FtS44
Μέρες Αυγούστου και το Πανελλήνιο είναι συγκλονισμένο από τις φοβερές πυρκαγιές που κατέκαψαν τον τόπο μας. Αδίστακτοι, πλην άγνωστοι εγκληματίες απειλούν να κάψουν το Σκαμνό και την Οίτη. Πρωτοφανής στα χρονικά του μικρού χωριού μας, είναι η κινητοποίηση των αρχών. Η παρουσία της πυροσβεστικής, του στρατού και της Αστυνομίας είναι διαρκής στο χωριό και ελέγχεται κάθε τι το ύποπτο.
Λιγότερο άγνωστοι είναι όμως αυτοί που, εξ όσων μαθαίνουμε, με όλες τις υπογραφές και χρηματοδότηση από το ελληνικό δημόσιο, επιδίδονται σε βάρβαρη καταστροφή του θρυλικού για τους Σκαμνιώτες, αλλά και πολλούς Μπραλιώτες και άλλους περιοίκους, συμπλέγματος της βρύσης, του υπεραιωνόβιου μεγάλου δένδρου που δέσποζε στη μέση και του γύρω περιβόλου. Από την επιδρομή δεν ξέφυγαν πολλά ακόμη δέντρα στην περιοχή του “εργου”, αλλά και όλη τη διαδρομή της πρόσβασης από τον ασφαλτοστρωμένο δρόμο μέχρι το σημείο Γρανισιώτη.
Πρόκειται, λέει, για έργα της κοινότητας που ζήτησαν οι δύο οικογένειες του Σκαμνού που ασχολούνται με την κτηνοτροφία! Οι ίδιοι πρωταγωνιστές έχοντας και την εργολαβική εντολή, συνειδητά αγνόησαν κάθε έννοια δικαίου και ηθικής τάξης. Αγνόησαν τους ιδιοκτήτες του κτήματος που σε μεγάλο τμήμα του καταπατήθηκε. Ο αρχικός στόχος ήταν να μεταφερθεί η πηγή πολύ μακριά σε άλλο αγρόκτημα που οι ίδιοι, με άγνωστα κριτήρια επέλεξαν. Θέλησαν να αναιρέσουν την ίδια τη θέληση του Θεού και να αφαιρέσουν τους φυσικούς πόρους από τη συγκεκριμένη ιδιοκτησία και να την προσφέρουν σε κάποιον άλλον που επέλεξαν. Περιφρόνησαν εσκεμένα συνταγματικές διατάξεις που κατοχυρώνουν την ιδιοκτησία, καταπατώντας χωρίς καμία συνεννόηση ή συναίνεση ιδιωτική ιδιοκτησία. Πράξεις και συμπεριφορές που μόνον σε ακραία αυταρχικά και ολοκληρωτικά καθεστώτα καταγράφονται. Εργα και ημέρες ανθρώπων που αν μη τι άλλο οφείλουν λόγω της ιδιότητάς των να διαθέτουν μεγαλύτερη αίσθηση ευθύνης.
Σοκαρισμένοι οι ιδιοκτήτες ενημερώθηκαν μόλις το 15-Αύγουστο και υπέστησαν νευρικό κλονισμό, από αυτό που είδαν με τα μάτια τους, όπως ασφαλώς και άλλοι Σκαμνιώτες. Αναμφίβολα δεν θα είχαν αντίρρηση, μας λένε με την πολιτισμένη διαδικασία της συνδιαλλαγής και όχι της παράνομης αναγκαστικής απαλλωτρίωσης , αν αυτό επιθυμούν οι συμπαθείς μας κτηνοτρόφοι να παραχωρήσουν μερικά μέτρα ιδιοκτησίας των για διεύρυνση του προαυλίου της βρύσης εν όψει μάλιστα και του σχεδίου του Συλλόγου για ανάπλαση και ανάδειξη του χώρου.
Στο κτήμα Γρανισιώτη του Αείμνηστου παππού Απόστολου Αποστολόπουλου, που εκτείνεται δεξιά και αριστερά της ρεματιάς, ο Μεγαλοδύναμος Δημιουργός, έδωσε μία πηγή το νερό της οποίας, είναι ευλογημένο, με εντυπωσιακά στοιχεία ποιότητας, όπως έχουν αποφανθεί ειδικοί και μη. Αυτός είναι ο λόγος που ανέκαθεν οι κάτοικοι των γύρω περιοχών μεταφέρουν σε δοχεία ποσότητες νερού από αυτή την πηγή. Το δώρο του Θεού, έκρινε ο Παππούς Απόστολος, ότι έπρεπε να είναι στη διάθεση όλων των συνανθρώπων, γι αυτό και αυτοπεριόρισε την ιδιοκτησία του αφήνοντας έναν ικανοποιητικό χώρο / προαύλειο μπροστά στην πηγή. Ετσι λοιπόν η πηγή είναι προσπελάσιμη από πολύ παλιά σε όλους τους ανθρώπους και τα ποίμνια των κτηνοτρόφων. Σκαμνιώτες δούλεψαν σκληρά να “μαζέψουν” το λιγοστό πλην ευλογημένο νερό. Ο αείμνηστος Αναστάσιος Αστρακάς, ιδιοκτήτης του δασυλίου πάνω από την πηγή, αργότερα ο Ηλίας Αστρακάς, ο Γιώργος Μιχ. Αστρακάς, ο Απόστολος Χρ. Αποστολόπουλος και άλλοι που ίσως δεν γνωρίζουμε, εργάσθηκαν για τη συντήρηση της πηγής και διαμόρφωση που χώρου.
H ίδια πηγή καθιστά αρδεύσιμα τα κτήματα που είναι ακριβώς από κάτω και ιδίως το προσήλιο αγρόκτημα κληρονόμων Νικ. Αποστολόπουλου που έχει περιέλθει στην θυγατέρα Βαλσάμω Βερβέρη-Αποστολοπούλου. Η μεγάλη προ ετών πυρκαγιά που έφτασε κοντά στο Μπράλο, κατέστρεψε τα πάντα στο πέρασμά της, αλλά να που ένα πλήθος από ελιές και αμυγδαλιές διασώθηκαν στο κτήμα! Ημέρες μεγάλης δόξας γνώρισαν τα κτήματα αυτά χάρις στη πηγή Γρανισιώτη. Πανσπερμία φυτών και κηπευτικών, καρυδιές, αμυγδαλιές, ελιές, συκιές, μηλιές, κυδωνιές, κερασιές, μπραρδακιές, κορομηλιές. Το καλοκαίρι ντομάτες, φασολάκια, κρεμμύδια, σκόρδα, πατάτες, κολυκιθιές, αγγουριές, μελιτζάνες, πιπεριές, μπάμιες. Για τη θερινή περίοδο, προσφέρονταν το κτήμα για διαρκή παραμονή μικρών και μεγάλων, από νωρίς το πρωϊ μέχρι αργά το βράδυ, με τη δροσιά της πηγής, τα φρούτα, τα κηπευτικά, τον παχύ ίσκιο, αλλά και το δροσερό μπάνιο στο νερό της δεξαμενής όπου αποθηκεύονταν το νερό για το πότισμα, όταν ο δείκτης του θερμόμετρου ανέβαινε πιο ψηλά.
Η βρύση ήταν το σημείο συνάντησης για όλους τους κατοίκους της περιοχής. Χιλιάδες γιδοπρόβατα, από τους δικούς μας κτηνοτρόφους, αλλά και άλλους που μίσθωναν από την κοινότητα τα βοσκοτόπια στην πιο πέρα περιοχή Μαρτίνια. Και ποιος δεν θυμάται την καλοσυνάτη οικογένεια Μπουραζάνη με τα αναρίθμητα ζώα. Τα ίδια αυτά στοιχεία προσέλκυαν πολλά ακόμη Σκαμνιωτόπουλα, αλλά και Μπραλιωτόπουλα, όπως μου θύμησε πρόσφατα ο Γιάννης Πλιάτσικας. Την εποχή του θέρους η πηγή Γρανισιώτη ξεδίψαγε τους θεριστάδες Σκαμνιώτες και “ξένους” εργάτες από την Φωκίδα. Δίπλα στην ευλογημένη πηγή ν ανοίξουν το ταγάρι τους με το κατσαρολάκι του φαγητού, το τυρί, την ντομάτα, να βρέξουν το ξερό ψωμί στην πέτρινη λαξευμένη κούπα της πηγής. Να ξαποστάσουν από τον τίμιο κάματο. Να βρέξουν το κάθιδρο πρόσωπό τους και ν ανακτήσουν δύναμη για την κοπιαστική τους ασχολία στους αγρούς με το παραδοσιακό δρεπάνι.
Ζωντανή ιστορία του τόπου μας ο Γρανισιώτης, δεμένος με τόσους θρύλους και βιώματα που συγκινούν τους πάντες. Αυτό ήταν η αιτία που μέλη του Συλλόγου μας και με την καλοδεχούμενη βοήθεια του Σκαμνιώτη Δασάρχη, Μάκη Αποστολόπουλου θέλησαν να αναδείξουν τον Γρανισιώτη σε έναν καλοδιαμορφωμένο εξοχικό χώρο, με πάγκους και καθιστικά για να φιλοξενεί Σκαμνιώτες και Μπραλιώτες σε κοντινές εκδρομές και περιπάτους αναψυχής, για πικ νικ κάτω από τον ευλογημένο, ιερό, υπεραιωνόβιο δένδρο που τον κρομό του δεν τον χωράει μία, αλλά 1 ½ -2 ανδρικιές οργιές!!.
Κανένας δεν μπόρεσε να διανοηθεί αυτό το έγκλημα που διαπράχθηκε! Τίποτα δεν είναι πλέον όπως πρώτα. Τα “έργα” έδωσαν μεν κάποιους οικονομικούς πόρους στον εργολάβο με την μπουλτόζα, από την άλλη μεριά όμως εξαφάνησαν το κάλλος, την απαράμιλη ομορφιά της φύσης. Το τεράστιο δένδρο δεν υπάρχει πιά! Ο θρύλος και τα όνειρά μας, με όσα μεγαλώσαμε και αναπωλούμε συχνά από τα παιδικά μας χρόνια, δεν έχουν πια κανένα στόχο και αντίκρυσμα στην τωρινή θλιβερή πραγματικότητα, γιατί η μαγεία υποκαταστάθηκε από ένα αποκρουστικό σεληνιακό τοπίο που σου φέρνει μεγάλη απογοήτευση, οργή και απορία! Οποιος έχει αντιρρήσεις και νομίζει ότι υπάρχει στην αναφορά μας, το παραμικρό έστω στοιχείο υπερβολής, δεν έχει παρά να επισκεφθεί το χώρο. Προλάβαμε να φωτογραφίσουμε το άψυχο πλέον κουφάρι του ιστορικού δένδρου πριν εξαφανισθεί και αυτό έναντι κάποιων αργυρίων!
Διαφωνούμε με την εγκληματική κοπή του δένδρου, δηλώνει ο Χρύσανθος και η Χρυσούλα, από τους υποτειθέμενους επισπεύδοντες. Το ίδιο και με την καταπάτηση του κτήματος ερήμην των ιδιοκτητών.
Μην το ψάχνεις, μας συμβουλεύουν, άλλοι! Ο Πρόεδρος της Κοινότητας κ. Ανδρέας Παπανδρέου, είναι ο ίδιος δασάρχης και έχει εξασφαλίσει όλες τις απαραίτητες υπογραφές για την καταστροφή! Το ίδιο και η Ιεραρχεία της Νομαρχίας υποκύπτει σε ένα τμήμα του κομματικού κυβερνητικού μηχανισμού στον οποίον ενεργοποιείται ο Πρόεδρος της Κοινότητας! Εμείς θα πούμε και πάλι κρίμα για τον Πρωθυπουργό Σημίτη και τους προσανατολισμούς του. Του άξιζαν καλύτεροι συνεργάτες! Κρίμα βεβαίως και σε μας για την επιλογή μας στις περασμένες εκλογές τοπικής αυτοδιοίκησης! Εχουμε ασφαλώς το δικό μας μερίδιο ευθύνης!
ΓΝΑ