FtS78

υπό Πάνου Φούντα

Απόγευμα σαν έγειρε
στον ίσκιο της βελανιδιάς
ημέρα του Σαββάτου
μικρό πουλί, μαύρο πουλί
εκάθησε κοντά του
και του’ πε στο αυτί:
-Γέρο, τελείωσες εσύ!

Αδάκρυτος σε καρτερώ
χρόνε εσύ κι αν διάβηκες
χωρίς να με ρωτήσεις
κι΄ εσύ απέξω στάθηκες
κι΄ αν ήρθες για εμένα,
εγώ σε καρτερώ ορθός
και στέκομαι μπροστά σου
αδάκρυτος και άφοβος
μπροστά σου γονατίζω
και με τα χέρια μου μπροστά
το δρόμο μου σου δείχνω.

Πάμε αδέρφι στο καλό
στο μαρμαρένιο αλώνι
εκεί για να παλέψουμε
κι΄ αν τύχει και με πάρεις
χαρά θα νοιώσω την αυγή
κι ας είναι πικραμένο.