FtS89

του αειμνήστου Ευάγγελου Πλαστήρα
αναδημοσίευση από την εφημερίδα «Παλαιοχώρι»,
φύλλο 125 Οκτώβριος-Δεκέμβριος 2006

-«.. Πες μας Γερο-Καλλίδρομε, τόσες χιλιάδες χρόνια,
τι είδανε τα μάτια σου, τι γροίκησαν τ’ αυτιά σου;»
-«.. Σαν τι να πρωτοθυμηθώ, και τι να μολογήσω!
… Είδα του Ξέρξη τις ορδές, κάτω στις Θερμοπύλες,
κι ο Λεωνίδας μοναχός, με λίγους Σπαρτιάτες.
Άκουσα λιανοντούφεκα και ρώτησα τη Γκιώνα,
-«.. Είν’ ο Αντρούτσος Οδυσσεύς, που δόξασ’ ένα Χάνι!»
Και πάλι ο κάμπος μαύρισε, με τούρκικα φουσάτα,
κι έστησ’ ο Διάκος πόλεμο, κάτω στην Αλαμάνα.
Το καρυοφύλλι τ’ άναψε, έσπασε το σπαθί του,
και ζωντανό τον σούβλισαν, οι Τούρκοι στο Ζητούνι.
Είδα στη Χαλκομάτα μου, να πιάνουν το Δεσπότη,
και να σκοτώνουν οι άπιστοι, τον Άγιο των Σαλώνων.
Στα γέρικα τα ελάτια μου, Αρματωλοί και Κλέφτες,
εκεί κρεμάγαν τ’ άρματα λίγο να ξαποστάσουν.
Γνώρισα τ’ ανταρτόπουλα, που βγήκαν στον αγώνα,
τότε … στη μαύρη Κατοχή, κατακτητές να διώξουν.
Πέρασα μπόρες και βροχές, άκουσ’ αστροπελέκια,
και το χειμώνα άσπριζα, απ’ το πολύ το χιόνι.
Είχα τ’ αγρίμια συντροφιά, τις πέρδικες στα πλάγια,
και τις λαφίνες πού ‘πιναν, νερό να ξεδιψάσουν.
Χαιρόμουνα την Άνοιξη. τους Σαρακατσαναίους,
με τα πολλά κοπάδια τους, και τα τρανά γκεσέμια!»

Αυτά μας είπε το βουνό, κι έδωσε την ευχή του,
να πάρουμε τα χρόνια του, να δούμε τα καλά του.