοι οφείλουν ακόμη να αντιδρούν στα κάθε είδους ανθελληνικά δημοσιεύματα, που διαστρεβλώνουν κακόβουλα την αλήθεια. Πρέπει να δώσουμε να καταλάβουν εχθροί και φίλοι, ότι δεν θα ανεχθούμε στο εξής καμία άλλη συρρίκνωση του Ελληνισμού. Ας επανεξετάσουμε τα μεγάλα μας Εθνικά σφάλματα. Ας επιδείξουμε μεγαλύτερη επαγρύπνηση, καλύτερη οργάνωση και σταθερή πορεία. Είναι καιρός να ξεκινήσει μία διεθνής ειρηνική σταυροφορία για την άμεση και πλήρη απελευθέρωση της Β. Κύπρου. Η παρατεινόμενη κατοχή της, αποτελεί πρωτοφανή παραβίαση του διεθνούς δικαίου και βάναυση προσβολή των αποφάσεων και του κύρους του ΟΗΕ.

Ως προς το Σκοπιανό: Θα πρέπει κάποτε να εννοήσουν οι πάντες, ότι ο σετερισμός του ονόματος “Μακεδονία” δεν δικαιολογείται, ούτε ιστορικά, ούτε εθνολογικά, ούτε γεωγραφικά. Τα Σκόπια αν θέλουν να επιβιώσουν, ως ανεξάρτητο κράτος, οφείλουν να διαλέξουν ονομασία που να ανταποκρίνεται και στην εθνολογική και στη γεωγραφική τους ιδιομορφία. Τόσο δύσκολο είναι να καταλάβουν οι Σκοπιανοί, ότι η φιλία και η συνεργασία τους με την Ελλάδα είναι γι αυτούς περισσότερο απαραίτητη; Η Μακεδονία μας δεν πρόκειται να χάσει την Ελληνικότητά της με την αυθαιρεσία αυτή. Τ’ι θα κερδίσουν οι Σκοπιανοί προκαλώντας μία αδικαιολόγητη ονοματολογική σύγχυση; Τί θα κερδίσουν με όλ’ αυτά;

Ως προς την Αλβανία: Πρέπει να απαιτήσουμε την πλήρη διοικητική αυτονομία των Βορειοηπειρωτών. Ιστορικά, εθνολογικά και γεωγραφικά μόνο μία Ηπειρος υπάρχει. Αυτή είναι Ελληνική και τεχνητά διαιρεμένη.

Οσο για το χαϊδεμένο παιδί των ισχυρών της εποχής, την Τουρκία, η οποία αποτελεί την πέτρα του σκανδάλου, στην περιοχή μας, ένας επιδέξιος χειριστής μιάς ενιαίας Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, θα μπορούσε αναμφίβολα να “πείσει” τους ιδοτελείς συμμάχους μας γι’ αυτό. Οι δήθεν σύμμαχοί μας δεν αντιλαμβάνονται, ότι και αυτούς δεν τους συμφέρει μία υπερισχυρή Τουρκία; Κάποτε θα τη βρουν μπροστά τους απροκάλυπτα εχθρική. Αντίθετα τους συμφέρει μια Ελλάδα ισχυρή, η οποία έχει δώσει δείγματα αξιοπιστίας και έχει ήδη προσφέρει πολλά, για την ελευθερία των λαών.

Είναι καιρός να διαμορφώσουμε, έστω και καθυστερημένα, μία νέα εξωτερική πολιτική ανυποχώρητη για τις εθνικές μας διεκδικήσεις. Το μπορούμε, αρκεί να εξοστρακίσουμε τους ηττοπαθείς, τους πιθανώς εξωνημένους (πληρωμένους) και τους περί άλλα σχολούμενους. Ενωμένοι είμαστε ακαταμάχητοι. Μένει να κατανικήσουμε τις δικές μας εσωτερικές αδυναμίες. Ας πάψουμε να είμαστε τόσο πολύ ευάλωτοι σε διχαστικά κηρύγματα, τόσο πολύ παγιδευμένοι, στα προσωπικά ή στα κομματικά μας συμφέροντα, μπορούμε σίγουρα να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο μέλλον για όλους μας. Δυναμική εξωτερική πολιτική δεν σημαίνει υποχρεωτικά και ένοπλη αντιπαράθεση. Το αντίθετο, επιθυμούμε σχέσεις καλής γειτονίας. Θα μπορούσαμε να προτείνουμε σε όλους τους γείτονές μας μία “Ομοσπονδία Ανεξαρτήτων Βαλκανικών Κρατών” στην οποία θα συμμετείχε και η Τουρκία, αν ήθελε, χωρίς βλέψεις σε βάρος άλλων κρατών και με δημοκρατικές αντιλήψεις.

Σήμερα φαίνεται καθαρά πόσο διορατική στάθηκε η επιδίωξη του Ρήγα να συνενώσει όλους τους Βαλκανικούς λαούς, με όρους πλήρους ισοτιμίας σε ένα μεγάλο και ισχυρό κράτος, ικανό να αντιμετωπίσει κάθε είδους πίεση ή απειλή. Δύο σχεδόν αιώνες μετά την εθνική μας αποκατάσταση, ασυγχώρητα πολιτικά σφάλματα έχουν θέσει την πατρίδα μας στο περιθώριο της Ιστορίας. Ωστόσο η ακλόνητη πίστη του Ρήγα στους Ελληνες, συντηρεί την αισιοδοξία μας, για το μέλλον αυτού του τόπου.

16. Μνήμη Ρήγα Βελεστινλή

Η Βιέννη ήταν ένας από τους χώρους δράσης του Ρήγα. Με αφορμή τα 200 χρόνια από τον στραγγαλισμό του ο Ελληνοαυστριακός Σύνδεσμος σε συνεργασία με την Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας, υπό την αιγίδα του Πρεσβευτή μας στη Βιέννη, οργάνωσε έκθεση ελληνικών βιβλίων για τον Ρήγα. Ακόμη έγιναν αποκαλυπτήρια αναμνηστικής πλάκας, στην πρόσοψη του ιστορικού ναού του Αγίου Γεωργίου, στην οδό Ελλήνων στο κέντρο της Βιέννης. Σημειωτέον, ότι στη Βιέννη υπάρχει ακόμη το σπίτι στο οποίο έζησε ο Πρωτοπόρος και Πρωτομάρτυρας της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821. Στην Ελλάδα ευτυχώς γιορτάστηκε η μνήμη του Ρήγα με ομιλίες και διάφορες εκδόσεις βιβλίων και εκθέσεων. Ο Σύλλογος προς διάδοση της Ελληνικής Μουσικής του Σίμωνα Καρά εξέδωσε το Θούριο του Ρήγα με τη μουσική του. Η Ελληνική Βουλή και το πνευματικό κέντρο του Δήμου Αθηναίων έχουν οργανώσει δύο καταπληκτικές εκθέσεις, καθώς και το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, στην Παλαιά Βουλή. Στη Βουλή, και σε φυσικό μέγεθος, 2χ2 μέτρα υπάρχει η Χάρτα του Ρήγα. Στη Θεσσαλονίκη το Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων πραγματοποίησε ένα διήμερο συνέδριο με τη συμμετοχή περισσοτέρων των 50 Βαλκάνιων Επιστημόνων. Αλλά το σπουδαιότερο συνέδριο έγινε στη γενέτειρα του Ρήγα, στο Βελεστίνο, 4 ημέρες το μήνα Σεπτέμβριο, στο οποίο έλαβαν μέρος πάνω από 50 επιστήμονες Ελληνες και Ευρωπαίοι. Στην ημερίδα αυτή πρωταρχικό ρόλο έπαιξε η Επιστημονική Εταιρεία Μελέτης “Φερών – Βελεστίνου – Ρήγα” της οποίας πρόεδρος είναι ο δραστήριος Ιατρός Δημήτριος Καραμπερόπουλος, ο οποίος εκτός των άλλων βιβλίων, πρόσφατα εξέδωσε το βιβλίο “όνομα και καταγωγή του Ρήγα Βελεστινλή” και αποδεικνύει την ελληνική καταγωγή του Ρήγα και τεκμηριώνει, ότι το μοναδικό όνομα με το οποίο ο ίδιος ήθελε να γίνει γνωστός, ήταν το Ρήγας Βελεστινλής.

Ο λόγος του Εθνεγέρτη είναι σήμερα όσο ποτέ άλλωτε επίκαιρος, επειδή ο ορίζοντας για μας είναι σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε σκοτεινός. Τον Εθνομάρτυρα Ρήγα Βελεστινλή και των γενναίων Ελλήνων συντρόφων του, ας είναι αιωνία η μνήμη τους και η ευγνωμοσύνη του Εθνους.