Βίκυ Κιτσάκη – Χριστοδουλοπούλου
Ο Διευθυντής σύνταξης της ΦτΣ εξ ονόματος όλων των συγχωριανών, έστειλε στην αγαπητή μας Βίκυ το ακόλουθο συγχαρητήριο φαξ:
Αγαπητή μου Βίκυ,
εκφράζω τα θερμά μου συγχαρητήρια για την ανάληψη της κορυφαίας θέσης, αυτής της Προέδρου στο Διοικητικό Συμβούλιο της εταιρείας σας και εύχομαι, όπως όλοι οι φίλοι του Σκαμνού, πλήρη ευόδωση των στόχων σου στην εταιρεία ΡΟΚΑΣ στην οποία η χώρα μας, με την υποστήριξη των Ισπανών φίλων μας, δικαίως προσβλέπει για την κατά το δυνατόν σύντομη επέκταση της αιολικής και άλλων ήπιων μορφών ενέργειας.
Είμαι πεπεισμένος ότι τα προσωπικά σου εφόδια στον τομέα επαγγελματικής κατάρτισης και ήθους, για τα οποία είμαστε όλοι οι φίλοι σου υπερήφανοι, θα σου επιτρέψουν και από την κορυφαία θέση ευθύνης που σου ανατίθεται να σημειώσεις επιτυχία.
Με εξαιρετική τιμή και αγάπη
Γιώργος Αποστολόπουλος
Στο πρόσωπο της Βίκης χωρίς καμία αμφιβολία, αντικατοπτρίζεται η διεθνής τάση των μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών, όπως προκύπτει από σχετική έρευνα, να προωθούνται όλο και περισσότερες γυναίκες σε κορυφαίες ηγετικές θέσεις επιχειρηματικών κολοσσών. Λατρεύουν της γυναίκες Managers. Μερίδιο από την καλή αυτή τύχη, αναμφίβολα πέφτει και στο Σκαμνό, γι’ αυτό και καμαρώνουμε.
Γεώργιος Αστρακάς του Στέλιου
Στις 30 Ιουνίου, ο Στέλιος και η κα Αστρακά βάφτισαν το γιο τους στον οποίο έδωσαν το όνομα του παππού Γιώργου. Το ιερό μυστήριο έλαβε χώρα στην Ιερά Μονή Εικοσιφοινίσης στην περιοχή Δράμας. Πολλές ευχές και καλοφώτιστος!
Ελευθερία Λυκουρίδου
Στις 3 Ιουνίου η Ελευθερία, κόρη του Μπάμπη και Φρύνης, παντρεύτηκε τον εκλεκτό της καρδιάς της Νίκο Λάγιο. Συγχαίρουμε τους νεόνυμφους και συμμεριζόμαστε την ευτυχία των γονιών τους.
Σοφία Ι. Ευστράτογλου
Στο μοναστήρι ΑΊ-Γιάννη Καισαριανής, στις 15 Ιουλίου έγινε η βάπτιση της κόρης του Γιάννη και της Μαρίας στην οποία δόθηκε το όνομα Σοφία. Καλοφώτιστη η νεοβάπτιστη και συγχαρητήρια στους γονείς και συγγενείς.
Άννα Μιχαήλ Αστρακά
Η μικρή κόρη του καλού φίλου και στελέχους του Συλλόγου μας (Αντιπρόεδρος ΔΣ) δικηγόρου Μιχάλη Αστρακά θα βαπτισθεί στις 16 Σεπτεμβρίου στον Άγιο Λουκά Λαμίας. Πολλές ευχές. Να τους ζήσει!
Χάσαμε το Γιώργο Π. Τσίτσα
Με ιδιαίτερη θλίψη και συντριβή έχουμε να πληροφορήσουμε τους συγχωριανούς και φίλους μας ότι στο τέλος Ιουλίου χάσαμε αιφνιδίως το Γιώργο Τσίτσα, το συγγενή μας, το καλό φίλο, το πολύτιμο συνεργάτη στη ΦτΣ. Όλα ήταν μια χαρά με τη συμμετοχή στον εκκλησιασμό στον Άγιο Παντελεήμονα., στο χωριό του τον Μπράλο, με τις παρέες, την ταβέρνα, τις ασχολίες με τα χόρτα. Αλλά το βράδυ ξαφνικά, προφανώς από καρδιακό επεισόδιο, επήλθε το μοιραίο.
Ο Γιώργος, εξαίρετος Μπραλιιώτης, για όσους δεν έχουν λεπτομερή βιογραφικά του στοιχεία, που από την πλευρά της μητέρας του έχει γενεαλογικές ρίζες στο Σκαμνό από την οικογένεια Βασιλείου Ντάου, σπούδασε οικονομικά, ενώ το πάθος του για την ιστορική έρευνα και τη λαογραφία τον δέσμευσε για ένα μεγάλο μέρος του ελεύθερου χρόνου του. Μέσα από αυτή την σοβαρή προσπάθεια έχουμε πολλά δείγματα με σπάνια ντοκουμέντα που κατά καιρούς φιλοξενήσαμε στη ΦτΣ, αλλά και στην έκδοση του Συλλόγου μας «Σκαμνός: Στην καρδιά της Ρούμελης». Ο ίδιος με την σύνεση και καλή συγκρότηση που τον διέκρινε, ήταν ο βασικός ομιλητής στην εκδήλωση παρουσίασης του παραπάνω βιβλίου μας στο Σκαμνό, τον περασμένο Ιανουάριο.
Αυτό, όμως, που δεν γνωρίζουν πολλοί από τους φίλους μας, είναι ότι ο Γιώργος αποτελούσε όλο το τελευταίο διάστημα βασικό μέλος ομάδας εργασίας με την οποία ο Σύλλογός μας ασχολείται πάνω στην ιστορική έρευνα σημαντικών γεγονότων της δικής μας περιοχής. Η συμβολή του ήταν πολύτιμη. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα στοιχεία, σπάνια ή και μοναδικά, που μπόρεσε να προσκομίσει στην ομάδα μας, ήταν πολύτιμα. Ακόμη και την τελευταία μέρα είχε επάλληλες τηλεφωνικές συνομιλίες εποικοδομητικής για το έργο που επεξεργαζόμαστε με τον Περικλή Αστρακά, επίσης μέλος της ερευνητικής ομάδας.
Με την εξαιρετική σύντροφό του, την Κατερίνα, ο Γιώργος απέκτησε δύο παιδιά. Την Ευθυμία, συντηρήτρια έργων τέχνης, που ζει στο Ηράκλειο Κρήτης, παντρεμένη με δύο παιδιά το Γιώργο και τη Μαρία, καθώς και τον Παναγιώτη, επίσης οικονομολόγο.
Εκφράζουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στην οικογένεια του Γιώργου.
Ετήσιο μνημόσυνο για τον Απόστολο
Την Κυριακή 03.09.2007 γίνεται το ετήσιο μνημόσυνο για τον αξέχαστο Απόστολο Σαντοριναίο. Αν και η τελευταία του κατοικία βρίσκεται κοντά στον πατέρα του, τον αείμνηστο Γιαννούλη, στο Σκαμνό, η οικογένεια, -με το δίκιο της θα πούμε εμείς- αποφάσισε με πίκρα να κάνει το μνημόσυνο στην Αθήνα (Αγία Ζώνη, Κυψέλη) μιας και με τις τελευταίες δραματικές εξελίξεις που σχετίζονται με την έξωση του Πολιτιστικού Συλλόγου στο Σκαμνό από το χώρο του πολιτιστικού κέντρου / σχολείο, όπου μπορούσε μία οικογένεια να οργανώσει με ευπρέπεια μία κοινωνική εκδήλωση, τώρα πια κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατόν.
Η Κική, η καλή φίλη, χήρα του Απόστολου, σε προσωπική μας επικοινωνία δεν έκρυψε την απογοήτευσή της για την παραπάνω εξέλιξη, αναπολώντας μάλιστα την σωστή εικόνα που μας αντιπροσωπεύει ικανοποιητικά σαν μία μικρή τοπική κοινωνία, με την εκδήλωση στο πολιτιστικό μας κέντρο, κατά τις δύσκολες ώρες της κηδείας πέρυσι, αλλά ομοίως και στο 40ήμερο μνημόσυνο, σε αντίθεση με την απρόσμενη και δυσάρεστη εικόνα στη διάρκεια της επικήδειας τελετής, όπου δημιουργήθηκε μία απαράδεκτη κατάσταση, μέσα στον Ιερό Ναό, μπροστά στο φέρετρο του νεκρού.
15Αύγουστο
Τίποτα δεν θύμιζε το φετινό 15Αύγουστο στο Σκαμνό, την εικόνα από τα περασμένα χρόνια. Η έξωση του Πολιτιστικού Συλλόγου από το χώρο του, όπως οι Πολύκαρπος, Γρούσπας και Σπαθούλας επεδίωξαν και πέτυχαν, απομάκρυνε τους συγχωριανούς σαν του λαγού τα τέκνα, εδώ κι εκεί, ενώ το κλίμα στο χωριό ήταν βαρύ. Αδρανοποιήθηκε ο κινητήριος μοχλός, που ήταν οι δραστηριότητες του Συλλόγου. Αντίστοιχη η ικανοποίηση των κακεντρεχών και πολέμιων του Πολιτιστικού Συλλόγου που είδαν να βρίσκονται κοντά στο στόχο τους που με τόση μανία και μισαλλοδοξία επεδίωξαν: Να «κλείσουν το Σύλλογο του Σκαμνού!». Για να γιορτάσουν, μάλιστα, το γεγονός πλημμύρισαν το χωριό με αφίσες καλώντας τους Σκαμνιώτες να λάβουν μέρος στη σχετική γιορτή για τα .. επινίκια των Γρούσπα – Πολύκαρπου στην Οίτη, όπου ο δεύτερος , ως γνωστόν, προσέφυγε για ψήφους. Ελάχιστοι Σκαμνιώτες συμμετείχαν σ’ αυτή την κακόγουστη φάρσα. Κάπου πενήντα συγχωριανοί, ίσως και περισσότεροι, συγκεντρώθηκαν στην κοντινή ταβέρνα «Χολέβαινα» στο Παλαιοχώρι.
Ο εσπερινός και η θεία Λειτουργία στο εκκλησάκι της Παναγίας, γαλήνεψε τα πνεύματα, στο Σκαμνό, καθώς εκεί συνέρευσε πρωτοφανές πλήθος πιστών, συμμετέχοντας και στην τελετή της αρτοκλασίας, όπου ο πατήρ Ιγνάτιος και ο πατήρ Δαμασκηνός ανέπεμψαν δέηση υπέρ της κώμης του Σκαμνού με ιδιαίτερη αναφορά υπέρ του Προέδρου, των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου και όλων των μελών του Πολιτιστικού Συλλόγου του χωριού.
Πατήρ Δαμασκηνός
Ο πολυκοσμία που παρατηρήθηκε στο Εκκλησάκι της Παναγίας στο Σκαμνό, είχε και μία ιδιαίτερη αιτία: Ήταν η πρώτη φορά που ο πολύ αγαπητός μας πατήρ Δαμασκηνός θα ιερουργούσε μετά την πρόσφατη χειροτονία; του ως αρχιμανδρίτου από τον Μητροπολίτη Φθιώτιδος κ. Νικόλαο, στο πλαίσιο μιας πρωτοφανούς σε πολυκοσμία, λαμπρής τελετής στην Μητρόπολη Φθιώτιδος, στη Λαμία.
Είμαι από τους τυχερούς που παρέστησαν σ’ αυτή την τελετή. Αυτό που έντονα μου αποτυπώθηκε ως κορυφαία εντύπωση είναι η πολυκοσμία. Τούτο μπορούμε, όσοι γνωρίζουμε το Δακασκηνό, να το ερμηνεύσουμε: Δεν είναι τίποτ’ άλλο παρά η μεγάλη αγάπη και η εκτίμηση που οι συντοπίτες από την ευρύτερη περιοχή εκδηλώνουν στο πρόσωπο του Δαμασκηνού, ενός πολυσπουδασμένου ιερωμένου, που ενώ η εκκλησία μας έχει τόσο δραματική ένδεια από ανθρώπους γραμματισμένους, χρειάσθηκε να φθάσει –σε αντίθεση με άλλες δυσεξήγητες, θα πω εγώ, περιπτώσεις- κοντά στα σαράντα του για να αναγνωρισθεί επιτέλους το σπάνιο ποιόν, η μόρφωση, η πνευματικότητα και η σεμνότητα του Δαμασκηνού. Οι άνθρωποι του δικού μας περιβάλλοντος γνωρίζουν ότι ο Δαμασκηνός έχει σπουδάσει πληροφορική (είναι καθηγητής στο ΤΕΙ Λαμίας), θεολογία, ενώ το τελευταίο διάστημα επεξεργάζεται στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης μεταπτυχιακή εργασία υψηλού φιλοσοφικού αντικειμένου, σύμφωνα με αναφορές του Μητροπολίτη.
Το άλλο, επίσης σημαντικό κατά την ταπεινή μου γνώμη, είναι, αγαπητές φίλες και φίλοι, η ομιλία του Δαμασκηνού, ο λόγος που εκφώνησε κατά τη χειροτονία του. Οφείλω να σημειώσω ότι ο γράφων δεν συγκαταλέγεται μεταξύ των ιδιαίτερα θρησκευομένων ανθρώπων, είναι ένας απλός, κοινός θνητός κι έτσι εισέπραξα το μήνυμα του Δαμασκηνού που με εντυπωσίασε βαθύτατα. Τον παρακάλεσα να μου το εμπιστευθεί το κείμενο αυτό, για να το δημοσιεύσουμε, αλλά με τις πολλές του ασχολίες, φαίνεται του διέφυγε.
Μιλάμε για μία ομιλία που σε τίποτα δεν μοιάζει με αυτές τις συνήθεις ομιλίες ιερωμένων με τις φράσεις κλισέ που σε ελάχιστες περιπτώσεις αγγίζουν ή αποτυπώνονται έντονα στις καρδιές των ανθρώπων με σαφές νόημα και ουσιαστικά μηνύματα. Μετά από μία σύντομη αναφορά του στον Ιησού και τους μαθητές του, αναφέρθηκε στους αντιπροσώπους των μαθητών, τους πρεσβευτές, τους πρεσβύτερους που εξ ονόματός των συνέχισαν να απευθύνονται στους πιστούς που συνεχώς πλήθαιναν. Για να φθάσει στο σήμερα ο Δαμασκηνός, και να καταγράψει απτές πραγματικότητες και παρατηρήσεις που προφανώς απασχολούν τη σκέψη του, αλλά έχουν πολλούς παραλήπτες. Σήμερα, επισημαίνει, ο συμπολίτης δεν εκδηλώνει a priori το σεβασμό του στο κάθε ρασοφόρο, για να συμπληρώσει:
Σου απαντά, ότι είσαι απλά και μόνο ένας συνάνθρωπος με διαφορετική ενδυμασία. Ας μου δείξεις γιατί πρέπει να σε σέβομαι!
Αγαπητοί συγχωριανοί, η παρουσία του Δαμασκηνού ανάμεσά μας, είναι μέγα δώρο και ευλογία Θεού.
Η ταπεινότητά μας προσεύχεται στο Ύψιστο να κρατήσει αυτό το πνευματικό άνθρωπο σ’ αυτό το μεγάλο ύψος που τον βλέπουμε και τον καμαρώνουμε. Χρειαζόμαστε όσο τίποτ’ άλλο τέτοιους ανθρώπους στο σήμερα, στην παρακμάζουσα κοινωνία μας.