Συκάμινον, μεσαιωνικό φρούριο

Με χαρά φιλοξενούμε και διαφορετική άποψη σχετικά με το πού ευρίσκεται το φρούριο για το οποίο δόθηκαν στοιχεία σε προηγούμενο φύλλο της ΦτΣ. Αυτή τη φορά από τον συντοπίτη μας Καθηγητή του Πανεπιστημίου του Muenster της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, Αθανάσιο Φούρλα, που τοποθετείται διαφορετικά και παραπέμπει:

> Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια 22 (ανατύπωση) 496:

Συκάμινον [Γεωγρ.]. Μεσαιωνικόν φρούριον, κείμενον πλησίον του Ωρωπού εν μέσω των Καταλωνικών κτήσεων, ανήκον εις το τάγμα των Ιωαννιτών της Ρόδου. Eξ αυτού οι Ιωαννίται ιππόται ορμώμενοι παρείχον πράγματα εις τους Καταλωνίους και μάτην η βασίλισσα της Αραγωνίας Σίβυλλα παρεκάλεσε τον κατέχοντα το φρούριον Ερέδια να παραδώσει αυτό, αλλ’ ούτος ηρνήθη και κατελήφθη υπό του δουκός των Αθηνών Αντωνίου Ατζαγιώλη (1402-1435). Τέλος κατελήφθη υπό των Τούρκων το 1458.

 ΤΑBULA IMPERII BYZANTINI, τόμος 1: Hellas und Thessalia von J. Koder και
Fr. Hild, Wien 1976, σελ. 266, λήμμα.

Sykaminon (Συκαμινόν) [με αναφορές στις φιλολογικές πηγές, τα αρχαιολογικά κατάλοιπα και τη δευτερεύουσα Βιβλιογραφία].

> Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος – Λαρούς – Μπριτάννικα τόμος 55 (1993) 362:

Συκάμινο (-ν), το χωριό, έδρα της ομώνυμης Κοινότητας, της επαρχίας Αττικής (υπόλοιπο), του νομού Αττικής. Κάτοικοι 481 (1971), 568 (1981). Βρίσκεται 52 περίπου χιλιόμετρα βόρεια της Αθήνας, στις όχθες του ποταμού Ασωπού, σε υψόμετρο 20.
– (Ιστ.). Φρούριο, κτίσμα των Ιωαννιτών Ιπποτών της Ρόδου επί Φραγκοκρατίας. Αργότερα περιήλθε στην κατοχή του Δούκα των Αθηνών Αντωνίου Α’ Ρέντη Ατσαγιόλι.

Εις μνήμην Νικολάου Αργυρίου

Μεγάλη συγκίνηση προκάλεσαν τα λόγια του κ. Γ.Λ. Αστρακά που γράφτηκαν για τον αείμνηστο Νίκο Αργυρίου, που διετέλεσε Γραμματέας της Κοινότητας Θερμοπυλών, στον αγαπητό μας, τον γυιό του Δάσκαλο Κυριάκο. Ο φίλος επιστολογράφος συνοδεύει το γράμμα του και με ένα ποσό, ως οικονομική ενίσχυση του Συλλόγου.

“… Θα κάνω όμως μια ευχή δανειζόμενος κάποια λόγια του πατέρα μου:
Ο Σύλλογός σας να προκόψει, να δει καλύτερες μέρες, να οργανώνει χορούς, συνεστιάσεις στις οποίες να επικρατεί η ομόνοια, η αγάπη, η ειρήνη που τόσο απαραίτητη είναι στις μέρες μας. Εύχομαι κάθε ευτυχία σε όλους ανεξαιρέτως τους Σκαμνιώτες γιατί πράγματι το αξίζουν. Μακάρι να μπορέσουν να μεταλαμπαδεύσουν την ψυχική επαφή που έχουν και στα παιδιά τους. Αυτό θα είναι ότι καλύτερο υπάρχει σήμερα, ο μεγαλύτερος θησαυρός της γης”.