FtS82

υπό Αργύρη Πετρή
[Δημιουργού του ομώνυμου ιδρύματος Πετρή «στέγη Γερόντων», Βασιλική Στυλίδος]

« Οι Έλληνες είναι αναρχικοί και δύσκολα κουμαντάρονται. Γι’ αυτό το λόγο πρέπει να τους χτυπήσουμε βαθιά μέσα στις πολιτιστικές τους ρίζες. Μπορεί τότε να καταφέρουμε να τους αναγκάσουμε να συμβιβαστούν. Εννοώ βέβαια να χτυπήσουμε τη γλώσσα τους, τη θρησκεία τους, τα πολιτιστικά και ιστορικά τους αποθέματα, έτσι ώστε να ουδετεροποιήσουμε τη δυνατότητά τους να αναπτύσσονται, να διακρίνουν τους εαυτούς τους ή να αποδεικνύουν ότι μπορούν να νικούν, έτσι ώστε να ξεπεράσουμε τα εμπόδια στα στρατηγικώς απαραίτητα σχέδιά μας στα Βαλκάνια, τη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή».

Αυτή την τόσο «φιλελληνική» στρατηγική του Χένρυ Κίσσινγκερ, έτσι όπως την ανέπτυξε προ ετών, όχι σε κάποια μεραρχία πεζοναυτών, αλλά σε ένα δείπνο επιχειρηματιών στην Ουάσιγκτον, φαίνεται να υπηρετούν συνειδητά ή αφελώς κάποιοι Έλληνες δημοσιογράφοι και τα μέσα ενημέρωσης στα οποία εμφανίζονται.

Η τηλεοπτική τρομο-δημοκρατία που βιώσαμε τους τελευταίους μήνες, με αφορμή τα αληθινά ή κατασκευασμένα γεγονότα που συγκλόνισαν κυρίως την Εκκλησία και πολύ λιγότερο τη Δικαιοσύνη, δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τη ρεαλιστική δημοσιογραφική έρευνα. Αντίθετα, ανέσυρε από το παρελθόν μνήμες από τα διαρκή στρατοδικεία και τα λαϊκά δικαστήρια που συνέτριβαν συνοπτικά τον οποιονδήποτε με μία απλή πληροφορία.

Το κοινό πνίγηκε από την καταρρακτώδη υπερπληροφόρηση και δεν του επετράπη να πληροφορηθεί αντικειμενικά τα γεγονότα. Οι δημοσιογράφοι που ανέλαβαν εργολαβικά να εκμεταλλευτούν τα λάθη, τις παραλήψεις και την αδικαιολόγητη ανοχή της εκκλησιαστικής ηγεσίας, λεηλάτησαν ανθρώπινες υπάρξεις στο βωμό της τηλεθέασης και των διαφημιστικών εσόδων, αν και γνωρίζουν εξ ιδίων ότι όποιος «δικάζεται» σε συνθήκες ακραίας δημοσιότητας, κατακρεουργείται.

‘Όταν η πληροφορία δεν διασταυρώνεται από άλλη ανεξάρτητη πηγή, όταν η πλέον αξιόπιστη πηγή ομολογείται δημοσίως –και μάλλον από «προοδευτικούς» δημοσιογράφους,- ότι είναι μία ξένη μυστική υπηρεσία, όταν ο κάθε φυγόδικος καμουφλαρισμένος στο σκοτάδι «αποκαλύπτει» και όταν όλα αυτά καθίστανται «έγκυρες» πληροφορίες, αρκεί να πλήττουν το πρόσωπο του Αρχιεπισκόπου, τότε αυτό δεν λέγεται δημοσιογραφία, αλλά συντριβή της δημοκρατίας και λυντζάρισμα της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Ο δημοσιογραφικός χαφιεδισμός δεν άφησε αλώβητο ούτε τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, τον οποίο προσπάθησε να παγιδεύσει ο αστυνομικός συντάκτης της εφημερίδας «Βήμα», καταγράφοντας στο κινητό του τη συνάντηση του ανώτατου δικαστικού λειτουργού με τους δημοσιογράφους του δικαστικού ρεπορτάζ.

Στο απόγειο της τηλεοπτικής σφαγής δικαίων και αδίκων αποκαλύφθηκαν τα πλήρη στοιχεία κάθε καταγγελθέντος κληρικού, κατά παράβαση της νομοθεσίας, περί προστασίας των προσωπικών δεδομένων, ενώ την ίδια στιγμή ο 72χρονος σάτυρος της Κηφισιάς που συνελήφθη να βιάζει 5χρονα παιδάκια και να εμπορεύεται το πάθος του μέσω διαδικτύου, προστατεύθηκε για να μην θιγεί ο ίδιος και η οικογένειά του.

Παράλληλα και ενώ όλα «ήταν στο φως», ένας από τους πατριάρχες της κάθαρσης παραδέχθηκε δημοσία ότι ως εκδότης εφημερίδας καταδικάστηκε στο παρελθόν για κατασκευή πλαστών επιστολών που στρέφονταν κατά κληρικών και του Αρχιεπισκόπου.

Ελάχιστοι πληροφορήθηκαν την ομολογία του που δεν αναπαράχθηκε από κανένα κανάλι ή εφημερίδα, γιατί κάτι τέτοιο θα κλόνιζε συνθέμελα το «κύρος» των αποκαλύψεών του και το «πάρτυ» δεν έπρεπε να σταματήσει άδοξα.

Ακόμη έγινε τεράστια υποκριτική προσπάθεια να πεισθεί ο λαός ότι όλοι οι θεσμοί και οι λειτουργίες έχουν τη δυνατότητα της αυτοκαθάρσεως και της αυτορυθμίσεως, εκτός από την Εκκλησία που δεν έχει αυτό το δικαίωμα, γιατί δήθεν είναι ένα κλειστό κύκλωμα και δεν μπορεί να αυτοκαθαρθεί. Ενώ η δημοσιογραφία μπορεί …

Τα «παπαγαλάκια» της Ελληνικής δημοσιογραφίας δούλεψαν υπερωρίες και τώρα αρχίζουν να θερίζουν τους καρπούς των κόπων τους: Εκτέθηκαν οι ίδιοι οι θεσμοί, ροκανίστηκαν προς όφελος των αντιπάλων της πατρίδας μας, το κοινό αηδίασε με όλους και κατέστη ακόμη πιο αδιάφορο, ακόμη και για τις «αποκαλυπτικές» εκπομπές του σύγχρονου μακαρθισμού που έχασαν πάνω από το 60% των τηλεθεατών τους, υπέστησαν μεγάλα πρόστιμα από τις αρχές και τώρα προσπαθούν να εξασφαλίσουν τα ποσά αυτά από το τηλεοπτικό κοινό μέσω των ειδικών τηλεφωνικών γραμμών.

Αναρωτήθηκε κανείς γιατί τώρα και γιατί τόσο έντονα ξέσπασε αυτή η θύελλα;
Ποιοι κέρδισαν, ποιοι έχασαν και πότε θα φανούν οι πραγματικές συνέπειες αυτής της κρίσεως; Ποιοι θα είναι οι επόμενοι στόχοι;
Και τελικά ποιος πραγματικά κατάλαβε τι έγινε;

Σύνταξη:
Ευχαριστούμε τον αγαπητό κ. Αργύρη Πετρή για την συμμετοχή του στην ανταλλαγή σκέψεων μέσα από την ταπεινή μας έκδοση της ΦτΣ, που ωστόσο έχει αρκετές εκατοντάδες πιστούς φίλους, στους οποίους έχουμε εδώ και πολλά χρόνια εδραιώσει την εικόνα της πολυφωνίας, παράθεσης διαφορετικών ή και αντίθετων απόψεων πάνω στο ίδιο θέμα. Η τοποθέτηση του κ. Αργύρη Πετρή έρχεται, ασφαλώς, σε κάθετη αντίθεση με την θέση που ήδη έχουμε λάβει και παρουσιάσει. Και αν εμείς δεν είμαστε παρά κοινοί θνητοί, εκφράζοντας σκέψεις του μέσου πολίτη, είναι γνωστό ότι διακεκριμένοι θεολόγοι, καθηγητές πανεπιστημίων, προσωπικότητες με γνωστή τοποθέτηση κοντά στη χριστιανοσύνη μας, εξέφρασαν με σαφήνεια και χωρίς παλινωδίες την απαρέσκειά τους από τις αποκαλύψεις, πολλές από τις οποίες, πράγματι, επανήλθαν στην επικαιρότητα μιας και παλαιότερες καταγγελίες δεν στάθηκαν αρκετές να ευαισθητοποιήσουν τους θρησκευτικούς μας ταγούς.

Ο χρόνος θα δείξει ποια πλευρά υπηρέτησε και προήγαγε την κοινωνία μας.

Ο κ. Αργύρης Πετρής, ωστόσο, όπως κατ επανάληψη έχουμε υπογραμμίσει, αποτελεί ένα σπανιότατο είδος συνανθρώπου μας με τεράστιο ηθικό εκτόπισμα. Ειλικρινά δεν είμαστε σε θέση να απαριθμήσουμε κι άλλες περιπτώσεις παρόμοιες με αυτή του κ. Αργύρη Πετρή, που μία σημαντική περιουσία αρκετών δεκάδων εκατομμυρίων δραχμών, διατέθηκε για ένα κοινωφελές ίδρυμα, όπως αυτό του Γηροκομείου στη Βασιλική Στυλίδος. Θα ευχόμασταν με σεβασμό και αγάπη στον κ. Αργύρη Πετρή να μην αναλώνει επί ματαίω, να μην θολώνει και να μην ακυρώνει το τεράστιο ηθικό του κεφάλαιο, γιατί η ταλαίπωρη κοινωνία μας το έχει ανάγκη.

Η σύνδεση του Κίσσινγκερ και των γνωστών ανθελληνικών του θέσεων, δεν μας φαίνεται ιδιαίτερα επιτυχής αν την εξαντικρίσουμε προς το βίο και πολιτεία μεγάλης μερίδας ρασοφόρων που ενώ θα περίμενε κανείς να στέκονται σε ένα κάποιο ύψος ηθικής στάθμης, ήδη καθίστανται τρόφιμοι των φυλακών, βαρύνονται με πλείστα όσα αδικήματα του κοινού ποινικού δικαίου, προκαλούν το χριστεπώνυμο πλήθος ανά το πανελλήνιο, ενώ δεν λείπουν και οι περιπτώσεις βλάβης στα εθνικά μας συμφέροντα, καθώς τα κατορθώματά τους ξεπερνούν τα όρια της πατρίδας μας και ο διεθνής τύπος, που πιθανόν να μην έχει διαβρωθεί, έχει κατ επανάληψη ασχοληθεί. Τους ανθέλληνες τους αντιμετωπίζουν ικανοποιητικά άξιοι συμπατριώτες μας, και κυρίως αρμόδιοι, ειδικά εξουσιοδοτημένοι και εν πάσει περιπτώσει όχι μόνον ρασοφόροι ή αυτόκλητοι υπερπατριώτες

Ο δημοσιογραφικός κόσμος της χώρας μας, τουλάχιστον σε μέσους όρους, έχει επιτελέσει έργο σημαντικό και κοινωνικά χρήσιμο, στο πλαίσιο του δημοκρατικού μας πολιτεύματος που διάγει μία από τις καλύτερες περιόδους του εθνικού μας βίου. Δεν ανασύρουν τίποτα από τα διαρκή στρατοδικεία, δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από την περίοδο της καταραμένης δικτατορίας, του εμφυλίου και της μετεμφυλιοπολεμικής σκοτεινής περιόδου. Οι δημοσιογράφοι, ανάλογα προς την ακροαματοκότητα, αναγνωσιμότητά τους, υποβάλλονται, ούτως ειπείν σε μία αέναη κρίση από την κοινωνία, η οποία με την αδιαφορία της και την κρησάρα της περιφρόνησής της, αποβάλλει από το προσκήνιο τους ακατάλληλους.

Η θρησκεία μας και ο βίος πατέρων της Εκκλησίας, μας προσφέρει σπουδαία μηνύματα. Υπάρχουν και σήμερα άξιοι ρασοφόροι. Πρέπει να τους αναζητήσουμε με προσοχή. Ίσως θα πρέπει να κοιτάζουμε προς αυτούς που εστιάζονται σε έργο πνευματικό, που αποστρέφονται την εξουσία και την νομή της εξουσίας σε ταπεινά κοσμικά ζητήματα, τη διαπλοκή με τους ασκούντες την εξουσία, τον άκρατο υλισμό, την αλαζονεία και τη διαφθορά, ήτοι αδικήματα που λόγω του σχήματος, καθίστανται ειδεχθή.