FtS74
υπό Γεωργίου Πούλιου
Δικηγόρου παρ΄ Αρείω Πάγω Αθηνών
Η σημαία είναι κομμάτι υφάσματος με τα διακριτικά χρώματα και συμβολικά εμβλήματα του Κράτους.
Η σημαία είναι αυτή, στην οποία ο Έλληνας στρατιώτης ορκίζεται να την υπερασπίζεται «μέχρι της τελευταίας ρανίδας του αίματός του».
Η σημαία μπορεί να είναι ένα κομμάτι υφάσματος, αλλά συμβολίζει ηρωικές πράξεις και συναισθήματα. Η παρουσία της συμβολίζει την πατρίδα μας. Συμβολίζει τα ιερά και τα όσια του Έθνους. Είναι ιερό σύμβολο. Η εγκατάλειψη της σημαίας αποτελεί το έσχατο έγκλημα ανανδρίας και προδοσίας.
Ο τσολιάς μας (στρατιώτης) Κωνσταντίνος Κουκίδης, στις27.04.1941, φρουρός της σημαίας μας πάνω στην Ακρόπολη, όταν οι Γερμανοί (περί ώρα 10η πρωινή) τον διέταξαν να κατεβάσει τη σημαία μας και να ανεβάσει τη δικιά τους μισητή σβάστικα, τη σημαία μας την κατέβασε, αλλά δεν την παρέδωσε. Τυλίχθηκε με τη σημαία μας, ανέβηκε στο περιτοίχισμα και από κει, τη μεριά του Μακρυγιάννη, έπεσε στο κενό, βάθους περίπου 60 μέτρων και σκοτώθηκε.
Η φιλοπατρία είναι η μεγαλύτερη αρετή και από τη στιγμή που θα χαθεί ( η φιλοπατρία) τα έθνη παύουν να υπάρχουν. Για τη σημαία έχουν σκοτωθεί χιλιάδες στρατιώτες και έχουν γίνει ήρωες. Η ελληνική σημαία κουβαλάει ιστορία αιώνων, κουβαλάει τη δικιά της ιστορία. Για τη σημαία σκοτώθηκαν χιλιάδες Έλληνες το 1940.
Αυτός που τη σηκώνει πρέπει να έχει συνείδηση του τι σηκώνει. Πρέπει να την αγαπάει και να είναι έτοιμος να πολεμήσει και να πεθάνει γι΄ αυτήν.
Ας μη μου πουν οι ψευτοκουλτουριάρηδες, απελευθερωμένοι σοσιαλιστάδες, ανθέλληνες και μισέλληνες, ότι οι αλλοδαποί είναι έτοιμοι να πεθάνουν, για τη θρησκεία μας, για τη πίστη μας, για την Πατρίδα μας, για ιερά και όσια της φυλής μας και για τους Έλληνες. Δεν πιστεύουν σε τίποτα. Στην Ελλάδα ήρθαν προκειμένου να ξεφύγουν από την κακομοιριά, τη μιζέρια, τη δυστυχία και τη βία που αντιμετώπιζαν στη Δημοκρατία τους. Λογικό και επόμενο είναι, να έχουν ως μόνο ιδανικό την καλυτέρευση των όρων της ζωής των.
Τη σημαία την ελληνική πρέπει να την κρατούν μόνο Έλληνες που είναι έτοιμοι να πολεμήσουν γι΄ αυτήν και να πεθάνουν γι΄ αυτήν.
Καλλιθέα 28.10.2003