FtS109

Το τελευταίο διάστημα φαίνεται ότι ο Πρωθυπουργός έβαλε σε πρώτη προτεραιότητα την βαθιά κρίση που μαστίζει τη χώρα και οι προσπάθειές του είναι όντως εντατικές μέχρι και συγκινητικές. Μετά από μερικούς αρχικούς μήνες στους οποίους το μέγα ζήτημα έμεινε στα δευτερεύοντα, η νέα κυβέρνηση, ωθείται εκ των πραγμάτων στο χειρισμό του εξόχως δυσχερούς και ακανθώδους ζητήματος που πονάει τον ελληνικό λαό, ενώ το ίδιο αποτελεί μονίμως κύριο ζήτημα μελέτης, αντιμετώπισης και δυσμενούς σε βάρος μας κριτικής σε διεθνές επίπεδο.

Οι λέξεις που συχνά πυκνά χρησιμοποιούνται είναι τα spreads και η αναξιοπιστία. Δεν μας εμπιστεύονται. Από κοντά ο λόγος γίνεται για τους κερδοσκόπους, τις αγορές, τους εμπαθείς οίκους χρηματοπιστωτικής αξιολόγησης. Πάντοτε με τη διάθεση να τους δαιμονοποιήσουμε ως κακούς που μας εχθρεύονται και μας κατατρέχουν. Οι αναφορές και η χρήση αυτών των όρων γίνεται στην πατρίδα μας από τους πολιτικούς με τον αφοριστικό και επικριτικό τρόπο που είπαμε. Κάνουμε λόγο για τους μη κατονομαζόμενους αισχρούς κερδοσκόπους – τοκογλύφους που λυμαίνονται την χώρα μας, μιλάμε για τις διάφορες χώρες ηγέτες σε διεθνές επίπεδο που δυσπιστούν για ό,τι λέγεται και γίνεται από τη χώρα μας και τους ταγούς της. Τώρα πια έχει αποκρυσταλλωθεί σε μας τους κοινούς θνητούς, η άποψη ότι η χώρα μας έχει οδηγηθεί από τους ηγέτες της, της τελευταίας 30ετίας, στην πλήρη κοινωνικοοικονομική κατάρρευση και μάλιστα σε έκταση και ένταση που αποτελεί μοναδική περίπτωση παγκοσμίως, η οποία ξεφεύγει από την διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση που όντως υφίσταται, αλλά στα καθ’ ημάς απλώς και μόνο συνέβαλε στο να αναδειχθούν με τραγικό τρόπο τα δημοσιονομικά μας προβλήματα με το τρομακτικό χρέος και τα απίστευτα ελλείμματα της χώρας. Πολλοί αναλυτές συγκλίνουν πλέον στην άποψη του Τζώρτζ Σώρρος, ότι η Ελλάδα εισήλθε σε μία σπειροειδή κίνηση που την οδηγεί όλο και περισσότερο στο θάνατο, στην χρεοκοπία. Δηλαδή από το κακό, πάει το πράγμα στο χειρότερο και δεν θα μπορέσει να σωθεί η χώρα, ακόμη και με τα όποια μέτρα, πακέτα στήριξης, την παρέμβαση του ΔΝΤ (=Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου) που ήδη εκδηλώθηκε κττ που σε κάθε περίπτωση διογκώνουν το χρέος. Είναι θέμα απλής αριθμητικής. Αν δεν πάψουμε να κουβαλάμε νερό με το καλάθι, πληρώνοντας χρήματα σε ένα σπάταλο, διεφθαρμένο και αντιπαραγωγικό δημόσιο, η σκληρή μοίρα μας είναι προδιαγραμμένη.

Ακόμη και αν ανασάνουμε για λίγο με τα πρόσθετα δανεικά χρήματα, πάλι μπροστά μας θα έρθει σε λίγο αδυσώπητο το πρόβλημα. Να σκεφθούμε απλά και μόνον ένα πράγμα: Τη στιγμή που η συζήτηση και ο προβληματισμός φουντώνει, συνεχίζεται απρόσκοπτα η πληρωμή τεράστιων ποσών χωρίς καμία αιτία. Πληρώνουμε πολύ περισσότερα από όσα εισπράττουμε και παράγουμε και συνεχίζουμε να δανειζόμαστε για να καλύψουμε τη διαφορά. Αλήθεια πιο στοιχειωδώς συνετό νοικοκυριό θα υιοθετούσε αυτή την τρελή πρακτική; Και όμως αυτό αποτελεί πάγια πρακτική του Ελληνικού Κράτους και των Ελλήνων ηγετών εδώ και κάμποσες δεκαετίες.

Δυστυχώς, όμως, δεν γίνεται ιδιαίτερος λόγος από τους πολιτικούς μας για την διάχυτη δυσπιστία και απογοήτευση πλατιών στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας, στο εσωτερικό και όχι μόνον στο εξωτερικό και τις λεγόμενες αγορές. Κάπου δημιουργείται η εντύπωση, ότι οι πολιτικοί μας, νοιάζονται μόνον για την εικόνα που δίνουμε ως χώρα προς τα έξω και περιφρονείται – αγνοείται παντελώς ο μέσος συμπολίτης μας, που στο κάτω – κάτω, καλείται να πληρώσει τα … σπασμένα. Διερωτάται κανείς και γίνεται λόγος, αν οι πολιτικοί μας βαρύνονται με απαράδεκτη άγνοια ή εσκεμμένα συγκαλύπτουν το πρόβλημα. Ό,τι κι αν συμβαίνει, το ίδιο δραματικό και αποτρόπαιο φαίνεται.

Κατά την ταπεινή μας άποψη, φίλες και φίλοι αναγνώστες, ακριβώς το αντίθετο θα περίμενε κανείς να συμβαίνει, αν όντως μιλάμε για ανόρθωση της χώρας. Πρώτα και κύρια να αρθεί κάθε αμφιβολία και δυσπιστία από τον μέσο Έλληνα πολίτη. Μετά να δούμε την εικόνα προς τα έξω, τα επιτόκια και την ευχέρεια δανεισμού της χώρας που θα ακολουθήσουν αυτομάτως, αν οι Έλληνες πολίτες πρωτίστως αντλήσουν πίστη και συμπλεύσουν στο δύσκολο αγώνα που καλούνται να διεξάγουν. Αυτό όμως δεν γίνεται, ή τουλάχιστον δεν υλοποιείται στον απαραίτητο βαθμό και ας μας επιτραπεί να γίνουμε σαφέστεροι σταχυολογώντας μερικά τυχαία παραδείγματα από την τρέχουσα επικαιρότητα. Τα συμπεράσματα, τα αφήνουμε στην κρίση του φίλου αναγνώστη:

Φοροδιαφυγή

Προς τη σωστή κατεύθυνση κινείται το νέο φορολογικό νομοσχέδιο, αλλά ο πολίτης περιμένει πρώτ’ απ΄ όλα από τους κυβερνώντες να εντοπίσουν τους διεφθαρμένους και να επιστραφούν τα κλεμμένα στο δημόσιο ταμείο. Με αποσπασματικές πράξεις εντυπωσιασμού δεν γίνεται τίποτα. Θα πρέπει να εδραιωθεί χωρίς αμφιβολία στην συνείδηση του Έλληνα πολίτη, ότι τελειώνει η διαφθορά μέχρις εδώ, διώκονται οι κλέφτες και επιστρέφουν τα χρήματα στο δημόσιο ταμείο. Αν ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός είναι σαθρός, -που όντως είναι- υπάρχουν λύσεις. Να δοθούν σε ελεγκτικές εταιρείες ανάλογες εντολές και εξουσιοδοτήσεις. Να μετακληθούν στελέχη υποστήριξης από τους ευρωπαίους εταίρους που μας χρηματοδοτούν και ανησυχούν για τα χρήματά τους, αφού αυτοί δεν έχουν διασυνδέσεις και αναστολές. Να δώσουμε το όποιο ποσό για την αγορά των μαγνητικών μέσων με τους καταθέτες έλληνες στην Ελβετία, όπως έκανε η Γερμανία. Κατέβαλε 2,5 εκατομμύρια Ευρώ και όχι μόνον εισπράττει πολλαπλάσιο ποσό, αλλά –επίσης σημαντικό, αν όχι σπουδαιότερο- περνάει το μήνυμα στην κοινωνία ότι δεν συγκαλύπτονται οι καταχραστές του δημοσίου πλούτου και οι κάθε λογής λωποδύτες που αναρριχήθηκαν σε θέσεις εξουσίας. Αν τους καλοπιάνουμε με κίνητρα να ξαναφέρουν και να νομιμοποιήσουν τα κλεμμένα, κάνουμε … μία τρύπα στο νερό. Εδώ δεν θα αδικήσουμε το ΚΚΕ που μίλησε για νομιμοποίηση βρώμικου χρήματος από τον όποιο … Ρόκκο. Ξεκίνησε, πολύ σωστά, μία απλή διαδικασία από μικτό συνεργείο –Υπουργείου Οικονομικών, Μεταφορών- ελεγκτών στους αυτοκινητόδρομους, όπου έγινε έλεγχος σε κάθε πανάκριβο αυτοκίνητο με απίθανες ψαριές, αφού σε ένα μεγάλο ποσοστό αποκαλύφθηκαν κάθε λογής λαμόγια. Είναι αυτά τα παράσιτα που ασελγούν στο σώμα της κοινωνίας την οποία και λοιδορούν. Γιατί δεν συνεχίζεται σε τρόπο εξαντλητικό αυτός ο έλεγχος που φέρνει πολλαπλά οφέλη;

Διαφθορά

Ένα καλό στέλεχος, ο υπουργός Δικαιοσύνης Καστανίδης, ακούστηκε ότι προωθεί ένα νομοσχέδιο για την καταπολέμηση της διαφθοράς με το οποίο στελέχη του κρατικού μηχανισμού που εμπλέκονται σε υποθέσεις διαφθοράς, θα διώκονται πλέον με βαρύτερες κατηγορίες – σε βαθμό κακουργήματος- αλλά μέχρις εκεί. Απορία αφελούς: Μόνον αυτοί είναι η αιτία του κακού; Οι πολιτικοί των προϊστάμενοι, οι συνάδελφοί του πολιτικοί που έχουν τόσο συχνά απασχολήσει την κοινή γνώμη; Θα τους κρατάμε εσαεί στο απυρόβλητο; Δεν θα ασχοληθούμε με αυτούς που απασχόλησαν την κοινή γνώμη κατά καιρούς με τρόπο άκρως ερεθιστικό και τώρα πηγαινοέρχονται και εμφανίζονται κι αυτοί ως υποψήφιοι σωτήρες της πατρίδας; Κάποιοι φιλότιμοι πολίτες, άκουσα, καμιά εικοσαριά ήταν, επισκέφθηκαν ένα κορυφαίο δικαστικό λειτουργό και ζήτησαν να τους συμβουλέψει και να στραφούν ως μηνυτές κατά των διεφθαρμένων αξιωματούχων, για να λάβουν την απάντηση – προτροπή: Μην κουράζεστε άσκοπα. Το σύστημα είναι καλά ασφαλισμένο. Ασφαλώς και υπάρχουν ρυθμίσεις υπέρ της ασυλίας των πολιτικών. Αυτό το γνωρίζουμε. Ασφαλώς και δεν έχει νόημα να ξεκινήσει μία διαδικασία που ο ένας θα δείχνει τον άλλον. Εμείς, όμως, έχουμε τη λύση, μόνο που οι πολιτικοί, πολύ φοβάμαι, δεν την υιοθετούν, αφού συμπαρίστανται στους υπόλογους. Οι καλύτεροι από αυτούς, που όντως υπάρχουν μερικοί, βαρύνονται με το ασυγχώρητο αμάρτημα της συγκάλυψης. Θα συμβουλεύαμε, λοιπόν, να εφαρμοστεί το πόθεν έσχες από τη μεταπολίτευση και δόθε για κάθε κυβερνητικό και κρατικό αξιωματούχο μέσα από έναν άμεμπτο μηχανισμό που δεν καταλαβαίνει από διαπλοκές και γνωριμίες, ας πούμε με συμμετοχή και στελέχωση μέσω ΕΕ ή ΔΝΤ.

Διερεύνηση σκανδάλων – απονομή δικαιοσύνης

Τόσο οι πολιτικοί, όσο δυστυχώς και οι λειτουργοί της δικαιοσύνης, δίνουν λαβές για σχόλια που πικραίνουν τους πολίτες και μειώνουν την εμπιστοσύνη τους στους θεσμούς. Η διερεύνηση των σκανδάλων στη Βουλή, παραγεγραμμένων και μη, προσαπαιτεί δυσβάσταχτα κονδύλια για τους απασχολούμενους εκεί βουλευτές –λόγω υπερεργασίας- και το απειράριθμο προσωπικό. Δεν είναι κρίμα, εν όψει μάλιστα και της δυσμενούς για τη χώρα μας συγκυρίας να επισωρεύονται τέτοιες δαπάνες; Αυτή δεν είναι η δουλειά τους; Διεκδικούν πρόσθετες αποζημιώσεις και υπερωρίες, δίκην συνδικαλιζόμενου εργατοτεχνίτη σε φάμπρικα; Μήπως είναι καιρός, εν όψει της δραματικής οικονομικής κατάστασης της χώρας, να μειωθεί ο αριθμός των βουλευτών, έστω στους 200 που επιτρέπει το σύνταγμα; Αν όντως τιμούν τον όρκο τους και τους Έλληνες που τους εξέλεξαν, κάτω από αυτή την συγκυρία, νυχθημερόν θα περίμενε κανείς να εργάζονται χωρίς επιδόματα και πρόσθετες απολαβές.

Στη Βρετανία αποκαλύφθηκε αρχές του 2009 ένα σκάνδαλο με χρηματισμό Ελλήνων γιατρών από τον οίκο Johnson & Johnson σε ποσό 5 εκ. Ευρώ. Ενώ οι ελληνικές αρχές ενημερώθηκαν ταυτοχρόνως, ακόμη τίποτα δεν έχει συμβεί στην ταλαίπωρη πατρίδα μας. Εκεί, όμως, η δικαιοσύνη δούλεψε και έστειλε στη φυλακή τον μεσολαβητή για το λάδωμα με μη εξαγοράσιμη ποινή. Αξίζει να σημειώσουμε ότι ο βρετανός δικαστής έκανε ειδική αναφορά στην απόφασή του, ότι η ανέντιμη αυτή ενέργεια μεταφέρεται σε βάρος των Ελλήνων πολιτών. Εκείνος μας σκέφθηκε. Οι δικοί μας που αποφασίζουν μόνοι τους και μονομερώς για την αύξηση των απολαβών τους κατά το Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει, τι κάνουν;

Οι δικοί μας δικαστικοί λειτουργοί, και μάλιστα στην κορυφή της πυραμίδας, του δικαστικού σώματος, αποφάσισαν με εντυπωσιακή πλειοψηφία, να μην ενοχληθεί ο Ζαγοριανός που ελέγχεται για την ολιγωρία και εν τέλει την διαφυγή του Χριστοφοράκου της Siemens. Πέρα για πέρα εύστοχος ο σχολιασμός του αρμόδιου Υπουργού, για έλλειψη αυτοσεβασμού. Υποστηρίζουμε την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης. Δεν θέλουμε τις παρεμβάσεις των εκάστοτε κυβερνώντων. Εκείνοι, όμως, με τη σειρά τους μιας και δεν μπορούμε να τους αλλάξουμε κάθε τόσο με την ψήφο μας, δεν θα πρέπει να δίνουν κάποια εχέγγυα στην κοινωνία; Το ίδιο αξιοπρόσεκτη και η παρέμβαση του επίτιμου Κων-νου Μητσοτάκη που πήρε το μέρος του Ζαγοριανού και των συναδέλφων του και όχι του Υπουργού. Να, ένα κομμάτι του ιδιότυπου παζλ από τη ζοφερή εικόνα του δημόσιου βίου στην πατρίδα μας.

Πρόεδρος του Κοινοβουλίου

Ένας συνετός πολιτικός, ο Φίλιππος Πετσάλνικος, κατέχει, ως γνωστόν τη θέση του Προέδρου της Βουλής. Στεκόμαστε σε δύο χαρακτηριστικές πρωτοβουλίες του που έλαβαν έκταση μέσα από τα ΜΜΕ.

Κάλεσε και κατακεραύνωσε το Γερμανό πρέσβη για τα δημοσιεύματα και τα δυσμενή για τη χώρα μας σχόλια γερμανών πολιτικών και λοιπών αξιωματούχων. Δεν είμαστε σίγουροι για το πόσο χρήσιμη ήταν αυτή η κίνηση. Τα μεν μέσα ΜΜΕ που όλους μας ενόχλησαν, είναι ελεύθερα να διακινούν απόψεις και κρίσεις, οι δε πολιτικοί της μεγάλης χώρας δεν έκαναν τίποτ’ άλλο από το να προβληματίζονται με την Ελλάδα, όπου έχουν δώσει τεράστια ποσά που διασπαθίστηκαν και δεν έπιασαν τόπο. Ανησυχούν με την προοπτική να ξαναπληρώσουν για μας. Στους ίδιους απευθυνόμαστε για να μας σώσουν.

Απεναντίας θα περιμέναμε από τον νέο πρόεδρο της Βουλής να κάνει κάτι για την προστασία του κύρους του Κοινοβουλίου. Να υπερασπισθεί την αξιοπρέπεια του κορυφαίου θεσμού για τον οποίο έχει την άμεση ευθύνη. Έκαστος εφ ώ ετάχθη. Είναι εξαιρετικά δυσάρεστο και ντροπιαστικό για όλους μας να βλέπουμε κενά τα έδρανα του Κοινοβουλίου και τους εθνοπατέρες, μονίμως απόντες. Υπογράφουν, λέει, εισερχόμενοι –ότι τάχατες είναι παρόντες- σε ένα πολυτελές δερματόδετο βιβλίο και αμέσως εξέρχονται από την άλλη πόρτα. Ένας εικονολήπτης που έδειξε στην τηλεόραση τα άδεια έδρανα βρήκε τον μπελά του. Να μην βλέπει η ελληνική κοινωνία αυτή την δυσάρεστη κατάσταση που λίγο πολύ αποτελεί κάκιστο πρότυπο για τους συμπολίτες μας. Δεν έμαθε ακόμη ο κ. Πρόεδρος για τα συστήματα ελέγχου της παρουσίας των βουλευτών με μία απλή έξυπνη κάρτα; Αφού οι ίδιοι δεν το αξιολογούν ως σημαντικό, γιατί δεν κάνει κάτι ο ίδιος, έστω και αν προκαλέσει ενόχληση; Μόνο οι χρηματοδότες και οι σπόνσορές των ήδη διεφθαρμένων αιρετών και μη αξιωματούχων τον ενόχλησαν;

Είδαμε εξ άλλου τον κ. πρόεδρο της Βουλής να επισκέπτεται τον άρτι επανεκλεγέντα πρόεδρο της Δημοκρατίας με την πρόταση σύστασης ταμείου προαιρετικών εισφορών για να σωθεί η πατρίδα. Είναι γεγονός, ότι κατά καιρούς υπήρξαν εύποροι Έλληνες ευεργέτες που έκαναν θεματικές κινήσεις υπέρ της φίλτατης πατρίδας. Ευχόμαστε το εγχείρημα να πετύχει, πλην όμως, διατηρούμε επιφυλάξεις γιατί οι πλούσιοι Έλληνες συμβαίνει να διαθέτουν και αρκετή ευφυΐα και θέλουν πρωτίστως να πεισθούν ότι δεν θα ρίξουν τα χρήματά τους στις στάμνες των Δαναΐδων, και γι’ αυτό το τελευταίο είναι που δεν φαίνεται να έχουν παρθεί ικανοποιητικά μέτρα για να πεισθούν. Αν οι ενδοιασμοί μας ευσταθούν, τότε φοβούμαστε ότι κοντά στην αστοχία του εγχειρήματος, θα έρθει και μία σχετική φθορά στο κύρος δύο κορυφαίων πολιτειακών παραγόντων. Ασφαλώς και το αναμενόμενο αποτέλεσμα δεν ήταν ο κουμπαράς που έσπασε το παιδάκι για να σώσει τη χώρα ή η συμπαθητική κυρία από τη Δανία που αγάπησε τη χώρα μας, παντρεύτηκε έναν Έλληνα συμπατριώτη και διέθεσε από το πενιχρό εισόδημά της 500 Ευρώ..

Άκουσα ένα σχόλιο το τελευταίο διάστημα για αθρόες ρουσφετολογικές προσλήψεις στη Βουλή και νόμισα ότι παράκουσα. Δεν είναι δυνατόν, σκέφθηκα. Μέχρι που στην τηλεόραση είδα τον Πρόεδρο ενός μικρού κόμματος, τον Βασίλη Λεβέντη, της Ένωσης Κεντρώων, που έκανε λόγο για διορισμούς κάπου 232 (άκουσα από άλλη πηγή και τον αριθμό 235) στη Βουλή –είναι αυτοί που παίρνουν 16 ή και 17μισθούς γιατί μας κάνουν το … κόκκινο αυγό και δεν θέλουν επ’ ουδενί να μειώσουν τις απολαβές τους- με επισπεύδοντες διάφορους πολιτικούς από όλες τις πτέρυγες του Κοινοβουλίου, νομίζω πλην του ΚΚΕ. Ο πρόεδρος του μικρού κόμματος έδινε ονόματα και τον αριθμό των προσφάτως –από τη νέα κυβέρνηση- διορισμένων. Τον επίτιμο (λείπει ο Μάρτης απ’ τη Σαρακοστή;), τον αρχηγό του ΛΑΟΣ, τον πρωθυπουργό, την τέως πρόεδρο της Βουλής, ένα νυν αντιπρόεδρο –που διόρισε μάλιστα την κόρη του- … μία αισχρή και φοβερή κατάσταση. Ούτε ίχνος συστολής και ντροπής απέναντι στις εκατοντάδες χιλιάδες άνεργα ελληνόπουλα που μαστίζονται από την ανεργία! Και να σκεφθεί κανείς, σύμφωνα με την ίδια πηγή, όλες κι όλες οι καρέκλες για τους υπαλλήλους στη Βουλή, ανέρχονται σε 700 και ήδη έχουν προσληφθεί 2.000 (!)

Συντεχνίες και οργανωμένα συμφέροντα

Με επιταγή των δανειστών μας δεχόμαστε πιέσεις να συμμαζέψουμε τα του οίκου μας. Μία οικειοθελής, βλέπεις, προσπάθεια προς μία τέτοια κατεύθυνση, δεν περνάει καν από το μυαλό μας. Για επανίδρυση τάχατες του κράτους μιλάμε και κοροϊδεύουμε εν τέλει εαυτούς και αλλήλους και εν συνεχεία αναλωνόμαστε να δούμε ποια από τις κυβερνώσες παρατάξεις είναι χειρότερη από την άλλη. Μεταξύ των προωθούμενων μέτρων αναδιάρθρωσης υποτίθεται, είναι το άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων. Τεράστια ποσά αέρα διακινούνται για άδειες σε κλίκες και συντεχνίες που δεν δικαιώνουν το ρόλο και αποστολή τους στην ελληνική κοινωνία και οικονομία. Προστάτες τους οι πολιτικοί που τους καλοπιάνουν για ψηφοθηρικούς λόγους. Δύσκολο το εγχείρημα για τους πολιτικούς που φοβούνται μεγάλες μερίδες της εκλογικής των πελατείας. Ένα βήμα μπροστά και ένα πίσω. Άτολμο ένα κείμενο που πήρε το φως της δημοσιότητας. Υπάρχουν τόσες πολλές εξαιρέσεις, από το χώρο της εκλογικής πελατείας, που αποδεικνύεται εν τέλει άνθραξ ο θησαυρός. Μόνον στους ξένους ελεγκτές, φίλες και φίλοι, μπορούμε πλέον να ελπίζουμε!

Κατά καιρούς ακούμε απίστευτα και όμως ελληνικά πράγματα για ύπαρξη απειράριθμων οργανισμών και πολυποίκιλων φορέων του δημοσίου, που ναι μεν δεν έχουν κανέναν απολύτως λόγο ύπαρξης, αλλά, ωστόσο, τους «απασχολούν» και πληρώνουν από το άδειο ταμείο του δημοσίου, πλήθος αργόμισθων. Ενώ θα περίμενε κανείς να κινηθούν αμέσως και με μεγάλη προτεραιότητα οι αρμόδιοι υπουργοί για το σταμάτημα αυτής της αιμορραγίας, κυκλοφορούν φήμες, ότι ολιγωρούν, συνδικαλίζονται, ταυτίζονται με τους χαραμοφάηδες, καθυστερούν κττ.

Στελέχωση Υπουργείων

Πολύ φοβούμαστε ότι μεγάλος αριθμός κυβερνητικών στελεχών, υπολείπεται κατά πολύ των δραματικών αναγκών. Είναι κατώτεροι των περιστάσεων. Να δούμε ένα μόνον παράδειγμα: Στο Υπουργείο Υγείας τοποθετήθηκε από τον Πρωθυπουργό μία όντως καλοσυνάτη κυρία, με σοβαρές κομματικές περγαμηνές και δούλεψη για το κυβερνών κόμμα. Στο χώρο αυτό, όμως, διασπαθίζονται μυθώδη ποσά και σχεδόν τίποτα δεν έγινε εδώ και τόσον καιρό για να σταματήσει το κακό. Αν, όμως, νοιαζόμαστε στ’ αλήθεια για την θεραπεία του οξυμένου προβλήματος, η λύση είναι απλή και σύντομη. Υπάρχουν στο χώρο των τεχνοκρατών, έτοιμες και απλές λύσεις. Ενιαίο σύστημα πληροφορικής σε όλα τα νοσοκομεία που θα διασυνδέεται με γιατρούς που γράφουν ηλεκτρονικά συνταγές (ασύρματη επικοινωνία, όπως τα φορτηγά της Δέλτα που μοιράζουν τα προϊόντα τους) ποτ μεταφέρουν αμέσως –on line, real time- όλα τα στοιχεία. Το ίδιο για τα φαρμακεία. Ποιος έγραψε, τι έγραψε, για ποιόν το έγραψε, ποιος το διέθεσε. Απλά πράγματα για τα σημερινά τεχνολογικά δεδομένα.

Εδώ, όμως, ακούγονται εξωφρενικά πράγματα που μας γεμίζουν με θλίψη και απογοήτευση. Άκουσον, άκουσον, φίλε αναγνώστη! Πήγαν, λέει, κάποιοι από τους ξένους ελεγκτές σε ένα μεγάλο νοσοκομείο των Αθηνών και ζήτησαν μερικά απλά και αυτονόητα πράγματα. Το απόθεμα σε φάρμακα. Τους απάντησαν ότι δεν υπάρχουν τέτοια στοιχεία. Τους ζήτησαν λογιστικά βιβλία –διπλογραφικά- και έλαβαν την απάντηση και πάλι ότι δεν υπάρχει κάτι τέτοιο! Εν συνεχεία τους ζήτησαν έστω βιβλίο εσόδων – εξόδων (σαν αυτό που κρατάει ο υδραυλικός της γειτονιάς) για να λάβουν και πάλι την απάντηση ότι και αυτό δεν υπάρχει. Ρωτήθηκαν ποιος είναι αρμόδιος για τα ζητήματα αυτά και φέρονται να απαντούν, ότι δεν υπάρχει τέτοιος. Ωστόσο υπήρχαν διάφοροι λογιστάδες που γύρευε με τι ασχολούνται!!

Άλλοι θεσμοί
Στις ένοπλες δυνάμεις της χώρας, ακούστηκε ότι έχουμε 55 στρατηγούς, όσους έχει και η υπερδύναμη των ΗΠΑ (58 για την ακρίβεια). Έχουμε στρατόπεδα στην ενδοχώρα με 8 φαντάρους και πλήρη επιτελεία. Τρέχα γύρευε!

Στην Εκκλησία μας, μαθεύτηκε, συνήλθε η Ιερά Σύνοδος η οποία, σε αντίθεση με τα κοσμικά δικαστήρια έκρινε αθώο τον Άγιο Αττικής Παντελεήμονα με τα στριγκάκια, τα σεξουαλικά όργια και τα εκατομμύρια για τα γεράματά του, καθώς ισχυριζόταν.

Ποιος μπορεί, λοιπόν, να μας διαβεβαιώσει, ορέ αδέρφια, ότι αυτοί οι άνθρωποι με αυτές τις πρακτικές, αντιλήψεις και νοοτροπία, αυτό το πολιτικό προσωπικό, αυτοί οι φθαρμένοι θεσμοί, έχουν τη θέληση και την ικανότητα να μειώσουν το χρέος και να μας σώσουν από τον όλεθρο;